ข้ามไปเนื้อหา

เครื่องราชอิสริยาภรณ์วชิรมาลา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ตราวชิรมาลา)
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
วชิรมาลา

เครื่องราชอิสริยาภรณ์วชิรมาลา
ฝ่ายหน้า
มอบโดย

พระมหากษัตริย์สยาม
อักษรย่อว.ม.ล
ประเภทดวงตราห้อยแพรแถบ
วันสถาปนา28 พฤษภาคม พ.ศ. 2454
ประเทศไทย ราชอาณาจักรสยาม
จำนวนสำรับไม่จำกัดจำนวน
แพรแถบ
ผู้สมควรได้รับข้าราชการฝ่ายหน้า (พระราชทานตามพระราชอัธยาศัย)
มอบเพื่อเชิดชูเกียรติคุณแก่ข้าราชการผู้ที่ตั้งใจรับราชการสนองพระเดชพระคุณด้วยความจงรักภักดีและมีความซื่อสัตย์สุจริตตลอดมา
สถานะพ้นสมัยพระราชทาน
ผู้สถาปนาพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว
ล้มเลิกพ.ศ. 2468
สถิติการมอบ
รายแรกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงสรรพสาตรศุภกิจ
28 พฤษภาคม พ.ศ. 2454
รายล่าสุดพระยาดำรงแพทยาคุณ
15 กันยายน พ.ศ. 2468
ทั้งหมด100 ราย
ลำดับเกียรติ
สูงกว่าเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นเบญจมดิเรกคุณาภรณ์
รองมาไม่มี (เครื่องราชอิสริยาภรณ์ลำดับต่ำสุด)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์วชิรมาลา หรือ ตราวชิรมาลา เรียกโดยย่อว่า ว.ม.ล. (อังกฤษ: The Vajira Mala order) เป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นบำเหน็จในพระองค์ ที่สร้างขึ้นโดยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2454 เพื่อพระราชทานให้แก่ผู้ที่ได้รับราชการสนองพระเดชพระคุณในพระองค์ รัชทายาท และราชตระกูล โดยความจงรักภักดี ที่จะให้เป็นคุณเป็นประโยชน์ เป็นพระเกียรติยศในพระองค์ และราชตระกูล โดยจะพระราชทานให้เฉพาะฝ่ายหน้า เครื่องราชอิสริยาภรณ์วชิรมาลาจัดเป็นเครื่องราชอิสริยาภรณ์ที่มีลำดับเกียรติเป็นลำดับที่ 36 ของเครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย[1] ปัจจุบัน พ้นสมัยพระราชทานแล้ว

ลักษณะของตราวชิรมาลา

[แก้]
แพรแถบ

ตราวชิรมาลา เป็นรูปวชิราวุธ คมเงิน ด้ามทอง กลางด้ามลงยาราชาวดีสีขาบ มีรัศมีเป็นทองโปร่ง รอบขอบเป็นรูปปทุมลงยาราชาวดี ขอบในสีขาบ มีกลีบขาว กนกรอบนอกสีชมพู ข้างบนเป็นเข็มทองคำ จารึกอักษรว่า “ราชการในพระองค์" ห้อยแพรแถบริ้วสีเหลืองกับสีดำ ใช้ประดับแนบเสื้อที่อกเบื้องซ้าย[2]

ผู้ได้รับตราวชิรมาลา

[แก้]

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจที่จะพระราชทานและเรียกคืนเครื่องราชอิสริยาภรณ์นี้ได้ตามพระราชประสงค์ และจะพระราชทานสำหรับผู้ที่ได้รับราชการสนองพระเดชพระคุณในพระองค์ รัชทายาท และราชตระกูล โดยความจงรักภักดี ที่จะให้เป็นคุณเป็นประโยชน์ เป็นพระเกียรติยศในพระองค์ และราชตระกูล โดยห้ามมิให้ผู้ใดกราบบังคมทูลขอพระราชทานเพื่อตนเองหรือกราบบังคมทูลแนะนำเพื่อพระราชทานแก่ผู้อื่นเป็นอันขาด

ผู้ได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์นี้ จะได้รับการประกาศนามในราชกิจจานุเบกษา แต่ถ้าผู้ได้รับตรานี้มีความผิดต้องพระราชอาญาใด ๆ ต้องคืนตรานี้ เว้นแต่จะได้รับพระราชทานพระมหากรุณาเป็นพิเศษ จึงจะสามารถประดับตรานี้ต่อไปได้[2]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ลำดับเกียรติเครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย เก็บถาวร 2011-11-14 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๑๐, ตอน ๒๙ง ฉบับพิเศษ, ๑๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖, หน้า ๑
  2. 2.0 2.1 ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติตราวชิรมาลา รัตนโกสินทร ศก ๑๓๐, เล่ม ๒๘, ตอน ๐ก, ๔ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๕๔, หน้า ๗๔

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]