พีระมิดแห่งเจดเอฟเร

พีระมิดแห่งเจดเอฟเร
ฐานพีระมิดแห่งเจดเอฟเรที่ถูกทำลาย
เจดเอฟเร
พิกัดทางภูมิศาสตร์	30°01′56″N 31°04′29″E
นามร่วมสมัย	Sḥdu Ḏd-f-Rˀ เซเฮดู เจด-เอฟ-เร "ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวแห่งเจดเอฟเร" "เจดเอฟเร พระองค์ทรงเป็นดาว "เซเฮด"
การก่อสร้าง	ราชวงศ์ที่สี่
ประเภท	มาตรฐาน (เดิม) ถูกทำลาย (ปัจจุบัน)
ความสูง	67 m (220 ft; 128 cu) (เดิม) 11.4 m (37 ft; 21.8 cu) (ปัจจุบัน)
ฐาน	106 m (348 ft; 202 cu)
ปริมาณ	131,043 ลูกบาศก์เมตร (171,398 ลูกบาศก์หลา)
ความชัน	51° ถึง 52°
ที่ตั้งของพีระมิดในประเทศประเทศอียิปต์

พีระมิดแห่งเจดเอฟเร เป็นพีระมิดที่ตั้งอยู่เหนือสุดของอียิปต์ เชื่อกันว่าโปรดให้สร้างขึ้นโดยฟาโรห์เจดเอฟเร ซึ่งเป็นพระราชโอรสและผู้สืบทอดพระราชบัลลังก์ต่อจากฟาโรห์คูฟู ปัจจุบันประกอบด้วยซากปรักหักพังส่วนใหญ่ที่อะบู เราะวัชในอียิปต์ รายงานการขุดค้นบริเวณพีระมิดถูกตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 2011

ด้านทฤษฎี

แม้ว่านักไอยคุปต์วิทยาบางคนในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาจะนำเสนอในประเด็นอื่น ๆ แต่การขุดค้นที่อะบู เราะวัชเมื่อเร็ว ๆ นี้ดำเนินการโดย ดร.มีแชล โบด์ จากพิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ในปารีส เสนอความเห็นที่ว่าจริง ๆ แล้วพีระมิดดังกล่าวสร้างเสร็จไปแล้วกว่าครึ่งแล้ว อย่างไรก็ตาม หากสร้างเสร็จ คาดว่าน่าจะมีขนาดพอ ๆ กับพีระมิดแห่งเมนคาอูเร ซึ่งเป็นพีระมิดที่ใหญ่เป็นอันดับสามของกลุ่มพีระมิดแห่งกิซา เชื่อกันว่าเดิมทีเป็นพีระมิดที่สวยงามที่สุด โดยมีภายนอกเป็นหินแกรนิตนำเข้าขัดเงา หินปูน และสวมยอดด้วยมงกุฏพีระมิดขนาดใหญ่ เชื่อกันว่าด้วยเหตุนี้พีระมิดที่สร้างแล้วเสร็จจึงถูกรื้อถอนออกส่วนใหญ่ในช่วงจักรวรรดิโรมัน เพื่อสร้างโครงการก่อสร้างของตนเองหลังจากการพิชิตอียิปต์โดยจักรพรรดิโรมันออกุสตุส ชื่อโบราณของพีระมิดคือ "ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวแห่งเจดเอฟเร" การทำลายพีระมิดเริ่มต้นเมื่อสิ้นสุดช่วงสมัยราชอาณาจักรใหม่อย่างช้าที่สุด และทำลายมากเป็นพิเศษในช่วงยุคโรมันและช่วงต้นของช่วงคริสตศาสนาในอียิปต์เมื่อมีการสร้างอารามคอปติกในวาดิ การินที่อยู่ใกล้เคียง ยิ่งไปกว่านั้น ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าในช่วงปลายคริสตศตวรรษที่ 19 ยังมีการลากหินออกไปในอัตราอูฐสามร้อยตัวต่อวัน

คำอธิบาย

พีระมิดแห่งเจดเอฟเรมีรูปแบบทางสถาปัตยกรรมที่แตกต่างจากพีระมิดรุ่นก่อน ๆ ตรงที่ห้องต่าง ๆ จะอยู่ใต้พีระมิดแทนที่จะเป็นด้านใน พีระมิดถูกสร้างขึ้นเหนือเนินดินธรรมชาติ และห้องต่าง ๆ ถูกสร้างขึ้นโดยใช้วิธี "หลุมและทางลาด" ซึ่งก่อนหน้านี้เคยใช้กับสุสานมาสตาบาบางแห่ง โดยที่ขุดหลุมขนาด 21 ม. x 9 ม. และลึก 20 ม. ในเนินธรรมชาติ ทางลาดถูกสร้างขึ้นที่มุม 22°35' และห้องและทางเข้าถูกสร้างขึ้นภายในหลุมและบนทางลาด เมื่อ 'ห้องด้านใน' เสร็จสิ้น หลุมและทางลาดก็ถูกถมให้เต็ม และสร้างพีระมิดไว้ด้านบน ซึ่งช่วยให้สามารถสร้างห้องต่าง ๆ ได้โดยไม่ต้องขุดอุโมงค์ และหลีกเลี่ยงความยุ่งยากทางโครงสร้างของการสร้างห้องต่าง ๆ ภายในตัวพีระมิดเอง นอกจากนี้ยังหวนกลับไปใช้รูปแบบการก่อสร้างแบบเดิมด้วยการสร้างกำแพงล้อมรอบสี่เหลี่ยมโดยวางแนวเหนือ-ใต้ คล้ายกับพีระมิดแห่งดโจเซอร์และเซเคมเคต

พีระมิดและวิหารพระอาทิตย์หลายแห่งถูกสร้างขึ้นเหนือเนินดินธรรมชาติ การใช้วิธีนี้อาจเป็นวิธีหนึ่งในการลดระยะเวลาการทำงานจริงที่ต้องการ ถึงแม้ว่าเนินดินอาจจะเป็นสัญลักษณ์ของเนินดึกดำบรรพ์แห่งตำนานการสร้างของชาวอียิปต์ก็ตาม

ดูเพิ่ม

• รายชื่อพีระมิดอียิปต์

บรรณานุกรม

• Bárta, Miroslav (2005). "Location of the Old Kingdom Pyramids in Egypt". Cambridge Archaeological Journal. 15 (2): 177–191. doi:10.1017/s0959774305000090. S2CID 161629772.
• Budge, Ernest Alfred Wallis (1920). An Egyptian Hieroglyphic Dictionary: With an index of English words, King List and Geographical List with Indexes, List of Hieroglyphic Characters, Coptic and Semitic Alphabets, etc. Vol. 2. London: J. Murray. OCLC 697736910.
• Edwards, Iorwerth (1975). The pyramids of Egypt. Harmondsworth: Penguin Books. ISBN 978-0-14-020168-0.
• Lehner, Mark (2008). The Complete Pyramids. New York: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-28547-3.
• Verner, Miroslav (2001d). The Pyramids: The Mystery, Culture and Science of Egypt's Great Monuments. New York: Grove Press. ISBN 978-0-8021-1703-8.