วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ เกิดขึ้นในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยได้รับอิทธิพลจากละครโอเปร่าของยุโรป ซึ่งเจ้าพระยาเทเวศร์วงวิวัฒน์ (ม.ร.ว.หลาน กุญชร) และสมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ร่วมกันปรับจากชื่อโรงละครของเจ้าพระยาเทเวศร์ฯ ก็เลยเรียกเรียกวงดนตรีนี้ตามชื่อของโรงละคร
เครื่องดนตรีในวง
[แก้]สมเด็จฯ เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ทรงคัดเลือกเครื่องดนตรีที่มีเสียงทุ้มนุ่มนวลมารวมกัน ดังนี้
- ระนาดเอก(ใช้ไม้นวมตี)
- ระนาดทุ้ม
- ระนาดทุ้มเหล็ก
- ฆ้องวงใหญ่
- ฆ้องหุ่ย ๗ ใบเรียงตามระดับเสียง
- ขลุ่ยเพียงออ
- ตะโพน
- กลองตะโพน
- ฉิ่ง
- ซออู้(เพิ่มเข้ามาภายหลัง)
- ขลุ่ยอู้(มีผู้คิดเพิ่มภายหลัง)
การจัดที่ตั้งเครื่องดนตรี
[แก้]วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ได้เปลี่ยงแปลงตำแหน่งที่ตั้งเครื่องดนตรี โดยให้ระนาดเอกอยู่กลาง ระนาดทุ้มอยู่ขวา ระนาดทุ้มเหล็กอยู่ซ้าย ฆ้องวงใหญ่อยู่หลังระนาดเอก