ซุนแด
ประเภท | ไส้กรอก |
---|---|
แหล่งกำเนิด | เกาหลี |
ชาติที่มีอาหารประจำชาติที่เกี่ยวข้อง | เกาหลีเหนือ เกาหลีใต้ |
ซุนแด (เกาหลี: 순대; อาร์อาร์: sundae; เอ็มอาร์: sundae) เป็นอาหารเกาหลีประเภทไส้กรอก[1][2] ซุนแดเป็นอาหารริมทางที่นิยมทั้งในเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้[3][4] โดยทั่วไปแล้ว ส่วนผสมไส้กรอกจะบรรจุในไส้วัวหรือหมูแล้วนำไปนึ่ง[5]
ประวัติ
[แก้]ประวัติของซุนแดสืบย้อนไปได้ถึงราชวงศ์โครยอ โดยในสมัยนั้นนิยมใช้หมูป่าเนื่องจากมีมากในคาบสมุทรเกาหลีในช่วงเวลานั้น[6] สูตรการทำซุนแดพบได้ในตำราอาหารเกาหลีหลายฉบับในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เช่น คยูฮับชงซอ และ ซีอึยจ็อนซอ เป็นต้น[7]
ซุนแดแบบดั้งเดิมจะใช้ไส้วัวหรือไส้หมู โดยส่วนผสมที่เป็นไส้ในนั้นประกอบด้วยเลือด (ซ็อนจี) เนื้อบด ข้าว และผัก และมักจะรับประทานในโอกาสพิเศษหรืองานเลี้ยงในครอบครัว[8] อย่างไรก็ตาม หลังสิ้นสุดสงครามเกาหลีเกิดสภาวะเศรษฐกิจตกต่ำทั่วคาบสมุทรเกาหลี ทำให้เนื้อสัตว์หาได้ยาก ซุนแดในเกาหลีใต้จึงเปลี่ยนมาใช้วุ้นเส้น (ทังมย็อน) แทนเนื้อ ซุนแดกลายมาเป็นอาหารข้างถนนที่หาได้ตามร้านขายอาหารว่าง (พุนชิกจิบ) แผงลอย (โพจังมาชา) หรือตามตลาดทั่วไป[8][9]
ซุนแดชนิดอื่น ๆ
[แก้]ไส้ของซุนแดสูตรของชาวเกาหลีเหนือ ชาวเกาหลีในเครือรัฐเอกราช (โครยอ-ซารัมและชาวเกาหลีซาฮาลิน)[10] และชาวเกาหลีในประเทศจีนจะประกอบด้วยเลือด เนื้อบด ข้าว และผักตามธรรมเนียมดั้งเดิม ในขณะที่สูตรของชาวเกาหลีใต้ในปัจจุบันจะใช้วุ้นเส้นเป็นไส้แทน[11][12][13][14] ส่วนประกอบอื่น ๆ ที่อาจผสมลงไปด้วยได้แก่ใบแกนิบ (คล้ายกับใบชิโซะของญี่ปุ่น) ต้นหอม ทเว็นจัง (ถั่วเหลืองหมัก) กิมจิ และถั่วงอกหัวโต (ถั่วเหลืองงอก)[15]
ซุนแดสูตรอื่นในภูมิภาคได้แก่อาบาอีซุนแดจากฮัมกย็องและพย็องอัน[8] แคซ็องซุนแด (개성순대) จากแคซ็อง แพกัมซุนแด (백암순대) จากยงอิน เชจูซุนแด (제주순대) จากเกาะเชจู พย็องช็อนซุนแด (병천순대) จากชุงช็อง และอัมปงซุนแด (암뽕순대) จากช็อลลา[16]
ซุนแดบางชนิดยังใช้อาหารทะเลเป็นส่วนไส้บรรจุแทนไส้หมูหรือไส้วัว[15] โอจินกอซุนแด (오징어순대) จากคังว็อนใช้หมึกสดเป็นส่วนกรอก ในขณะที่ มารึนโอจินกอซุนแด (마른오징어순대) ในคังว็อนและคย็องกีใช้หมึกแห้ง[7][15] มย็องแทซุนแด (명태순대) จากคังว็อนและฮัมกย็องใช้ตัวปลาพอลล็อกอลาสกา[7][15] และ ออ-กยอซุนแด (어교순대) ทำจากกระเพาะปลาจวด[15][17]
-
ซุนแดและเครื่องในนึ่ง
-
ซุนแดแบบเกาหลีใต้ที่มีวุ้นเส้นเป็นไส้
-
โอจินกอซุนแด
เครื่องเคียง
[แก้]ซุนแดในเกาหลีใต้จะนึ่งรวมกับเครื่องในเช่นตับหรือปอด เครื่องในดังกล่าวจะเสิร์ฟพร้อมกันเป็นเครื่องเคียง[8] ซุนแดที่หั่นเป็นแว่นและเครื่องเคียงจะรับประทานคู่กับเครื่องจิ้มซึ่งจะแตกต่างกันไปตามภูมิภาค ในโซลจะใช้เกลือผสมพริกไทย ในโฮนัมจะใช้โคชูจังผสมน้ำส้มสายชู ในย็องนัมจะใช้ทเว็นจัง และในเกาะเชจูนิยมใช้ซีอิ๊ว[18] ซุนแดที่ขายในร้านของว่าง (พุนชิกจิบ) จะขายร่วมกับต็อกโปกีและทวีกิม (เท็มปูระแบบเกาหลี) ฉะนั้น ซุนแดก็นิยมรับประทานโดยจิ้มในซอสต็อกโปกีเช่นกัน นอกจากนี้ พุนชิกจิบหลายแห่งยังมีอาหารชุด ต็อก-ทวี-ซุน ซึ่งมีทั้งต็อกโปกี ทวีกิม และซุนแด
อาหารที่มีซุนแดเป็นส่วนประกอบ
[แก้]- ซุนแดกุก (순댓국) – ซุป (กุก) ทำจากซุนแด เครื่องใน และเนื้อ[8][19]
- ซุนแดบกอึม (순대볶음) – ซุนแด ผัก และโคชูจัง ผัด (บกอึม) รวมกัน[8]
- แพ็กซุนแดบกอึม (백순대볶음) – ซุนแดบกอึม ที่ไม่ใส่โคชูจัง
-
ซุนแดกุกในหม้อตึกแบกี
-
ซุนแดบกอึม
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "The Korean Blood Sausage". The RushOrder Blog. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-12. สืบค้นเมื่อ 2018-06-07.
- ↑ Rufus, Anneli (6 December 2017). "10 Brilliant Uses for Blood Sausage". HuffPost. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Kim, Yoo-sung (9 June 2015). "Ask a North Korean: what's Pyongyang's street food speciality?". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ "Sillim-dong's Sundae Town (Sundae Bokkeum Alley)". Visit Seoul. Seoul Metropolitan Government. 9 November 2011. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Kim, YH Brad; Jang, A (2014). "Ethnic meat products – Japan and Korea". ใน Dikeman, Michael; Devine, Carrick (บ.ก.). Encyclopedia of Meat Sciences (Second ed.). San Diego, CA: Elsevier Academic Press. p. 548. ISBN 978-0-12-384731-7. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Eaves, Gregory C. (24 November 2015). "Eat your way across Korea: North Korean blood sausage". Korea.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-12. สืบค้นเมื่อ 11 April 2018.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 서혜경 (1995). "순대". Encyclopedia of Korean Culture (ภาษาเกาหลี). Academy of Korean Studies. สืบค้นเมื่อ 1 June 2008.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 8.5 Chang, Sung E. (4 October 2012). "Sundae Bloody Sundae". Roads&Kingdoms. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Whitten, Richard (8 February 2017). "Tour Guide: Seoul, South Korea". Paste. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-16. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Mishan, Ligaya (16 February 2017). "At Cafe Lily, the Korean-Uzbek Menu Evokes a Past Exodus". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Kim, Jin Kyung (2013). "From Lettuce to Fish Skin: Koreans' Appetite for Wrapped and Stuffed Foods". ใน McWilliams, Mark (บ.ก.). Wrapped & Stuffed Foods: Proceedings of the Oxford Symposium on Food and Cookery 2012. Totnes, Devon, UK: Prospect Books. pp. 233‒234. ISBN 978-1-903018-99-6. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Goldberg, Lina (23 March 2012). "Asia's 10 greatest street food cities". CNN Travel (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 11 April 2012.
- ↑ Leith, Sam (20 March 2014). "The Edible Atlas: Around the World in 39 Cuisines – review". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Fletcher, Nichola (2012). Sausage: A country-by-country photographic guide with recipes (1st American ed.). New York: Dorling Kindersley. p. 137. ISBN 978-0-7566-8983-4.
- ↑ 15.0 15.1 15.2 15.3 15.4 Allen, Gary (2015). Sausage: A Global History. London: Reaktion Books. pp. 79, 103, 110. ISBN 978-1-78023-555-4. สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ "순대". Doosan Encyclopedia (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 1 June 2008.
- ↑ "어교순대". Doosan Encyclopedia (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 1 June 2008.
- ↑ 최승호 (22 March 2016). "(온라인)맛있는 스토리텔링<29>순대와 소시지". Seoul Shinmun (ภาษาเกาหลี). สืบค้นเมื่อ 19 February 2018.
- ↑ Jung, Alex (11 November 2011). "5 Korean ways to eat a pig". CNN Travel (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 11 April 2012.