ข้ามไปเนื้อหา

มาซาโยชิ อิโต

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มาซาโยชิ อิโต
伊東 正義
รักษาการนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น
ดำรงตำแหน่ง
12 มิถุนายน ค.ศ. 1980 – 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1980
กษัตริย์จักรพรรดิโชวะ
รองตนเอง
ก่อนหน้ามาซาโยชิ โอฮิระ
ถัดไปเซ็งโกะ ซูซูกิ
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
ดำรงตำแหน่ง
21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1963 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1994
เขตเลือกตั้งฟูกูชิมะ เขต 2
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด15 ธันวาคม ค.ศ. 1913(1913-12-15)
ไอซูวากามัตสึ จังหวัดฟูกูชิมะ จักรวรรดิญี่ปุ่น
เสียชีวิต21 พฤษภาคม ค.ศ. 1994(1994-05-21) (80 ปี)
โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
พรรคการเมืองพรรคเสรีประชาธิปไตย
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยจักรวรรดิโตเกียว

มาซาโยชิ อิโต (ญี่ปุ่น: 伊東 正義; โรมาจิ: Itō Masayoshi; 15 ธันวาคม ค.ศ. 1913 – 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1994) เป็นบุคคลทางการเมืองชาวญี่ปุ่นที่ดำรงตำแหน่งรักษาการนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1980 หลังการเสียชีวิตอย่างกระทันหันของมาซาโยชิ โอฮิระ จากนั้นจึงดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศของญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1980 ถึง 1981

ชีวิตช่วงต้น

[แก้]

อิโตเกิดในวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1913 ที่ ไอซูวากามัตสึ จังหวัดฟูกูชิมะ ซึ่งปู่ของเขาเป็นสมาชิกตระกูลไอซุ

อาชีพ

[แก้]

หลังมาซาโยชิ โอฮิระเสียชีวิต อิโตกลายเป็นรักษาการนายกรัฐมนตรีประมาณเดือนหนึ่ง ในช่วงนั้นเขาได้รับรายงานจากคณะศึกษาความมั่นคงแห่งชาติในเดือนกรกฎาคมที่สนับสนุนให้อิโตเพิ่มความสัมพันธ์ญี่ปุ่น–สหรัฐให้มากขึ้น ในขณะเดียวกันก็เพิ่มสถานะการพึ่งตัวเองของกองทัพญี่ปุ่นในแง่ของการพัฒนาภายในเอเชียฝ่ายสังคมนิยม เช่น สงครามจีน-เวียดนามและสงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน ซึ่งดูเหมือนจะส่งสัญญาณถึงการลดอำนาจของสหรัฐในทวีปนี้[1][2] หลังจากช่วงนี้ อิโตดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1980 ถึงพฤษภาคม ค.ศ. 1981 ในคณะรัฐมนตรีเซ็งโกะ ซูซูกิ แต่เขาลาออกจากตำแหน่งนี้หลังจากที่ชาวอเมริกันแสดงความไม่พอใจต่อสิ่งที่รัฐบาลสหรัฐฯ มองว่ารัฐบาลญี่ปุ่นกำลังแยกตัวออกจากพันธมิตรทางทหารระหว่างสหรัฐและญี่ปุ่น หลังจากการพัฒนาด้านสงครามในเอเชียที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้[3]

อิโตได้รับชื่อเสียงในฐานะนักการเมืองที่ "ใสสะอาด" และซื่อสัตย์ ผู้ไม่เคยติดอยู่ในเหตุการณ์อื้อฉาว และด้วยเหตุนี้ เขาจึงได้รับการเสนอชื่อให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากนายกรัฐมนตรีโนโบรุ ทาเกชิตะ หลังจากที่เขาลาออกด้วยความเสื่อมเสียศักดิ์ศรีเนื่องมาจากเรื่องอื้อฉาวการรับสมัคร แม้ว่าอิโตจะแสดงความสงสัยว่าพรรคแอลดีพีจริงจังกับการปฏิรูปหรือไม่ หลังจากหัวหน้าพรรคชั้นนำปฏิเสธวาระการปฏิรูปที่ครอบคลุมของเขา และด้วยเหตุนี้ อิโตจึงปฏิเสธข้อเสนอนี้[4][5][6]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

อิโตคลั่งไคล้ภาพยนตร์และเป็นแฟนคลับของมิตสึโกะ โมริ[6] อิโตเสียชีวิตขณะสู้กับเบาหวานในวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1994[4]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Villacorta, Wilfrido V. (1994). "Japan's Asian Identity: Concerns for ASEAN-Japan Relations". ASEAN Economic Bulletin. 11 (1): 79–92. ISSN 0217-4472. JSTOR 25770521.
  2. ↑ Cronin, Richard P. (1991). "Changing Dynamics of Japan's Interaction with Southeast Asia". Southeast Asian Affairs: 49–68. doi:10.1355/SEAA91D. ISSN 0377-5437. JSTOR 27912018.
  3. ↑ Arase, David (2007). "Japan, the Active State?: Security Policy after 9/11". Asian Survey. 47 (4): 560–583. doi:10.1525/as.2007.47.4.560. ISSN 0004-4687. JSTOR 10.1525/as.2007.47.4.560.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Masayoshi Ito, 80, Japanese Politician". The New York Times. 21 May 1994. สืบค้นเมื่อ 13 January 2013.
  5. ↑ Nester, William (1990). "Japan's Recruit Scandal: Government and Business for Sale". Third World Quarterly. 12 (2): 91–109. doi:10.1080/01436599008420236. ISSN 0143-6597. JSTOR 3992261.
  6. ↑ 6.0 6.1 "総理の座を固辞した伊東正義、会津人の気骨". 2014.
Stub icon

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มาซาโยชิ_อิโต&oldid=11965958"