กระดูกห้องหูชั้นใน

กระดูกห้องหูชั้นใน ; (Bony labyrinth)
	มุมด้านข้าง (lateral) ของกระดูกห้องหูชั้นในข้างขวา
	รูปด้านในของกระดูกห้องหูชั้นในข้างขวา
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละติน	Labyrinthus osseus
TA2	692
FMA	60179
	อภิธานศัพท์กายวิภาคศาสตร์ [แก้ไขบนวิกิสนเทศ]

กระดูกห้องหูชั้นใน^[1] (อังกฤษ: bony labyrinth, osseous labyrinth, otic capsule) เป็นกำแพงกระดูกแข็งกั้นรอบหูชั้นในที่อยู่ในส่วน petrous ของกระดูกขมับ โดยมีส่วนสามส่วนคือ โพรงหน้า (vestibule) ที่อยู่ตรงกลาง หลอดกึ่งวงกลมที่อยู่ด้านบนหลัง และคอเคลียที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งล้วนเป็นช่องในกระดูกบุด้วยเยื่อหุ้มกระดูก (periosteum) และบรรจุด้วยน้ำใส ๆ ที่เรียกว่า perilymph ซึ่งล้อมเยื่อห้องหูชั้นใน (membranous labyrinth) ที่อยู่ภายในและเต็มไปด้วยน้ำอีกอย่างคือ endolymph^[2] เยื่อห้องหูชั้นในเป็นส่วนที่มีโครงสร้างรับความรู้สึกของระบบการได้ยินคือคอเคลีย และของระบบการทรงตัว คือหลอดกึ่งวงกลม utricle และ saccule^[3]

ในระบบการจำแนกกระดูกแตกอย่างหนึ่ง การพบกระดูกขมับแตกที่กระดูกห้องหูชั้นในด้วยเอกซเรย์คอมพิวเตอร์ สามารถพยากรณ์ภาวะแทรกซ้อนรวมทั้งปัญหาเส้นประสาทเฟเชียล, การเสียการได้ยินเนื่องจากประสาทรับความรู้สึก (sensorineural deafness) และน้ำสมองร่วมไขสันหลังไหลจากหู (cerebrospinal fluid otorrhea) ในภาพเอกซเรย์ กระดูกห้องหูชั้นในจะปรากฏเป็นส่วนทึบสุดของกระดูกขมับ^[4]^[5]

เชิงอรรถและอ้างอิง

↑ "bony labyrinth", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ พ.ศ. ๒๕๔๕, "(แพทยศาสตร์) กระดูกห้องหูชั้นใน"
↑ Wood, Bernard A, บ.ก. (2011). bony labyrinth. Wiley-Blackwell Encyclopedia of Human Evolution. Wiley-Blackwell. p. 91. ISBN 978-1-4051-5510-6.
↑ Goldberg, Michael E; Walker, Mark F; Hudspeth, A J (2013). "40 – The Vestibular System". ใน Kandel, Eric R; Schwartz, James H; Jessell, Thomas M; Siegelbaum, Steven A; Hudspeth, AJ (บ.ก.). Principles of Neural Science (5th ed.). United State of America: McGraw-Hill. The Vestibular Apparatus in the Inner Ear Contains Five Receptor Organs, pp. 917–919. ISBN 978-0-07-139011-8.
↑ Little, S. C.; Kesser, B. W. (2006). "Radiographic classification of temporal bone fractures: Clinical predictability using a new system". Archives of Otolaryngology-Head & Neck Surgery. 132 (12): 1300–4. doi:10.1001/archotol.132.12.1300. PMID 17178939.
↑ Brodie, H. A.; Thompson, T. C. (1997). "Management of complications from 820 temporal bone fractures". The American Journal of Otology. 18 (2): 188–97. PMID 9093676.

บทความนี้รวมเอาข้อความซึ่งเป็นสาธารณสมบัติจากหน้าที่ 1047 ของหนังสือเกรย์อนาโตมีฉบับพิมพ์ครั้งที่ 20 (ค.ศ. 1918 )

[RoyalDict-1] "bony labyrinth", ศัพท์บัญญัติอังกฤษ-ไทย, ไทย-อังกฤษ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (คอมพิวเตอร์) รุ่น ๑.๑ พ.ศ. ๒๕๔๕, "(แพทยศาสตร์) กระดูกห้องหูชั้นใน"

[2] Wood, Bernard A, บ.ก. (2011). bony labyrinth. Wiley-Blackwell Encyclopedia of Human Evolution. Wiley-Blackwell. p. 91. ISBN 978-1-4051-5510-6.

[3] Goldberg, Michael E; Walker, Mark F; Hudspeth, A J (2013). "40 – The Vestibular System". ใน Kandel, Eric R; Schwartz, James H; Jessell, Thomas M; Siegelbaum, Steven A; Hudspeth, AJ (บ.ก.). Principles of Neural Science (5th ed.). United State of America: McGraw-Hill. The Vestibular Apparatus in the Inner Ear Contains Five Receptor Organs, pp. 917–919. ISBN 978-0-07-139011-8.

[4] Little, S. C.; Kesser, B. W. (2006). "Radiographic classification of temporal bone fractures: Clinical predictability using a new system". Archives of Otolaryngology-Head & Neck Surgery. 132 (12): 1300–4. doi:10.1001/archotol.132.12.1300. PMID 17178939.

[5] Brodie, H. A.; Thompson, T. C. (1997). "Management of complications from 820 temporal bone fractures". The American Journal of Otology. 18 (2): 188–97. PMID 9093676.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]