ข้ามไปเนื้อหา

พระพรหมวัชรธีราจารย์ (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระพรหมวัชรธีราจารย์

(สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ)
คำนำหน้าชื่อพระเดชพระคุณ
ส่วนบุคคล
เกิด28 กันยายน 2503 (64 ปี)
นิกายมหานิกาย
การศึกษานักธรรมชั้นเอก, เปรียญธรรม 9 ประโยค, ศษ.บ., พธ.ม., Ph.D.(Pali&Buddhist Studies)
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร
พรรษา42
ตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าอาวาสพระอารามหลวง วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ,รองเจ้าคณะภาค5,รองแม่กองบาลีสนามหลวง, อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระพรหมวัชรธีราจารย์ (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ ป.ธ.9) ศาสตราจารย์,ดร. [1] เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรองชั้นหิรัญบัฏ[2] ฝ่ายมหานิกาย ปัจจุบันดำรงตำแหน่งทางพระสังฆาธิการเป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสพระอารามหลวง วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร,รองเจ้าคณะภาค5 ,รองแม่กองบาลีสนามหลวง และอธิการบดีรูปที่ 6 ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย[3]

ชาตภูมิ

[แก้]

พระพรหมวัชรธีราจารย์ ศาสตราจารย์ ดร.,ป.ธ.๙ มีนามเดิมว่า สมจินต์ วันจันทร์[4] เกิดเมื่อวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2503 ภูมิลำเนาเดิม ตำบลโคกกลาง อำเภอลำปลายมาศ จังหวัดบุรีรัมย์

การบรรพชาและอุปสมบท

[แก้]

การศึกษา/วิทยฐานะ

[แก้]

การปกครองคณะสงฆ์

[แก้]

งานด้านการศึกษา

[แก้]
  • พ.ศ. 2527 - ปัจจุบันเป็นครูสอนพระปริยัติธรรม แผนกบาลี ณ สำนักเรียนวัดปากน้ำ กรุงเทพฯ
  • พ.ศ. 2537 เป็นเจ้าหน้าที่ประจำกองวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2538 เป็นรักษาการผู้อำนวยการกองวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2540 เป็นผู้อำนวยการกองวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2540 เป็นรักษาการรองคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2541 เป็นรักษาการคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2541 เป็นคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (วาระที่ 1)
  • พ.ศ. 2545 เป็นคณบดีบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (วาระที่ 2)
  • พ.ศ. 2549 เป็นรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (วาระที่ 1)
  • พ.ศ. 2553 เป็นรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (วาระที่ 2)
  • พ.ศ. 2557 เป็นรองอธิการบดีฝ่ายวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (วาระที่ 3)
  • พ.ศ. 2557 เป็นรักษาการผู้อำนวยการวิทยาลัยพุทธศาสนานานาชาติ (รูปแรก)
  • กรรมการและเลขานุการสภาวิชาการ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย[6]
  • กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ คณะกรรมการประจำวิทยาลัยสงฆ์บุรีรัมย์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
  • พ.ศ. 2558 เป็นเลขานุการแม่กองบาลีสนามหลวง
  • พ.ศ. 2561 เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (สมัยที่1)[7]
  • พ.ศ. 2565 เป็นอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (สมัยที่2)[8]

งานวิชาการ

[แก้]
  • ผลงานแปลและแต่งหนังสือทางวิชาการ : พัฒนาการแห่งพุทธจริยศาสตร์, พัฒนาการแห่งความคิดแบบอินเดียโบราณ , กรรมและการเกิดใหม่, พุทธทัศนะเบื้องต้น, ปรัชญาแห่งนาคารชุน, พระพุทธศาสนามหายาน,พระพุทธศาสนามหายาน : พัฒนาการและสารัตถธรรม, พุทธปรัชญา : สาระและพัฒนาการ, คัมภีร์วิมุตติมรรค, ลังกาวตารสูตร, บูรณาการพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างพลังบริหาร
  • ผลงานการเรียบเรียง : คู่มือปฐมสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัย, คู่มือการเรียนการสอน วิชาแปลไทยเป็นมคธ ป.ธ.๕, ประมวลการสอนธรรม โครงการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน, พระพุทธศาสนาในจีน ทิเบต เวียดนาม ญี่ปุ่น, กฎแห่งความรัก (ปรัชญาความรักในพระพุทธศาสนา)
  • บทความทางวิชาการ : บทวิเคราะห์วัชรยาน ตอนที่ ๑-๕ (บทความทางวิชาการ), นาคารชุนกับปัญหาว่าด้วยกาล ภาวะและอภาวะ, แนะนำพระวินัยปิฎก, ปรัชญามาธยมิกะ, สืบค้นตรรกวิทยาในพระไตรปิฎกและวรรณกรรมพระพุทธศาสนา, วิพากษ์ทางสายกลางของอริสโตเติลกับมัชฌิมาปฏิปทาในพระพุทธศาสนาเถรวาท, พระวินัย : กฎเกณฑ์และคุณค่าทางสังคม กำเนิดและพัฒนาการแห่งพระพุทธรูป, สถานการณ์ฯ พระพุทธศาสนาในโลกปัจจุบัน, เจดีย์ในพระพุทธ-ศาสนา, นิพพาน : อัตตาหรืออนัตตา, วิพากษ์แนวคิด : พระพุทธศาสนาสำหรับโลกหลังยุคใหม่, พระพุทธศาสนาแบบธิเบต : วิเคราะห์มันตระ “โอม มณี ปัทเม หูม”, ทัศนะเกี่ยวกับการศึกษาของพระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต) : วิเคราะห์จากหนังสือ “ทางสายกลางของการศึกษาไทย”, พระพุทธศาสนากับมังสวิรัติ, พุทธวิธีแก้ปัญหาความขัดแย้งโดยกรอบแห่งอธิกรณ-สมถะ ๗ : ศึกษาแนวการประยุกต์ใช้สัมมุขาวินัย เยภุยยสิกาวินัย,  การจัดการศาสนาและวัฒนธรรมในอุษาคเนย์เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างสันติ, ความเข้มแข็งของสถาบันสงฆ์ ปริมาณหรือคุณภาพ, อานิสงส์ของการบริจาคอวัยวะตามหลักพระพุทธศาสนา:กรณีการบริจาคไต, ทางสายกลาง: วิธีบริหารจัดการชีวิตสู่ความสุขตามหลักพระพุทธศาสนา, ศึกษาวิเคราะห์แก่นธรรมจากชาดก
  • เอกสารประกอบการสอน : พุทธปรัชญา, วิชาปรัชญาจีนและญี่ปุ่น, วิชาจริยศาสตร์
  • งานวิจัย : การศึกษาวิเคราะห์หลักจริยศาสตร์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา, พจนานุกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, บูรณาการพุทธธรรมเพื่อเพิ่มพลังบริหาร
  • บรรณาธิการ : มหาบัณฑิตสัมมนา : บทความสัมมนาทางวิชาการ, พระพุทธศาสนากับวิทยาการโลกยุคใหม่

ตำแหน่งทางวิชาการ

[แก้]
  • พ.ศ. 2542 เป็นผู้ช่วยศาสตราจารย์ สาขาวิชาพระพุทธศาสนา สังกัดคณะพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย[9]
  • พ.ศ. 2548 เป็นรองศาสตราจารย์ สาขาวิชาพระพุทธศาสนา สังกัดคณะพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย[10]
  • พ.ศ. 2559 เป็นศาสตราจารย์ สาขาวิชาพระพุทธศาสนา สังกัดคณะพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย[11]

รางวัลเชิดชูเกียรติคุณ

[แก้]

สมณศักดิ์,พัดยศ

[แก้]

ในการนี้ พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงเสด็จพระราชดำเนิน ในการทรงตั้งเปรียญธรรม 9 ประโยค และเปรียญธรรม 6 ประโยค ณ พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม ในพระบรมมหาราชวัง กรุงเทพมหานคร

  • พ.ศ. 2551 มีพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์พัดยศขึ้น เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญเปรียญ ที่ พระศรีคัมภีรญาณ[13]
  • พ.ศ. 2559 มีพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์พัดยศขึ้น เป็นพระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชปริยัติกวี ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[14]
  • 26 มกราคม พ.ศ. 2564 มีพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์พัดยศขึ้น เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ ที่ พระเทพวัชรบัณฑิต ปริยัติศาสนกิจดิลก ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[15]
  • 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 มีพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์พัดยศขึ้น เป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมวัชรบัณฑิต ปริยัติกิจสุวิธาน ปรีชาญาณดิลก ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[16]
  • 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2567 มีพระบรมราชโองการโปรดสถาปนาสมณศักดิ์ขึ้น เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรอง มีราชทินนามตามที่จารึกในหิรัญบัฏว่า พระพรหมวัชรธีราจารย์ [17]มหาจุฬาลงกรณบริหารวรกิจ วิสิฐพุทธธรรมภาณี ศาสตรเมธีญาณดิลก ตรีปิฎกบัณฑิต มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี[18] สถิต ณ วัดปากน้ำ พระอารามหลวง กรุงเทพมหานคร

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-09-17. สืบค้นเมื่อ 2016-05-28.
  2. ↑ "โปรดเกล้าฯ สถาปนาอธิการบดี มจร เป็น "พระพรหมวัชรธีราจารย์" เจ้าคุณบุญชิต เป็น "พระพรหมวัชรวิมลมุนี"". TheBuddh.com. 2024-05-17.
  3. ↑ "รองอธิการบดี". มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 9 กุมภาพันธ์ 2555. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-05-30. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  4. ↑ "ประวัติพระราชปริยัติกวี (สมจินต์)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-04-23. สืบค้นเมื่อ 2016-12-06.
  5. ↑ "ทำเนียบพระภิกษุสามเณรวัดปากน้ำ". มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  6. ↑ "กรรมการและเลขานุการสภาวิชาการ". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-31. สืบค้นเมื่อ 2016-12-06.
  7. ↑ thairnews (2018-08-17). ""พระราชปริยัติกวี" รับพระบัญชาแต่งตั้งเป็นอธิการบดี มจร. พระพรหมบัณฑิต แนะอธิการฯรูปใหม่ยึดหลักธรรมาภิบาลในการบริหาร". Thairnews.
  8. ↑ "สมเด็จพระสังฆราช แต่งตั้ง พระธรรมวัชรบัณฑิต ดำรง อธิการบดี มจร. ต่ออีกสมัย". คมชัดลึกออนไลน์. 2022-08-11.
  9. ↑ คำสั่งมหาวิทยาลัย, คำสั่งมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เรื่อง แต่งตั้งผู้ช่วยศาสตราจารย์, คำสั่งที่ 245/2544 สั่ง ณ วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2544
  10. ↑ คำสั่งมหาวิทยาลัย, คำสั่งมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เรื่อง แต่งตั้งรองศาสตราจารย์, คำสั่งที่ 138/2550 สั่ง ณ วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2550
  11. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง แต่งตั้งศาสตราจารย์, เล่ม 133, ตอนพิเศษ 108 ง, 12 พฤษภาคม 2559, หน้า 4
  12. ↑ https://www.mbu.ac.th/act-news/post-9898/#
  13. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม 126, ตอนที่ 26 ข, 22 เมษายน 2552, หน้า 2
  14. ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์, เล่ม 133, ตอนที่ 43 ข, 9 ธันวาคม 2559, หน้า 8
  15. ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์" (pdf). ราชกิจจานุเบกษา. 26 มกราคม 2564. สืบค้นเมื่อ 27 มกราคม 2564. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  16. ↑ "พระบรมราชโองการ ประกาศพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์" (pdf). ราชกิจจานุเบกษา. 8 กรกฎาคม 2564. สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2564. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  17. ↑ ราชกิจจานุเบกษา,พระบรมราชโองการประกาศสถาปนาสมณศักดิ์,เล่ม 141,ตอนที่ 20ข,17 พฤษภาคม 2567,หน้า 1
  18. ↑ chanhena, Bandit. "ประกาศสถาปนาสมณศักดิ์ 'พระธรรมวชิรมุนี'- 'พระธรรมวัชรบัณฑิต' ขึ้นเป็นรองสมเด็จฯ". เดลินิวส์.
ก่อนหน้า พระพรหมวัชรธีราจารย์ (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ) ถัดไป
ศาสตราจารย์ ดร.พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
(พ.ศ. 2561 - ปัจจุบัน) 		อยู่ในวาระ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พระพรหมวัชรธีราจารย์_(สมจินต์_สมฺมาปญฺโญ)&oldid=11850132"