กัลยาณจิต

กัลยาณจิต (อ่านว่า กัน-ละ-ยา-นะ-จิด) แปลว่า "จิตที่ดี จิตที่งดงาม" กัลยาณจิตจึงหมายถึงจิตที่ดีงาม จิตที่ประกอบด้วยเมตตากรุณา คือความรู้สึกที่หวังดีปรารถนาดี ความรู้สึกที่มุ่งให้ประโยชน์ ต้องการจะให้พ้นจากความทุกข์ อันเป็นความรู้สึกที่สะอาดบริสุทธิ์ ไม่เคลือบแคลงแอบแฝงด้วยผลประโยชน์

กัลยาณจิต นิยมใช้ในกรณีที่ต้องการอธิษฐานหรือตั้งใจจะอำนวยพรอำนวยผลให้แก่ผู้รับ เช่นใช้ว่า

• “ขอตั้งกัลยาณจิตอธิษฐานให้ท่านเดินทางโดยปลอดภัย”
• ”ขอเชิญชวนท่านทั้งหลายได้ตั้งกัลยาณจิตอุทิศส่วนกุศลนี้ให้แก่ผู้ล่วงไปแล้ว”

อ้างอิง

• พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548