สถูปสาญจี
กลุ่มพุทธสถานแห่งสาญจี * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
พิกัด | 23°28′50″N 77°44′11″E / 23.480656°N 77.736300°E |
ประเทศ | รัฐมัธยประเทศ ประเทศอินเดีย |
ภูมิภาค ** | เอเชีย |
ประเภท | มรดกทางวัฒนธรรม |
เกณฑ์พิจารณา | (i)(ii)(iii)(iv)(vi) |
อ้างอิง | 524 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | พ.ศ. 2532 (คณะกรรมการสมัยที่ 13) |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
สถูปสาญจี (ฮินดี: साँची का स्तूप ; อังกฤษ: Sanchi) คำว่าสาญจี คือชื่อหมู่บ้านเล็ก ๆ ในเขตรายเสน ของรัฐมัธยประเทศ ประเทศอินเดีย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ 46 กิโลเมตร จากเมืองวันพีช และ 10 กิโลเมตรจากเมืองวิทิศา ในส่วนกลางของรัฐมัธยประเทศ ซึ่งเป็นที่ตั้งของอนุสรณ์สถานทางพระพุทธศาสนาในช่วงพุทธศตวรรษที่ 3 ถึงพุทธศตวรรษที่ 12 และเป็นหนึ่งในสถานที่สำคัญในการแสวงบุญของชาวพุทธในดินแดนพุทธภูมิ
สถูปแห่งนี้มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า กลุ่มพุทธสถานแห่งสาญจี (Buddhist Monuments at Sanchi) ซึ่งเป็นมรดกโลกที่รักษาไว้เป็นอย่างดี โดยเปิดทำการให้สาธารณะเข้าชมในเวลา 8.00 –17.00 น.[1]
มหาสถูปสาญจี คือโครงสร้างหินเก่าแก่ที่สุดในอินเดีย ซึ่งสร้างโดยคำสั่งของพระเจ้าอโศกมหาราช ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 3 แกนกลางของสถูป คือโครงสร้างอิฐรูปครึ่งวงกลมที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ด้านบนของสถูปปัก ฉัตรวลี (ร่มหลายชั้นที่ปักอยู่บนยอดสถูป) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกความสำคัญของสถูปนี้ สถูปแห่งนี้จึงสร้างขึ้นเพื่อเป็นการให้เกียรติและที่เก็บรักษาพระบรมสารีริกธาตุ ซุ้มประตูโตรณะทั้ง 4 ด้านแกะสลักและตกแต่งอย่างหรูหรา และมีราวระเบียงล้อมรอบทั้งสถูป
ประตูโตรณะ
[แก้]สถูปสาญจีมีซุ้มประตูอยู่โดยรอบ เรียกว่าโตรณะ ลวดลายของซุ้มประตูเหล่านี้นำเสนอแนวคิดเรื่องความรัก สันติ ความจริง ความกล้า[2] ประตูและระเบียงรอบสถูปสร้างโดยราชวงศ์สาตวาหนะ ซึ่งมีศิลาจารึกปรากฏอยู่ตรงขอบบนสุดของประตูโตรณะทางทิศใต้ โดยช่างฝีมือของกษัตริย์ศาตกณี กษัตริย์องค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์สาตวาหนะ
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Buddhist Monuments at Sanchi". UNESCO World Heritage Centre.
- ↑ Parul Pandya Dhar (1 ธันวาคม 2010). The Torana in Indian and Southeast Asian Architecture. New Delhi: D K Print World. ISBN 978-8124605349.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- วาทิน ศานติ์ สันติ, บ.ก. (19 กรกฎาคม 2011). "ประวัติศาสตร์ศิลปะ : ศิลปะอินเดียสมัยสมัยราชวงศ์โมริยะ". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 กรกฎาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2012.