ข้ามไปเนื้อหา

ผู้ใช้:Maprangsriwutchai/ทดลองเขียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อัปโหลดรูป (ทางลัด) https://commons.wikimedia.org/wiki/Special:UploadWizard

================================================================================================================
[แก้]
สายหลักโทโฮกุ
อี721 ซีรีส์ ในสายหลักโทโฮกุ (7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2021 ที่สถานีนางามาจิ)
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อลำลอง東北本線
เจ้าของJR ตะวันออก
ที่ตั้งภูมิภาค คันโต, โทโฮกุ
ปลายทาง
จำนวนสถานี150 (รวมสายสาขาและสถานีขนสินค้า)
การดำเนินงาน
รูปแบบทางรถไฟหนัก
ขบวนรถอี721 ซีรีส์
ประวัติ
เปิดเมื่อ28 กรกฎาคม ค.ศ. 1883 (141 ปี 227 วัน)
ส่วนต่อขยายล่าสุด1 กันยายน ค.ศ. 1891 (133 ปี 192 วัน)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง575.7 กิโลเมตร (357.7 ไมล์)
รางกว้าง1,067 mm (3 ft 6 in)
ระบบจ่ายไฟจ่ายไฟฟ้าเหนือหัว
1,500 V DC (โตเกียว–คูโรอิโซะ)
20 kV AC 50 Hz (คูโรอิโซะ–โมริโอกะ)
ความเร็ว120 กิโลเมตร/ชั่วโมง
แผนที่เส้นทาง

ทางรถไฟ สายหลักโทโฮกุ (ญี่ปุ่น: 東北本線โรมาจิTōhoku-honsen) เป็นทางรถไฟในประเทศญี่ปุ่น ดำเนินงานโดยบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก มีระยะทางทั้งหมด 575.7 กิโลเมตร แนวเส้นทางเริ่มต้นจากโตเกียว ผ่านเมืองไซตามะ, อุตสึโนมิยะ, ฟูกูชิมะ, เซ็นได และสิ้นสุดที่โมริโอกะ โดยในช่วงระหว่างสถานีโตเกียวคูโรอิโซะ มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า สายอุตสึโนมิยะ ระยะทาง 159.9 กิโลเมตร ส่วนทางรถไฟที่นอกเหนือจากนี้มีชื่อว่า สายโทโฮกุ ตามปกติ เนื่องจากความแตกต่างของการจ่ายกระแสไฟฟ้าของฝั่งใต้ (1,500 V DC) และฝั่งเหนือ (20 kV AC) ของสถานีคูโรอิโซะ

รายชื่อสถานี

[แก้]

โตเกียว – คูโรอิโซะ

[แก้]

ช่วงโตเกียว – คูโรอิโซะ มีอีกชื่อว่าสายอุตสึโนมิยะ

คูโรอิโสะ – ชิน-ชิราคาวะ

[แก้]
สถานี ภาษาญี่ปุ่น ระยะทาง (กิโลเมตร)
(จากโตเกียว)
เชื่อมต่อ ที่ตั้ง
คูโรอิโซะ 黒磯 163.3 JU สายอุตสึโนมิยะ นาซูชิโอบาระ จังหวัดโทจิกิ
ทาคากุ 高久 167.3 นาสุ
คูโรดาฮาระ 黒田原 171.5
โทโยฮาระ 豊原 176.7
ชิราซากะ 白坂 182.0 ชิราคาวะ จังหวัดฟูกูชิมะ
Shin-Shirakawa 新白河 185.4 โทโฮกุชิงกันเซ็ง เจอาร์ตะวันออก โทโฮกุชิงกันเซ็ง Nishigo


ชิน-ชิราคาวะ – ฟูุกูชิมะ

[แก้]

ฟูกูชิมะ – เซ็นได

[แก้]

เซ็นได – โคโงตะ

[แก้]

โคโงตะ – อิจิโนเซกิ

[แก้]

อิจิโนเซกิ – โมริโอกะ

[แก้]

ประวัติ

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]
สายอุตสึโนมิยะ
อี231–1000 ซีรีส์ อีเอ็มยู ระหว่างสถานีฮิงาชิ-โอมิยะฮาซูดะ
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อลำลอง宇都宮線
เจ้าของJR ตะวันออก
ที่ตั้งจังหวัดโตเกียว, ไซตามะ, โทจิงิ และอิบารากิ
ปลายทาง
จำนวนสถานี34
การดำเนินงาน
รูปแบบทางรถไฟรางหนัก
ศูนย์ซ่อมบำรุงโอยามะ
ประวัติ
เปิดเมื่อ28 กรกฎาคม ค.ศ. 1883 (141 ปี 227 วัน)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง163.5 กิโลเมตร (101.6 ไมล์)
จำนวนทางวิ่ง2
รางกว้าง1,067 mm (3 ft 6 in)
ระบบจ่ายไฟ1,500 V DC จ่ายไฟฟ้าเหนือหัว
ความเร็ว120 กิโลเมตร/ชั่วโมง

สายอุตสึโนมิยะ (ญี่ปุ่น: 宇都宮線โรมาจิUtsunomiya–sen) เป็นส่วนหนึ่งของทางรถไฟสายหลักโทโฮกุ ระหว่างสถานีโตเกียวคูโรอิโซะ ระยะทาง 163.5 กิโลเมตร ดำเนินงานโดยบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก

=====================================================
[แก้]

สายทางรถไฟ

[แก้]

ชิงกันเซ็ง

[แก้]

เส้นที่ทำรายได้สูงสุดของเจอาร์ ตะวันตก คือ ซันโยชิงกันเซ็งระหว่างโอซากะ-ฟูกูโอกะ ซึ่งหากคิดรายได้จากซันโยชินคันเซ็นเพียงอย่างเดียวคิดเป็นประมาณ 40% ของรายได้ผู้โดยสารของเจอาร์ ตะวันตก และนอกจากนี้ยังสายฮากาตะ-มินามิซึ่งชิงกันเซ็งวิ่งเป็นระยะทางสั้นในฟูกูโอกะ

รถไฟในพื้นที่เคฮันชิง

[แก้]

"Urban Network" เป็นชื่อที่ตั้งขึ้นในโครงข่ายของทางรถไฟชานเมืองในพื้นที่มหานครเคฮันชิงของ JR West มีระยะทางรวมกันกว่า 610 กิโลเมตร จำนวน 245 สถานี ซึ่งคิดเป็น 43% ของรายได้ผู้โดยสารของ JR West ในสถานีต่าง ๆ ของโครงข่ายทางรถไฟดังกล่าวมีระบบการจ่ายค่าโดยสารด้วยบัตรอิโคกะ ขณะที่รถไฟส่วนใหญ่ถูกควบคุมด้วยระบบอัตโนมัติ และในช่วงเวลาเร่งด่วนจะมีรถไฟวิ่งด้วยความถี่ 2 นาทีต่อขบวน

=====================================================
[แก้]

เจอาร์ สายหลักโทไกโด

สายหลักโทไกโดแสดงบนเส้นสีส้มในแผนที่
ผังรูปแบบเส้นทางให้บริการตามแนวสายหลักโทไกโด

JR ตะวันออก ช่วงโตเกียว - อาตามิ ให้บริการโดยเจอาร์สายตะวันออก (JR East) ซึ่งตั้งอยู่ในเขตอภิมหานครโตเกียว วิ่งคู่ขนานกับสายยามาโนเตะ ระหว่างโตเกียว - ชินางาวะ, สายเคฮิง–โทโฮกุ ระหว่างโตเกียว - โยโกฮามะ และสายโยโกซูกะ ระหว่างยาโกฮามะ - โอฟูนะ นอกจากนี้ยังมีสายโชนัน-ชินจูกุ บางขบวนวิ่งบนสายหลักโทไกโดระหว่างโยโกฮามะ - โอฟูนะ และโยดาวาระ มีประเภทขบวนรถไฟให้บริการได้แก่ ขบวนท้องถิ่น (ญี่ปุ่น: 普通โรมาจิFutsū) และขบวนด่วน ซึ่งเรียกว่า Rapid Acty (ญี่ปุ่น: 快速アクティーโรมาจิKaisoku Akutī)

สายอูเอโนะ–โตเกียว ซึ่งเป็นการเพิ่มเติมสายจากสายอุตสึโนมิยะ, สายทากาซากิ และสายโจบัง จนถึงสถานีโตเกียว ยังสามารถข้ามสายมาถึงพื้นที่สายหลักโทไกโดด้วย ตั้งแต่เดือนมีนาคม ค.ศ. 2015

สัญลักษณ์:

  • ●: รถไฟจอดทุกขบวน
  • |: รถไฟวิ่งผ่านสถานี
  • ▲: สถานีที่สายโชนัน–ชินจูกุ ใช้ชานชาลาของสายโยโกซูกะ
หมายเลข สถานี ภาษาญี่ปุ่น ระยะทาง (กิโลเมตร) ขบวนท้องถิ่น,
ด่วน Rabbit
และ Urban
สายโจบันที่วิ่งข้ามสาย สายโชนัน-ชินจูกุ เปลี่ยนเส้นทาง ที่ตั้ง
ระหว่าง
สถานี
รวม ขบวนด่วน ขบวนด่วนพิเศษ
ให้บริการมาจาก/ต่อไป: JU สายอูเอโนะ–โตเกียว JS สายโชนัน–ชินจูกุ (จาก JU สายทาคาซากิ)
JU สายอุตสึโนมิยะ
& ทาคาซากิ
JJ สายโจบัง (ขบวนด่วน)
TYOJT01
โตเกียว 東京 - 0.0 โทโฮกุชิงกันเซ็ง

ฮกไกโดชิงกันเซ็ง
ยามางาตะชิงกันเซ็ง
อากิตะชิงกันเซ็ง
โจเอ็ตสึชิงกันเซ็ง
โฮกูริกุชิงกันเซ็ง
JY สายยามาโนเตะ
JK สายเคฮิง-โทโฮกุ
JO สายโยโกซูกะสายโซบุ (ด่วน)
JE สายเคโย
JU สายอูเอโนะ–โตเกียว (Through to JU UtsunomiyaTakasaki Line/JJ สายโจบัง)
JC สายชูโอ (ด่วน)
โทไกโดชิงกันเซ็ง
M โตเกียวเมโทรสายมารูโนอูจิ

เขตชิโยดะ โตเกียว
SMBJT02
ชิมบาชิ 新橋 1.9 1.9 JY สายยามาโนเตะ
JK สายเคฮิง-โทโฮกุ
JO สายโยโกซูกะ
G โตเกียวเมโทรสายกินซะ(G-08)
A รถไฟใต้ดินโทเอสายอาซากูซะ(A-10)
ยูริกาโมเมะ
เขตมินาโตะ (โตเกียว)
SGWJT03
ชินางาวะ 品川 4.7 6.8 JY สายยามาโนเตะ
JK สายเคฮิง-โทโฮกุ
JO สายโยโกซูกะ
โทไกโดชิงกันเซ็ง
สายหลักเคกีว
KWSJT04
คาวาซากิ 川崎 11.4 18.2 JK สายเคฮิง-โทโฮกุ
JN สายนัมบุ
(เคคิว-คาวาซากิ) สายหลักเคกีว และ สายเคกีวไดชิ
เขตคาวาซากิ คานางาวะ
YHMJT05
โยโกฮามะ 横浜 10.6 28.8 JK สายเคฮิง-โทโฮกุ, สายเนงิชิ
JH สายโยโกฮามะ
JS สายโชนัน-ชินจูกุ
JO สายโยโกซูกะ
TY โทกีว สายโทโยโกะ
สายหลักเคกีว
สายหลักโซะเตะสึ
รถไฟใต้ดินเทศบาลโยโกฮามะสายสีน้ำเงิน
สายมินาโตมิไร
เขตนิชิ (โยโกฮามะ)
TTKJT06
โทซึกะ 戸塚 12.1 40.9 JS สายโชนัน-ชินจูกุ
JO สายโยโกซูกะ
รถไฟใต้ดินเทศบาลโยโกฮามะสายสีน้ำเงิน
เขตทตสึกะ
OFNJT07
โอฟูนะ 大船 5.6 46.5 JK สายเนงิชิ
JO สายโยโกซูกะ
โชนันโมโนเรล
JS สายโชนัน-ชินจูกุ
เขตซากาเอะ
คามากูระ
JT08 ฟูจิซาวะ 藤沢 4.6 51.1 โอดะกีว สายเอโนะชิมะ
รถไฟฟ้าเอโนชิมะ
ฟูจิซาวะ
JT09 ทสึจิโด 辻堂 3.7 54.8
JT10 จิงาซากิ 茅ヶ崎 3.8 58.6 สายซางามิ ชิงาซากิ
JT11 ฮิราทสึกะ 平塚 5.2 63.8   ฮิรัตสึกะ
JT12 โออิโซะ 大磯 4.0 67.8   โออิโซะ, อำเภอนากะ
JT13 นิโนมิยะ 二宮 5.3 73.1   นิโนมิยะ, อำเภอนากะ
JT14 โคสุ 国府津 4.6 77.7 สายโกเต็มบะ โอดาวาระ
JT15 คาโมโนมิยะ 鴨宮 3.1 80.8  
JT16 โอดาวาระ 小田原 3.1 83.9 โทไกโดชิงกันเซ็ง
โอดะกีวสายโอดาวาระ
ฮาโกเนะสายโทซัง
รถไฟสายอิซุฮาโกเนะ สายไดยูซัง
JT17 ฮายาคาวะ 早川 2.1 86.0
JT18 เนบุคาวะ 根府川 4.4 90.4
JT19 มะนะซูรุ 真鶴 5.4 95.8   มานาซูรุ, อำเภออาชิงาราชิโมะ
JT20 ยูงาวาระ 湯河原 3.3 99.1   ยูงาวาระ, อำเภออาชิงาราชิโมะ
JT21 อาตามิ 熱海 5.5 104.6 JT สายอิโต (รถไฟบางขบวนวิ่งให้บริการถึงสถานีอิโต)
โทไกโดชิงกันเซ็ง
อาตามิ ชิซูโอกะ
ขบวนท้องถิ่นบางขบวนให้บริการข้ามไปถึงสถานีนูมาสุ หรือ สถานีอิโต


===========================================================
[แก้]

สายนัมบุ

สายนัมบุ
JN
อี233–8000 ซีรีส์ อีเอ็มยู ในเดือนตุลาคม ปี 2020
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อลำลอง南武線
เจ้าของJR ตะวันออก
ที่ตั้งจังหวัดโตเกียว, คานางาวะ
ปลายทาง
จำนวนสถานี26 (เส้นทางหลัก), 3 (เส้นทางย่อย)
การดำเนินงาน
รูปแบบรถไฟชานเมือง
ศูนย์ซ่อมบำรุงนาคาฮาระ
ประวัติ
เปิดเมื่อ9 มีนาคม ค.ศ. 1927 (98 ปี 2 วัน)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง45 กิโลเมตร (28 ไมล์)
รางกว้าง1,067 mm (3 ft 6 in)
ระบบจ่ายไฟ1,500 V DC จ่ายไฟฟ้าเหนือหัว
ความเร็ว95 กิโลเมตร/ชั่วโมง
แผนที่เส้นทาง

สายนัมบุ (ญี่ปุ่น: 南武線โรมาจิNanbu-sen) เป็นเส้นทางรถไฟในประเทศญี่ปุ่น ระหว่างสถานีทาจิกาวะ ถึงสถานีคาวาซากิ เป็นส่วนหนึ่งของบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก (JR East) ซึ่งส่วนใหญ่วิ่งขนานตามแนวแม่น้ำทามะ นอกจากนี้ แนวเส้นทางของสายนัมบุเป็นหนึ่งในสี่สายของ "Tokyo Mega Loop" (ญี่ปุ่น: 東京メガループ) ประกอบด้วยสายเคโย, สายมูซาชิโนะ, สายนัมบุ และสายโยโกฮามะ ซึ่งเป็นแนวเส้นทางลักษณะวงแหวนที่เดินรถไฟรอบเขตอภิมหานครโตเกียว [1]

รายชื่อสถานี

[แก้]

สายหลัก

[แก้]
หมายเลข สถานี ภาษาญี่ปุ่น ระยะทาง (กิโลเมตร) ด่วน[2] เปลี่ยนเส้นทาง ที่ตั้ง จังหวัด
ระหว่าง
สถานี
ทั้งหมด
KWSJN01
Kawasaki 川崎 - 0.0 JT Tōkaidō Main Line
JK Keihin-Tōhoku Line
แม่แบบ:KQLS Keikyu Main Line
แม่แบบ:KQLS Keikyu Daishi Line (Keikyū Kawasaki)
Kawasaki-ku, Kawasaki Kanagawa
JN02 Shitte 尻手 1.7 1.7 JN Nambu Branch Line (for Hama-Kawasaki) Saiwai-ku, Kawasaki
JN03 Yakō 矢向 0.9 2.6   Tsurumi-ku, Yokohama
JN04 Kashimada 鹿島田 1.5 4.1 JO Yokosuka Line
JS Shonan-Shinjuku Line (Shin-Kawasaki).
Saiwai-ku, Kawasaki
JN05 Hirama 平間 1.2 5.3   Nakahara-ku, Kawasaki
JN06 Mukaigawara 向河原 1.3 6.6  
MKGJN07
Musashi-Kosugi 武蔵小杉 0.9 7.5 JO Yokosuka Line
JS Shōnan-Shinjuku Line
TY Tokyu Toyoko Line
MG Tokyu Meguro Line
JN08 Musashi-Nakahara 武蔵中原 1.7 9.2  
JN09 Musashi-Shinjō 武蔵新城 1.3 10.5  
JN10 Musashi-Mizonokuchi 武蔵溝ノ口 2.2 12.7 DT Tokyu Den-en-toshi Line
OM Tokyu Oimachi Line (Mizonokuchi)
Takatsu-ku, Kawasaki
JN11 Tsudayama 津田山 1.2 13.9  
JN12 Kuji 久地 1.0 14.9  
JN13 Shukugawara 宿河原 1.3 16.2   Tama-ku, Kawasaki
JN14 Noborito 登戸 1.1 17.3 แม่แบบ:ODLS Odakyu Odawara Line
JN15 Nakanoshima 中野島 2.2 19.5  
JN16 Inadazutsumi 稲田堤 1.3 20.8 แม่แบบ:KOLS Keio Sagamihara Line (Keiō-Inadazutsumi)
JN17 Yanokuchi 矢野口 1.6 22.4   Inagi Tokyo
JN18 Inagi-Naganuma 稲城長沼 1.7 24.1  
JN19 Minami-Tama 南多摩 1.4 25.5 Seibu Tamagawa Line (Koremasa)
JN20 Fuchū-Hommachi 府中本町 2.4 27.9 JM Musashino Line Fuchū
JN21 Bubaigawara 分倍河原 0.9 28.8 แม่แบบ:KOLS Keiō Line
JN22 Nishifu 西府 1.2 30.0  
JN23 Yaho 谷保 1.6 31.6   Kunitachi
JN24 Yagawa 矢川 1.4 33.0  
JN25 Nishi-Kunitachi 西国立 1.3 34.3   Tachikawa
JN26 Tachikawa 立川 1.2 35.5 Chūō Main Line
JC Ōme Line
Tama Toshi Monorail Line (Tachikawa-Kita, Tachikawa-Minami)

เส้นทางย่อย

[แก้]
  • ทุกสถานีตั้งอยู่ในจังหวัดคานางาวะ
  • ขบวนรถไฟสามารถเดินรถทางคู่ได้เฉพาะระหว่างสถานีคาวาซากิ-ชินมาจิ
หมายเลข สถานี ภาษาญี่ปุ่น ระยะทาง (กิโลเมตร) เปลี่ยนเส้นทาง ที่ตั้ง
ระหว่าง
สถานี
ทั้งหมด
JN02 Shitte 尻手 - 0.0 JN Nambu Line (main line)
Nambu Line (freight branch)
Saiwai-ku, Kawasaki
JN51 Hatchōnawate 八丁畷 1.1 1.1 แม่แบบ:KQLS Keikyu Main Line
Tokaido Main Line freight branch (for Tsurumi)
Kawasaki-ku, Kawasaki
JN52 Kawasaki-Shinmachi 川崎新町 0.9 2.0  
JN53 Odasakae 小田栄 0.7 2.7  
JN54 Hama-Kawasaki 浜川崎 1.4 4.1 JI Tsurumi Line
Tokaido Main Line freight branch (for Kawasaki Freight Terminal)

อ้างอิง

[แก้]
  1. Saka, Masayuki (August 2014). 東京メガループ 車両・路線の沿革と現況 [Tokyo Megaloop: History and current situation of trains and line]. Tetsudō Daiya Jōhō Magazine (ภาษาญี่ปุ่น). Vol. 43 no. 364. Japan: Kōtsū Shimbun. pp. 28–39.
  2. "川崎-立川 快速 4009F". JR East Timetable. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-01. สืบค้นเมื่อ 2016-12-31.