ข้ามไปเนื้อหา

ฉบับร่าง:ซูเปอร์มารีน ซีไฟร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซีไฟร์
ข้อมูลทั่วไป
ประเภทเครื่องบินขับไล่บนเรือบรรทุกเครื่องบิน
ชาติกำเนิด สหราชอาณาจักร
บริษัทผู้ผลิตซูเปอร์มารีน
ผู้ใช้งานหลัก ราชนาวี
จำนวนที่ผลิต2,646[1]
ประวัติ
เริ่มใช้งาน1942
เที่ยวบินแรก7 มกราคม 1942
พัฒนาจากซูเปอร์มารีน สปิตไฟร์

ซูเปอร์มารีน ซีไฟร์ (อังกฤษ: Supermarine Seafire) เป็นรุ่นที่ดัดแปลงมาจากซูเปอร์มารีน สปิตไฟร์ ซึ่งได้รับการดัดแปลงให้สามารถขึ้นบินและลงจอดบนเรือบรรทุกเครื่องบินได้ ชื่อ ซีไฟร์ มาจากคำย่อของชื่อที่ยาวกว่าคือ ซีสปิตไฟร์[2]

รุ่นของ ซูเปอร์มารีน สปิตไฟร์ ที่สามารถใช้บนเรือบรรทุกเครื่องบิน ได้รับการเสนอโดยกองทัพเรือในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1938[3]

ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1942 เป็นต้นมา มีการสั่งซื้อโครงสร้างของซีไฟร์เพิ่มเติม รวมถึงซีไฟร์ เอฟ Mk.III ที่ได้เข้าประจำการเป็นครั้งแรก สิ่งนี้นำไปสู่การใช้เครื่องบินรุ่นนี้อย่างแพร่หลายโดยฟลีตแอร์อาร์ม ซีไฟร์ได้เข้าทำการรบครั้งแรกซึ่งเกิดขึ้นระหว่างปฏิบัติการคบเพลิง

ซีไฟร์ ยังคงถูกใช้ต่อไปหลังสิ้นสุดสงคราม แต่ฟลีตแอร์อาร์ม‎ได้ถอนซีไฟร์ที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์เมอร์ลินทั้งหมด และแทนที่ด้วยซีไฟร์ที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์กริฟฟอน ซึ่งประเภทนี้มีการใช้ในการต่อสู้ในช่วงระหว่างสงครามเกาหลี ซึ่งซีไฟร์ของฟลีตแอร์อาร์ม‎ได้มีบทบาทในปฏิบัติภารกิจหลายร้อยครั้งในการโจมตีภาคพื้นดินและการลาดตระเวนต่อสู้ทางอากาศขัดขวางต่อกองกำลังเกาหลีเหนือในปี ค.ศ. 1950 ซีไฟร์ได้ถูกปลดประจำการในช่วงทศวรรษ 1950

การพัฒนา

[แก้]
ซีไฟร์ บนเรือบรรทุกเครื่องบิน ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1942

กองทัพเรือแสดงความสนใจแนวคิดเรื่องเครื่องบินสปิตไฟร์รุ่นทางทะเลบนเรือบรรทุกเครื่องบินเป็นครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1938

เรื่องของสปิตไฟร์รุ่นทางทะเลถูกหยิบยกขึ้นมาอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1939 เมื่อกระทรวงการบินได้อนุญาตให้ผู้บัญชาการเออร์เมนบิน สปิตไฟร์ I ได้

ซีไฟร์ II มีประสิทธิภาพเหนือกว่า เอ6เอ็ม-5 ซีโร่ ที่ระดับความสูงต่ำเมื่อทั้งสองรุ่นถูกทดสอบด้วยกัน

ประวัติการปฏิบัติการ

[แก้]

ระหว่าง ค.ศ. 1942 และ ค.ศ. 1943 ฝูงบินของ ฟลีตแอร์อาร์ม‎ ได้เปลี่ยนมาเป็น ซีไฟร์ อย่างต่อเนื่อง ในที่สุดก็เข้ามาแทนที่ ซีเฮอริเคน ในการต่อสู้แนวหน้าของฟลีตแอร์อาร์ม สปิตไฟร์และซีไฟร์ถูกใช้โดยฝูงบินจำนวนหนึ่ง สปิตไฟร์ถูกใช้โดยการฝึกนักบินและอยู่ประจำฝูงบินภาคพื้นดิน

ประจำการ

[แก้]
 แคนาดา
ธงของประเทศฝรั่งเศส ฝรั่งเศส
ธงของประเทศไอร์แลนด์ ไอร์แลนด์
 สหราชอาณาจักร

คุณลักษณะ (เอฟ เอ็มเค III)

[แก้]
ซีไฟร์ เอฟ.46
  • ผู้สร้าง: ซูเปอร์มารีน (สหราชอาณาจักร)
  • ประเภท: เครื่องบินขับไล่
  • เครื่องยนต์: 1 × Rolls-Royce Merlin 55M
  • กางปีก: 11.23 เมตร
  • ยาว: 9.21 เมตร
  • สูง: 3.49 เมตร
  • พื้นที่ปีก: 22.5 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า: 2,412 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 3,280 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วสูงสุด: 578 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระดับความสูง 10,973 เมตร
  • อัตราไต่: 16.5 เมตร/ วินาที
  • รัศมีทำการรบ: 748 กิโลเมตร
  • อาวุธ: ปืนใหญ่อากาศ Hispano Mk II ขนาด 20 มม. 2 กระบอก / ปืนกล Browning Mk II ขนาด 7.7 มม. 4 กระบอก

ดูเพิ่ม

[แก้]
การพัฒนาที่เกี่ยวข้อง
อากาศยานที่เทียบเท่า

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Vickers Supermarine Seafire." BAE Systems, Retrieved: 23 April 2017.
  2. ↑ Andrews and Morgan 1987, p. 247.
  3. ↑ Stone, Phil. "The Seafire." The Supermarine Spitfire1 March 2006. Retrieved: 5 December 2009.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
หน้านี้จะถูกเพิ่มเข้าไปที่หมวดหมู่เหล่านี้เมื่อถูกเผยแพร่ไปยังเนมสเปซบททความ
หมวดหมู่:
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ฉบับร่าง:ซูเปอร์มารีน_ซีไฟร์&oldid=11908661"