วัฒนธรรมเอ้อร์หลี่โถว

วัฒนธรรมเอ้อร์หลี่โถว

เอ้อร์หลี่โถวในจีนตะวันออก
ภูมิภาค	มณฑลเหอหนานตะวันตก
สมัย	จีนยุคสัมฤทธิ์
ช่วงเวลา	ป.  1900–1500 ปีก่อน ค.ศ.
แหล่งโบราณคดีต้นแบบ	เอ้อร์หลี่โถว
ก่อนหน้า	วัฒนธรรมหลงชาน
ถัดไป	วัฒนธรรมเอ้อร์หลี่ก่าง
บัญญัติโดย	สฺวี ซฺวี่เชิง
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม	二里頭文化
อักษรจีนตัวย่อ	二里头文化
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Èrlǐtóu Wénhuà

วัฒนธรรมเอ้อร์หลี่โถว (จีน: 二里頭; พินอิน: Èrlǐtóu) เป็นสังคมและวัฒนธรรมทางโบราณคดียุคสัมฤทธิ์ตอนต้น ปรากฏที่หุบเขาแม่น้ำหวงเมื่อประมาณ 1900 ถึง 1500 ปีก่อน ค.ศ. (งานวิจัยการหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีใน ค.ศ. 2007 ได้เสนอช่วงปีที่แคบกว่าคือระหว่าง 1750 ถึง 1530 ปีก่อน ค.ศ.) วัฒนธรรมนี้ตั้งชื่อตามเอ้อร์หลี่โถว ซึ่งเป็นแหล่งโบราณคดีในเหยี่ยนชื่อ มณฑลเหอหนาน วัฒนธรรมนี้แพร่กระจายไปทั่วมณฑลเหอหนานและมณฑลชานซี และต่อมาก็พบว่ามีอยู่ในมณฑลฉ่านซีและมณฑลหูเป่ย์ด้วย นักโบราณคดีส่วนใหญ่พิจารณาให้เอ้อร์หลี่โถวเป็นสังคมระดับรัฐแห่งแรกในจีน ส่วนนักโบราณคดีชาวจีนโดยทั่วไปจัดให้วัฒนธรรมเอ้อร์หลี่โถวอยู่ในสมัยราชวงศ์เซี่ย แต่ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดอาทิเช่นงานเขียน เพื่อนำมายืนยันความเชื่อมโยงดังกล่าว เนื่องจากหลักฐานงานเขียนภาษาจีนแรกสุดสืบไปได้ถึงแค่สมัยชางตอนปลาย

อ้างอิง

ข้อมูลอ้างอิง

• Allan, Sarah (2007). "Erlitou and the Formation of Chinese Civilization: Toward a New Paradigm". The Journal of Asian Studies. 66 (2): 461–496. doi:10.1017/S002191180700054X. S2CID 162264919.
• Chen, Xuexiang (2003). "On the Buried Jade Unearthed in the Erlitou Site". Cultural Relics of Central China (3): 23–37. ISSN 1003-1731.
• von Falkenhausen, Lothar (1994). Suspended Music: Chime-Bells in the Culture of Bronze Age China. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-07378-9.
• Lee, Yun Kuen (2002). "Building the chronology of early Chinese history". Asian Perspectives. 41 (1): 15–42. doi:10.1353/asi.2002.0006. hdl:10125/17161. S2CID 67818363.
• Li, Jinhui (November 10, 2003). "Stunning Capital of Xia Dynasty Unearthed". China Through a Lens. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 21, 2015. สืบค้นเมื่อ 2009-02-03.
• Liang, Honggang; Sun, Shuyun (2004). A Review of Research on the Bronze Unearthed in the Erlitou Site. Cultural Relics of Central China. pp. 22–39, 56.
• Liu, Li (2004). The Chinese Neolithic: trajectories to early states. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-81184-2.
• ——— (2006). "Urbanization in China: Erlitou and its hinterland". ใน Storey, Glenn (บ.ก.). Urbanism in the Preindustrial World. Tuscaloosa: University of Alabama Press. pp. 161–189. ISBN 978-0-8173-5246-2.
• Liu, Li; Xu, Hong (2007). "Rethinking Erlitou: legend, history and Chinese archaeology". Antiquity. 81 (314): 886–901. doi:10.1017/s0003598x00095983. hdl:1959.9/58390. S2CID 162644060.
• Liu, Li; Chen, Xingcan (2012). The Archaeology of China: From the Late Paleolithic to the Early Bronze Age. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-64310-8.
• Lu, Jianchang (2006). "An Archeological Survey of the Jade Weapons in Pre-Qin Period". Military Historical Research. ISSN 1009-3451.
• Shelach-Lavi, Gideon (2015). The Archaeology of Early China. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-19689-5.
• Zhang, Xuelian; Qiu, Shihua; Cai, Lianzhen; Bo, Guancheng; Wang, Jinxia; Zhong, Jian (2014). แปลโดย Zhang, Xuelian; Lee, Yun Kuen. "Establishing and refining the archaeological chronologies of Xinzhai, Erlitou and Erligang cultures". Chinese Archaeology. 8 (1): 197–210. Original article in Kaogu 2007.8: 74–84.

อ่านเพิ่ม

• Fairbank, John King; Goldman, Merle (2006) [1992]. China: A New History (2nd enlarged ed.). Cambridge: MA; London: The Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 978-0-674-01828-0.
• Fong, Wen, บ.ก. (1980). The great bronze age of China: an exhibition from the People's Republic of China. New York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN 978-0-87099-226-1.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Bronze Age China, The Golden Age of Chinese Archaeology: Exhibition brochure, National Gallery of Art.
• Erlitou Site, Erlitou Site – Relics of the Capital of the Xia Dynasty, Cultural China