จี-ดรากอน
จี-ดรากอน | |
---|---|
จี-ดรากอนในปี 2023 | |
เกิด | คว็อน จี-ยง 18 สิงหาคม ค.ศ. 1988 โซล ประเทศเกาหลีใต้ |
ชื่ออื่น | จีดี |
อาชีพ |
|
ปีปฏิบัติงาน | 1994–ปัจจุบัน |
อาชีพทางดนตรี | |
แนวเพลง | |
เครื่องดนตรี | เสียงร้อง |
ค่ายเพลง |
|
สมาชิกของ | |
อดีตสมาชิก |
|
ชื่อเกาหลี | |
ฮันกึล | |
ฮันจา | |
อาร์อาร์ | Gwon Ji-yong |
เอ็มอาร์ | Kwŏn Chiyong |
ลายมือชื่อ | |
คว็อน จี-ยง (เกาหลี: 권지용; เกิด 18 สิงหาคม ค.ศ. 1988)[1] ชื่อในการแสดงว่า จี-ดรากอน (อังกฤษ: G-Dragon; เกาหลี: G드래곤) เป็นแร็ปเปอร์ นักร้อง นักแต่งเพลง โปรดิวเซอร์ นักออกแบบแฟชั่น และนักธุรกิจชาวเกาหลีใต้ ได้รับการขนานนามว่าเป็น "ราชาเพลงเคป็อป"[2][3][4][5] จี-ดรากอนได้รับรางวัลมากมาย รวมถึงเอ็มเน็ตเอเชียนมิวสิกอะวอดส์เจ็ดรางวัล, เมลอนมิวสิกอะวอดส์หกรางวัล, โคเรียนมิวสิกอะวอดส์สองรางวัล และโกลเดนดิสก์อะวอดส์อีกสองรางวัล เขายังเป็นศิลปินเดี่ยวคนแรกและคนเดียวที่ได้รับรางวัลเอ็มเน็ตเอเชียนมิวสิกอะวอดส์ สาขาศิลปินแห่งปี ในปี 2013[6]
จี-ดรากอนเกิดและเติบโตในโซล เขาเปิดตัวอย่างเป็นทางการเมื่อปี 2006 และเริ่มมีชื่อเสียงในฐานะหัวหน้าของบอยแบนด์เกาหลีใต้ บิกแบง ซึ่งวงกลายเป็นหนึ่งในบอยแบนด์ที่ทำยอดขายได้ดีที่สุดในโลก[7][8] ในปี 2009 เขาออกอัลบั้มเดี่ยวชุดแรก ฮาร์ตเบรกเกอส์ โดยอัลบั้มและซิงเกิลนำในชื่อเดียวกันประสบความสำเร็จเชิงพาณิชย์ กลายเป็นอัลบั้มที่ทำยอดขายได้ดีที่สุดของศิลปินเดี่ยวเกาหลี ณ ขณะนั้น และยังทำให้เขาได้รับรางวัลอัลบั้มแห่งปี ที่งานเอ็มเน็ตเอเชียนมิวสิกอะวอดส์ 2009 หลังจากนั้น เขาทำงานร่วมกับเพื่อนร่วมวง ทีโอพี สำหรับอัลบั้ม จีดีแอนด์ท็อป ในปี 2010 อีพีชุดแรกของเขา วันออฟอะไคนด์ มีซิงเกิลอย่าง "วันออฟอะไคนด์", "เครยอน" และซิงเกิลอันดับหนึ่ง "แดตเอกซ์เอกซ์" อีพีดังกล่าวทำให้เขาได้รับรางวัลอัลบั้มยอดเยี่ยม ที่งานโซลมิวสิกอะวอดส์ 2013 ต่อมาในปี 2013 เขาเริ่มทัวร์รอบโลกครั้งแรกในฐานะศิลปินเดี่ยว ทำให้เขากลายเป็นศิลปินเดี่ยวเกาหลีคนแรกที่ได้ทัวร์ในโดมญี่ปุ่น[9] อีพีของเขาเมื่อปี 2017 คว็อน จี ยง มีซิงเกิลอันดับหนึ่งอย่าง "อันไตเติล, 2014" และยังส่งเสริมอีพีด้วยการทัวร์คอนเสิร์ตรอบที่สอง แอกต์ III: เอ็ม.โอ.ที.ที.อี ซึ่งกลายเป็นทัวร์ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีมาของศิลปินเดี่ยวเกาหลี[10]
จี-ดรากอนได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางสำหรับอิทธิพลของเขาต่อวัฒนธรรมเยาวชน กระแสแฟชั่น และดนตรีในเกาหลีใต้[11] ในปี 2016 นิตยสาร ฟอบส์ จัดให้เขาอยู่ในรายชื่อผู้ทรงอิทธิพลที่มีอายุไม่เกิน 30 ปีในหมวดบันเทิงและกีฬาของเอเชีย[12] นอกจากนี้ เขายังร่วมเขียนและผลิตเพลงอันดับหนึ่ง จำนวน 23 เพลงบนแกออนดิจิทัลชาร์ต ด้วย[13][14]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Russell, Mark (April 29, 2014). K-Pop Now!: The Korean Music Revolution. Tuttle Publishing. p. 34. ISBN 978-1-4629-1411-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 27, 2016. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
- ↑ "K-Pop's G Dragon Eager For Challenge Of Solo Tour". Pollstar. May 20, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 13, 2015. สืบค้นเมื่อ May 31, 2015.
- ↑ Peng, Elizabeth (July 31, 2017). "G-Dragon, the Undisputed King of K-Pop, Takes New York". Vogue (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 31, 2017. สืบค้นเมื่อ July 31, 2017.
- ↑ Chakraborty, Riddhi (July 14, 2017). "I Traveled All the Way to Bangkok to Watch the King of K-Pop Live and it Was Totally Worth it". Rolling Stone India. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 14, 2017.
- ↑ Edwina Mukasa (2013). "G-Dragon – K-pop's golden boy". Dazed. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 11, 2014. สืบค้นเมื่อ May 31, 2015.
G-Dragon, is one of the most powerful artists within the K-pop industry and the current King of K-pop
- ↑ "Enjoy Mnet K·POP, Mwave". www.mwave.me (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 22, 2020. สืบค้นเมื่อ July 22, 2020.
- ↑ Spangler, Todd (April 26, 2017). "K-Pop Superstars BigBang Go Camping in YouTube Red's First Korean Show". Variety.com. Penske Media Corporation. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 26, 2017. สืบค้นเมื่อ April 27, 2017.
- ↑ "The Korean wave hits New York| Manhattan, New York, NY | Local News". January 11, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 11, 2018. สืบค้นเมื่อ January 16, 2018.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ Arnoldo, Claudia (May 3, 2013). "G-Dragon adds Hong Kong and Japan concert dates to solo world tour". Asia Pacific Arts. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 19, 2017.
- ↑ Herman, Tamar (April 25, 2017). "G-Dragon Announces 2017 Act III, M.O.T.T.E World Tour". Billboard. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 25, 2017. สืบค้นเมื่อ April 26, 2017.
- ↑ Lochanski, Tess (June 27, 2017). ""korean style is about moving fast" -- g-dragon discusses the sound of korea's future". i-D. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 20, 2017. สืบค้นเมื่อ October 20, 2017.
- ↑ "30 Under 30 2016 Asia: ENTERTAINMENT & SPORTS". Forbes. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 29, 2016.
- ↑ Lord, Richard (July 18, 2017). "Ahead of G-Dragon's Hong Kong show, we talk to him about new album, touring solo, and who Kwon Ji-yong really is". South China Morning Post. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2017.
- ↑ "Gaon Digital Chart - Untitled, 2014". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 19, 2017. สืบค้นเมื่อ June 11, 2017.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- ไอดอลชายชาวเกาหลีใต้
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 2531
- บุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่
- นักร้องเกาหลีใต้
- แร็ปเปอร์ชายชาวเกาหลีใต้
- บุคคลจากโซล
- ศิลปินสังกัดวายจีเอนเตอร์เทนเมนต์
- แร็ปเปอร์จากโซล
- สมาชิกของบิกแบง (วงดนตรีเกาหลีใต้)
- ผู้ชนะมามาอะวอดส์
- ผู้ชนะเมลอนมิวสิกอะวอดส์
- ผู้ชนะโคเรียนมิวสิกอะวอดส์
- บทความเกี่ยวกับ การบันเทิง ที่ยังไม่สมบูรณ์