การล้อมเองอั๋น
การล้อมเองอั๋น | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
วุยก๊ก | ง่อก๊ก | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
หลัว เซี่ยน เฮาเหลก |
ปู้ เสีย ลกข้อง | ||||||
กำลัง | |||||||
2,000 (หลัว เซี่ยน) 20,000 (เฮาเหลก) | 30,000+ |
การล้อมเองอั๋น | |||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 永安之戰 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวย่อ | 永安之战 | ||||||
|
การล้อมเองอั๋น (จีน: 永安之戰) เป็นการรบระหว่างรัฐง่อก๊กและวุยก๊กตั้งแต่ประมาณเดือนมีนาคมถึงสิงหาคม ค.ศ. 264 ในยุคสามก๊กของจีน หลังการพิชิตจ๊กก๊กโดยวุยก๊กในปี ค.ศ. 263 ง่อก๊กพยายามยึดครองอาณาเขตของจ๊กก๊กแต่ถูกต้านทานไว้โดยหลัว เซี่ยน (羅憲) อดีตขุนพลของจ๊กก๊กที่ภายหลังยอมจำนนต่อวุยก๊ก ยุทธการสิ้นสุดด้วยชัยชนะของวุยก๊ก
ภูมิหลัง
[แก้]เมืองปาตง (巴東郡 ปาตงจฺวิ้น; ครอบคลุมบางส่วนของนครฉงชิ่งในปัจจุบัน) เป็นอาณาเขตของจ๊กก๊กที่ตั้งอยู่ใกล้กับชายแดนของง่อก๊กที่เป็นรัฐพันธมิตร ในเดือนกันยายนหรือตุลาคม ค.ศ. 263 รัฐวุยก๊กเปิดฉากการบุกจ๊กก๊ก เงียมอู (閻宇 เหยียน ยฺหวี) ซึงได้รับมอบหมายให้รักษาปาตง ได้รับคำสั่งให้นำกำลังพลไปสนับสนุนทัพจ๊กก๊กที่แนวหน้า หลัว เซี่ยน (羅憲) ที่เป็นผู้ช่วยของเงียมอู[1] ยังอยู่รักษาอำเภอเองอั๋น (永安 หย่งอาน; ปัจจุบันคืออำเภอเฟิ่งเจี๋ย นครฉงชิ่ง) อำเภอเอกของเมืองปาตงด้วยกำลังพลเพียง 2,000 นาย[2][3] ในเดือนพฤศจิกายนหรือธันวาคม ค.ศ. 263 เมื่อมีข่าวมาถึงเองอั๋นว่าเซงโต๋ (成都 เฉิงตู) นครหลวงของจ๊กก๊กตกเป็นของทัพวุยก๊กเอง หลัว เซี่ยนจึงทำการปลอบโยนราษฎรและฟื้นฟูความสงบเรียบร้อยในเองอั๋น[4]
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ยุทธการ
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ผลสืบเนื่อง
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Book of Jin, vol. 57: "時大將軍閻宇都督巴東,拜憲領軍,為宇副貳。".
- ↑ Xi: "魏之伐蜀,召[閻]宇西還,留宇二千人,令[羅]憲守永安城。" Cited in Chen and Pei, 41.1008
- ↑ Book of Jin, vol. 57: "魏之伐蜀,召宇西還,憲守永安城".
- ↑ Book of Jin, vol. 57: "及成都敗,城中擾動,邊江長吏皆棄城走,憲斬亂者一人,百姓乃安。知劉禪降,乃率所統臨於都亭三日。".
บรรณานุกรม
[แก้]- Xi Zuochi (300s). Records of Xiangyang 襄陽記.
- Chen Shou (1977) [429]. Pei Songzhi (บ.ก.). Annotations to Records of the Three Kingdoms 三國志注. Taipei: Dingwen Printing.
- Fang Xuanling; และคณะ, บ.ก. (1974) [648]. Book of Jin 晉書. Beijing: Zhonghua Publishing.