ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ

ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ
ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ
	Яков Свердлов
	สเวียร์ดลอฟ เมื่อ ค.ศ. 1919
ประธานคณะเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค)
	ดำรงตำแหน่ง; ค.ศ. 1918 – 16 มีนาคม ค.ศ. 1919
ก่อนหน้า	เยเลนา สตาโซวา; (ในฐานะเลขาธิการชำนาญการ)
ถัดไป	เยเลนา สตาโซวา
ประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวง
	ดำรงตำแหน่ง; 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1917 – 16 มีนาคม ค.ศ. 1919
ก่อนหน้า	เลฟ คาเมเนฟ
ถัดไป	มีฮาอิล วลาดีมีร์สกี
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	3 มิถุนายน ค.ศ. 1885; นิจนีนอฟโกรอด เขตผู้ว่าการนิจนีนอฟโกรอด จักรวรรดิรัสเซีย
เสียชีวิต	16 มีนาคม ค.ศ. 1919 (33 ปี); มอสโก รัสเซียโซเวียต
ที่ไว้ศพ	สุสานกำแพงเครมลิน มอสโก
เชื้อชาติ	รัสเซีย; โซเวียต;
พรรคการเมือง	พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (ค.ศ. 1902–1912); พรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1912–1919)
คู่สมรส	คลาฟเดีย นอฟโกรอดเซวา
	สมาชิกสถาบันกลาง พฤศจิกายน ค.ศ. 1917–มีนาคม ค.ศ. 1919: สมาชิกโปลิตบูโรที่ 6 และ 7 ; สิงหาคม ค.ศ. 1917–มีนาคม ค.ศ. 1919: สมาชิกคณะเลขาธิการที่ 6 และ 7 ;

ยาคอฟ มีไฮโลวิช สเวียร์ดลอฟ (รัสเซีย: Яков Михайлович Свердлов; 3 มิถุนายน [ตามปฎิทินเก่า: 22 พฤษภาคม] ค.ศ. 1885 – 16 มีนาคม ค.ศ. 1919) เป็นผู้นำฝ่ายบริหารของบอลเชวิคและประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวงตั้งแต่ ค.ศ. 1917 ถึง ค.ศ. 1919 โดยในบางครั้ง เขาได้รับการยกย่องในฐานะประมุขแห่งรัฐสหภาพโซเวียตคนแรก แม้ว่าแท้จริงแล้ว สหภาพโซเวียตก่อตั้งใน ค.ศ. 1922 ซึ่งเป็นเวลาสามปีให้หลังจากที่เขาเสียชีวิต

เขาเกิดที่นิจนีนอฟโกรอดในครอบครัวชาวยิวที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการเมืองปฏิวัติ สเวียร์ดลอฟเข้าร่วมพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซียใน ค.ศ. 1902 และสนับสนุนฝ่ายบอลเชวิคของเลนินในช่วงการแตกแยกกันทางอุดมการณ์ เขาดำเนินกิจกรรมปฏิวัติในเขตเทือกเขายูรัลในระหว่างการปฏิวัติล้มเหลว ค.ศ. 1905 และในทศวรรษถัดมาเขาถูกจำคุกและเนรเทศอยู่หลายต่อหลายครั้ง ภายหลังเหตุการณ์การปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1917 สเวียร์ดลอฟเดินทางกลับมายังเปโตรกราดและได้รับการแต่งตั้งเป็นประธานคณะเลขาธิการพรรค ในตำแหน่งนั้น เขาจึงมีบทบาทสำคัญในการวางแผนการปฏิวัติเดือนตุลาคม

สเวียร์ดลอฟได้รับการเลือกเป็นประธานคณะกรรมการบริหารกลางรัสเซียทั้งปวงในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1917 เขาเริ่มการดำเนินการเพื่อรวมอำนาจของบอลเชวิคในระบอบใหม่ให้เป็นหนึ่งเดียว และยังให้การสนับสนุนความน่าสะพรึงกลัวแดง รวมถึงนโยบายการล้มล้างอิทธิพลของคอสแซ็ก (De-Cossackization) นอกจากนี้ เขายังเป็นหนึ่งในผู้ที่มีบทบาทสำคัญในการอนุญาตการประหารชีวิตราชวงศ์โรมานอฟในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1918

สเวียร์ดลอฟเสียชีวิตด้วยโรคไข้หวัดใหญ่สเปนในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1919 สิริอายุ 33 ปี และร่างของเขาถูกฝังอยู่ที่กำแพงเครมลิน เมืองเยคาเตรินบุร์กได้รับการเปลี่ยนนามเป็น "สเวียร์ดลอฟสค์" ใน ค.ศ. 1924 เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

นักประวัติศาสตร์บางส่วนมองว่าการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของผู้นำบอลเชวิคคนสำคัญ เช่น เลนินและสเวียร์ดลอฟ เป็นปัจจัยสำคัญที่อำนวยความสะดวกสำหรับการขึ้นเป็นผู้นำสูงสุดในสหภาพโซเวียตของโจเซฟ สตาลิน ซึ่งส่วนหนึ่งเป็นเพราะสเวียร์ดลอฟดำรงตำแหน่งประธานแรกเริ่มของคณะเลขาธิการพรรค และถือว่าเขาเป็นว่าที่เลขาธิการพรรคโดยชอบธรรม^[1]^[2]

อ้างอิง

↑ Mccauley, Martin (13 September 2013). Stalin and Stalinism: Revised 3rd Edition (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 35. ISBN 978-1-317-86369-4.
↑ Ragsdale, Hugh (1996). The Russian Tragedy: The Burden of History (ภาษาอังกฤษ). M.E. Sharpe. p. 198. ISBN 978-1-56324-755-2.

แหล่งข้อมูล

Kotkin, Stephen (2014). Stalin: Volume I: Paradoxes of Power, 1878–1928. Penguin. ISBN 978-1594203794.
Khrushchev, Nikita Sergeevich (2006). Memoirs of Nikita Khrushchev. Penn State Press. ISBN 0-271-02861-0.
Slezkine, Yuri (2011). The Jewish Century. Princeton University Press. ISBN 978-0691127606.
Slezkine, Yuri (2019). The House of Government. Princeton University Press. ISBN 9780691192727

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Yakov Sverdlov

ก่อนหน้า		ยาคอฟ สเวียร์ดลอฟ		ถัดไป
เลฟ คาเมเนฟ		ประธานคณะกรรมการบริหารกลางแห่งรัฐสภาโซเวียตแห่งรัสเซียทั้งปวง (21 พฤศจิกายน 1917 – 16 มีนาคม 1919)		มีฮาอิล วลาดีมีร์สกี

บทความสหภาพโซเวียตนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Mccauley, Martin (13 September 2013). Stalin and Stalinism: Revised 3rd Edition (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 35. ISBN 978-1-317-86369-4.

[2] Ragsdale, Hugh (1996). The Russian Tragedy: The Burden of History (ภาษาอังกฤษ). M.E. Sharpe. p. 198. ISBN 978-1-56324-755-2.

[1]

[2]