ข้ามไปเนื้อหา

วัดบางเตยกลาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดบางเตยกลาง
แผนที่
ชื่อสามัญวัดบางเตยกลาง, เพี้ยฮะปร้าง, วัดเปิ้ง, วัดลิ้มกลีบอัมไพรมหัยสวรรค์
ที่ตั้งตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี
ประเภทวัดราษฎร์
นิกายมหานิกาย
พระพุทธรูปสำคัญหลวงพ่อเพชร
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

วัดบางเตยกลาง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี

วัดบางเตยกลางสร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2330 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ต่อมาชาวมอญอพยพหนีสงครามมาอยู่ปะปนกับคนไทย วัดนี้จึงมีสภาพเป็นวัดมอญแปลง มอญเรียกว่า เพี้ยฮะปร้าง แต่ภายหลังเรียกผิดเพี้ยนไปเป็น วัดเปิ้ง[1] ต่อมาพระยามหัยสวรรค์กลับจากการรบกับเงี้ยว เป็นผู้บูรณปฏิสังขรณ์ให้ดีขึ้นกว่าเดิมจึงเปลี่ยนเป็นชื่อวัดเป็น วัดลิ้มกลีบอัมไพรมหัยสวรรค์ (ลิ้มกลีบเป็นภรรยาพระยาอำภัยมหัยสวรรค์) แต่ต่อมาพระครูธีรานุวัตรเปลี่ยนชื่อเป็น "วัดบางเตยกลาง" จนถึงปัจจุบันนี้ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2420 และได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาใหม่เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2527[2]

สิ่งสำคัญในวัด ได้แก่ อุโบสถมีลักษณะทรงไทยโบราณ และมีพระพุทธรูปเก่าแก่ปางสมาธิเพชรจึงมีชื่อเรียกว่า หลวงพ่อเพชร พระยืนปางห้ามสมุทร ปางห้ามญาติของเก่าแก่ รูปปั้นหลวงพ่อพระครูธีรานุวัตร (หลวงปู่หอม) และโอ่งดินเผาสมัยของชุมชนไทยเชื้อสายมอญ[3]

พระเกจิอาจารย์ชื่อดังของวัด คือ พระครูธีรานุวัตร หรือ หลวงพ่อหอม รามธัมโม หนึ่งในพระปฏิบัติดีรูปหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี ท่านได้เริ่มบูรณปฏิสังขรณ์เสนาสนะที่ชำรุดทรุดโทรมมากในขณะนั้น โดยสร้างกุฏิ ศาลาการเปรียญ หอสวดมนต์ หอระฆัง และสร้างอุโบสถหลังใหม่หมด ยังนิยมสร้างพระเครื่องมาก มีทั้งพระสมเด็จ ตะกรุด เหรียญและพระพิมพ์ต่าง ๆ มากมาย วัตถุมงคลได้รับความนิยมอย่างมาก โดยปฏิบัติอยู่ในศีลเคร่งครัดมาก จนชาวบ้านนับถือมาก[4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "ประวัติหมู่บ้าน บ้านบางเตย". ศูนย์ข้อมูลกลางทางวัฒนธรรม.
  2. "วัดบางเตยกลาง ต.บางเตย อ.สามโคก ปทุมธานี". ทัวร์วัดไทย. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-06-26. สืบค้นเมื่อ 2021-05-13.
  3. "วัดบางเตยกลาง". แหล่งศิลปกรรมอันควรอนุรักษ์ - สิ่งแวดล้อมศิลปกรรม.[ลิงก์เสีย]
  4. "หลวงพ่อหอม รามธัมโม วัดบางเตยกลาง ปทุมธานี". ข่าวสด.