ลัฟร์ คอร์นีลอฟ

ลัฟร์ เกออร์กีเยวิช คอร์นีลอฟ
คอร์นีลอฟ เมื่อ ค.ศ. 1916
เกิด	30 สิงหาคม ค.ศ. 1870(1870-08-30) อุสต์-คาเมโนกอสค์ แคว้นเซมีเรชเย เตอร์กิสถานของรัสเซีย จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต	13 เมษายน ค.ศ. 1918(1918-04-13) (47 ปี) ใกล้กับเยคาเตรีโนดาร์ สาธารณรัฐประชาชนคูบัน
รับใช้	จักรวรรดิรัสเซีย (ค.ศ. 1892–1917) ขบวนการขาว (ค.ศ. 1917–1918)
แผนก/สังกัด	กองทัพจักรวรรดิรัสเซีย กองทัพขาว
ประจำการ	ค.ศ. 1892–1918
ชั้นยศ	นายพลทหารราบ
บังคับบัญชา	ทัพเรือทะเลดำ (ค.ศ. 1916–1917) กองทัพรัสเซีย (ค.ศ. 1917–1918)
การยุทธ์	สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามกลางเมืองรัสเซีย
บำเหน็จ	เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญเกออร์กี (สองครั้ง) เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญอันนา เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญสตานิสวาวา

ลัฟร์ เกออร์กีเยวิช คอร์นีลอฟ (รัสเซีย: Лавр Гео́ргиевич Корни́лов; 30 สิงหาคม [ตามปฎิทินเก่า: 18 สิงหาคม] ค.ศ. 1870 – 13 เมษายน ค.ศ. 1918) เป็นนายทหารคอสแซ็กไซบีเรีย เจ้าหน้าที่ข่าวกรองทางทหาร นักสำรวจ และนายพลแห่งกองทัพจักรวรรดิรัสเซียที่บทบาทสำคัญทั้งในช่วงสงครามรัสเซีย–ญี่ปุ่น สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง การปฏิวัติรัสเซียทั้งสองครั้งใน ค.ศ. 1917 และสงครามกลางเมืองที่ต่อเนื่องมา เขาเป็นที่กล่าวขานในประวัติศาสตร์การเมืองรัสเซียในฐานะผู้ก่อการกบฏต่อรัฐบาลชั่วคราวของอะเลคซันดร์ เคเรนสกี หรือที่รู้จักกันในชื่อ "เหตุการณ์คอร์นีลอฟ"

คอร์นีลอฟเกิดเมื่อ ค.ศ. 1870 ในพื้นที่เตอร์กิสถาน ซึ่งขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิรัสเซีย เขาเข้าศึกษาที่โรงเรียนทหารออมสค์และโรงเรียนทหารปืนใหญ่ในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก ซึ่งใน ค.ศ. 1892 เขาได้รับยศร้อยโทและเข้าประจำการอยู่ที่มณฑลทหารเตอร์กิสถาน ซึ่งช่วงเวลานี้ เขาได้เป็นผู้นำในการสำรวจพื้นที่เตอร์กิสถานตะวันออก อัฟกานิสถาน และเปอร์เซียอยู่หลายครั้ง และมีโอกาสได้เรียนภาษาเอเชียกลางเป็นจำนวนมาก จากนั้นเขาจึงกลับมาที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กเพื่อเข้าศึกษาที่โรงเรียนเสนาธิการทหารบกและได้รับเลื่อนขั้นเป็นร้อยเอกใน ค.ศ. 1897 และกลับมาประจำการที่เตอร์กิสถานอีกครั้งในตำแหน่งเจ้าหน้าที่ข่าวกรองทางทหาร

ในช่วงสงครามรัสเซีย–ญี่ปุ่น ค.ศ. 1904-1905 คอร์นีลอฟดำรงตำแหน่งเสนาธิการกองพลน้อยทหารราบที่ 1 และได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญเกออร์กี (ชั้นที่ 4) รวมทั้งได้รับเลื่อนยศเป็นพันเอกสำหรับความกล้าหาญของเขาในสงคราม หลังสงครามสิ้นสุดลง เขาจึงดำรงตำแหน่งผู้ช่วยทูตทหารในจีนตั้งแต่ ค.ศ. 1907–1911 ต่อมาเขากลายเป็นผู้บัญชาการกรมทหารราบที่ 8 แห่งเอสโตเนีย และไม่นานก็ได้รับการเลื่อนตําแหน่งเป็นผู้บัญชาการกองพลไรเฟิลไซบีเรียที่ 9 ในวลาดีวอสตอค

เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งดำเนินขึ้น คอร์นีลอฟได้รับเลื่อนยศเป็นพลตรีในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1915 และในเดือนเมษายน ปีเดียวกัน เขาถูกกองทัพออสเตรีย-ฮังการีจับเป็นเชลย แต่ก็สามารถหลบหนีออกมาได้ ทำให้เขาได้รับชื่อเสียงจากชาวรัสเซียอย่างมาก ถึงขนาดที่จักรพรรดินีโคไลที่ 2 พระราชทานเหรียญวีรบุรุษให้แก่เขา และใน ค.ศ. 1916 เขาดํารงตําแหน่งผู้บัญชาการกองพลทหารราบที่ 25 ในแนวรบตะวันตกเฉียงใต้

ภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ คอร์นีลอฟได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการมณฑลทหารเปโตรกราดโดยรัฐบาลชั่วคราวชุดใหม่ เขาเป็นผู้ดำเนินการกักบริเวณจักรพรรดินีอะเลคซันดราและพระราชบุตรในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1917 จากนั้นในเดือนพฤษภาคม เขาได้รับแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองทัพภาคที่ 8 และเลื่อนยศเป็นนายพลทหารราบในเดือนถัดมา ในเดือนกรกฎาคม เขาดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุดของรัฐบาลชั่วคราวแทนที่นายพลอะเลคเซย์ บรูซีลอฟ อย่างไรก็ตาม ในเดือนกันยายน คอร์นีลอฟและผู้สนับสนุนได้นำกำลังเข้าสู่เมืองหลวงและเรียกร้องให้รัฐบาลลาออก ซึ่งความพยายามรัฐประหารในครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อล้มล้างอำนาจรัฐบาลชั่วคราวของเคเรนสกีและยุบสภาโซเวียตเปโตรกราด แต่ท้ายที่สุดเขาและพรรคพวกพ่ายแพ้และถูกจับกุม ด้วยเหตุการณ์นี้ เป็นผลให้ประชาชนหันไปสนับสนุนบอลเชวิคและนําไปสู่การปฏิวัติเดือนตุลาคมในเวลาต่อมา

หลังการโค่นล้มรัฐบาลชั่วคราวและการเถลิงอำนาจของบอลเชวิค คอร์นีลอฟนำกองกำลังที่เรียกว่า "กองทัพอาสาสมัคร" (Volunteer Army) มาตั้งมั่นอยู่ที่คูบันและเข้าปิดล้อมเยคาเตรีโนดาร์ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1918 แต่สามวันหลังจากนั้น เขาถึงแก่อสัญกรรมจากการโดนกระสุนฝ่ายกองทัพแดงตกใส่บนที่พำนัก แม้ว่าร่างของเขาถูกฝังอย่างลับ ๆ แต่ต่อมาไม่นานบอลเชวิคได้ขุดโลงศพของเขาขึ้นมาและนำไปแสดงต่อสาธารณชนใกล้เคียง ก่อนที่จะนำไปเผาบนกองขยะของหมู่บ้าน

บรรณานุกรม

• Asher, Harvey. "The Kornilov Affair: A Reinterpretation." Russian Review (1970) 29#3 pp: 286-300. in JSTOR
• Grebenkin, I. N. "General L.G. Kornilov: A Rough Sketch for a Character Portrait." Russian Studies in History 56.3 (2017): 188-211.
• Katkov, George. Russia 1917, the Kornilov Affair: Kerensky and the Break-up of the Russian Army (Longman, 1980)
• Mawdsley, Evan. The Russian Civil War (2008)
• Moncure, James A. ed. Research Guide to European Historical Biography: 1450-Present (4 vol 1992) 3:1082-90
• White, James D. "The Kornilov affair—a study in counter‐revolution," Europe‐Asia Studies (1968) 20#2 pp 187–205.
• Yang, Ho-Hwan. "Different Ways of Interpreting the Kornilov Affair: A Review of George Katkov's The Kornilov Affair: Kerensky and the Break-up of the Russian Army, London and New York: Longman, 1980" The SNU Journal of Education Research (1993) pp 17–28. online

แหล่งข้อมูลอื่น

• Danilov, Yuri; Vinogradoff, Paul (1922). "Kornilov, Lavr Georgievich" . Encyclopædia Britannica (12th ed.).