ข้ามไปเนื้อหา

ลูวิส แฮมิลตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Lewis Hamilton)
เซอร์

ลูวิส แฮมิลตัน

MBE HonFREng
เกิดลูวิส คาร์ล เดวิดสัน แฮมิลตัน
(1985-01-07) 7 มกราคม ค.ศ. 1985 (40 ปี)
สตีเวนิจ ฮาร์ตฟอร์ดเชอร์ อังกฤษ
คู่รักนิโคล เชอร์ซิงเงอร์ (2007–2015)
ญาตินิโคลัส แฮมิลตัน (น้องชายร่วมบิดา)
รางวัลรายชื่อเต็ม
ฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก
สัญชาติสหราชอาณาจักร บริติช
ทีมในปี 2025แฟร์รารี[1]
หมายเลขรถ44[a]
แข่ง356 (ออกตัว 356)
ชนะเลิศ7 (2008, 2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020)
ชนะ105
โพเดียม202
คะแนน4862.5
ตำแหน่งโพล104
ทำรอบได้เร็วที่สุด67
แข่งครั้งแรกออสเตรเลียนกรังด์ปรีซ์ 2007
ชนะครั้งแรกแคนาเดียนกรังด์ปรีซ์ 2007
ชนะครั้งล่าสุดเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ 2024
แข่งครั้งล่าสุดอาบูดาบีกรังด์ปรีซ์ 2024
อันดับในปี 20247 (223 คะแนน)
รายการที่แล้ว
ตำแหน่งแชมป์
เว็บไซต์lewishamilton.com
ลายมือชื่อ
ลายเซ็นของลูวิส แฮมิลตัน
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

เซอร์ ลูวิส คาร์ล เดวิดสัน แฮมิลตัน (อังกฤษ: Sir Lewis Carl Davidson Hamilton; เกิด 7 มกราคม ค.ศ. 1985) เป็นนักแข่งรถชาวบริติช ผู้เซ็นสัญญาเข้าร่วมการแข่งขันฟอร์มูลาวันให้แก่แฟร์รารี แฮมิลตันครองสถิติด้วยการเป็นแชมป์โลกฟอร์มูลาวันประเภทนักขับเจ็ดสมัยร่วมกับมิชชาเอล ชูมัคเคอร์ และยังครองสถิตินักขับที่มีผลงานชนะเลิศมากที่สุด (105 ครั้ง) ตำแหน่งโพลมากที่สุด (104 ครั้ง) และอันดับบนโพเดียมมากที่สุด (202 ครั้ง) รวมถึงสถิติอื่นนอกเหนือจากนี้

แฮมิลตันเกิดและเติบโตที่เมืองสตีเวนิจ[4][5] เขาเริ่มต้นอาชีพด้วยการแข่งรถโกคาร์ตเมื่ออายุหกขวบโดยเป็นแชมป์หลายรายการในระดับชาติ ซึ่งนั่นดึงดูดความสนใจของ รอน เดนนิส ผู้เซ็นสัญญาให้เขาได้เข้าสู่โครงการสนับสนุนนักแข่งรุ่นใหม่ของแมกลาเรน-เมอร์เซเดสใน ค.ศ. 1998[6][7] หลักจากเป็นแชมป์ในรุ่นไดเรกไดรฟ์ของการแข่งรถโกคาร์ตชิงแชมป์โลกและชิงแชมป์ยุโรป ฤดูกาล 2000[8][9] แฮมิลตันได้เลื่อนขั้นสู่รายการแข่งขันฟอร์มูลาระดับรอง ซึ่งเขานั้นประสบความสำเร็จด้วยการเป็นแชมป์ฟอร์มูลา 3 ยูโรซีรีส์ และจีพีทูซีรีส์[10][11] เขาเซ็นสัญญากับแมกลาเรนสำหรับฤดูกาล 2007 ในเวลาต่อมา[12] ทำให้เขากลายเป็นนักแข่งรถผิวดำคนแรกที่เข้าแข่งขันฟอร์มูลาวันที่ออสเตรเลียนกรังด์ปรีซ์[13][14][15] แฮมิลตันชนะการแข่งขันกรังด์ปรีซ์สี่รายการในฤดูกาลแรกของเขา และสร้างสถิติไว้หลายสถิติจนจบฤดูกาลด้วยอันดับรองชนะเลิศตามหลัง คิมิ ไรโคเนน เพียงคะแนนเดียว[16][17] แฮมิลตันได้ตำแหน่งแชมป์โลกครั้งแรกในฤดูกาล 2008 โดยตัดสินตำแหน่งได้จากการขึ้นนำในรอบสุดท้ายของการแข่งขันปิดฤดูกาล กลายเป็นแชมป์โลกประเภทนักขับที่อายุน้อยที่สุดในเวลานั้น[18][19] แม้ว่าการรวมกันระหว่างเรดบูล-เรอโนจะทำผลงานได้โดดเด่นตลอดสี่ฤดูกาลที่เหลือของเขากับแมกลาเรน แฮมิลตัลก็ชนะการแข่งขันหลายรายการด้วยกันในแต่ละฤดูกาล รวมถึงร่วมชิงตำแหน่งแชมป์โลกประเภทนักขับกับนักขับอีกสามคนในฤดูกาล 2010[20][21][22][23]

แฮมิลตันเซ็นสัญญากับเมอร์เซเดสในฤดูกาล 2013 และจับคู่กับอดีตเพื่อนร่วมทีมสมัยแข่งรถโกคาร์ต นีโค ร็อสแบร์ค โดยสิ้นสุดความสัมพันธ์กับแมกลาเรนซึ่งนับเป็นเวลา 15 ปี[24][25] หลังจากชัยชนะแรกของเขากับทีมที่ฮังกาเรียนกรังด์ปรีซ์ กฎข้อบังคับใหม่เกี่ยวกับเครื่องยนต์ได้เข้ามามีผลในฤดูกาลถัดมา ทำให้เมอร์เซเดสขึ้นมาเป็นกำลังสำคัญในฟอร์มูลาวัน[26][27] แฮมิลตันและร็อสแบร์คชนะการแข่งขันกรังด์ปรีซ์ 51 รายการจากทั้งหมด 59 รายการตลอดสามฤดูกาลถัดมา ภายใต้การแข่งขันด้วยกันเองอย่างดุดัน ซึ่งเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่า ศึกแห่งธนูเงิน (The Silver War) โดยแฮมิลตันได้ตำแหน่งแชมป์โลกในสองฤดูกาลแรกคือ 2014 และ 2015 และร็อสแบร์คได้ตำแหน่งในฤดูกาลให้หลัง[26][28][29][30] หลังจากร็อสแบร์คอําลาวงการไป แฮมิลตันได้พลิกสถานการณ์กลางฤดูกาลถึงสองครั้งจากที่ตามหลัง เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล จากแฟร์รารี กลับมาได้ตำแหน่งแชมป์โลกสมัยที่สี่และห้าในฤดูกาล 2017 และ 2018[26][31][32] แฮมิลตันเป็นแชมป์โลกสมัยที่หกในฤดูกาล 2019 ก่อนที่จะทำลายสถิติมากมายตลอดการแข่งขันฤดูกาล 2020 รวมทั้งสถิติชัยชนะมากที่สุดตลอดกาลที่โปรตุกีสกรังด์ปรีซ์ และทำสถิติเทียบเท่า มิชชาเอล ชูมัคเคอร์ ด้วยการเป็นแชมป์โลกประเภทนักขับสมัยที่เจ็ด[33][34][35] แฮมิลตันกลายเป็นนักขับคนแรกที่มีชัยชนะและตำแหน่งโพลมากกว่า 100 ครั้งในฤดูกาล 2021 อย่างไรก็ตามเขาจบฤดูกาลด้วยอันดับรองชนะเลิศตามหลัง มักซ์ แฟร์สตัปเปิน ท่ามกลางข้อถกเถียงในรอบสุดท้ายของการแข่งขัน[36][37][38][39] เขาไม่สามารถคว้าชัยชนะมาได้เลยในการแข่งขันฤดูกาล 2022 และ 2023 จนกระทั่งทำลายสถิติด้วยชัยชนะที่บริติชกรังด์ปรีซ์เป็นสมัยที่เก้าในฤดูกาล 2024 ซึ่งเป็นฤดูกาลที่สิบสองและฤดูกาลสุดท้ายของเขากับเมอร์เซเดส[40][41][42] แฮมิลตันได้เซ็นสัญญากับแฟร์รารีสำหรับฤดูกาล 2025 และจะอยู่กับทีมอย่างน้อยจนสิ้นสุดฤดูกาล 2026[1][43]

แฮมิลตันได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ส่งเสริมให้ฟอร์มูลาวันมีผู้ติดตามทั่วโลกเพิ่มขึ้น โดยดึงดูดผู้ชมในวงกว้างที่อยู่นอกเหนือจากวงการกีฬา ซึ่งส่วนหนึ่งมาจากรูปแบบการดำเนินชีวิตของเขาที่ได้รับการจับตามองอย่างมาก พร้อมกับการมีส่วนร่วมของเขาในการเคลื่อนไหวทางสิ่งแวดล้อมและสังคม[44][45] เขายังเป็นกระบอกเสียงสำคัญในการสนับสนุนความยุติธรรมทางเชื้อชาติและความหลากหลายที่เพิ่มขึ้นในวงการกีฬาท้าความเร็ว[46][47][48] แฮมิลตันมีชื่อติดอยู่ในการจัดอันดับของนิตยสารไทม์ ฉบับ ค.ศ. 2020 ให้เป็นหนึ่งใน 100 ผู้มีอิทธิพลที่สุดระดับโลก และได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ชั้นอัศวินเนื่องในเทศกาลปีใหม่ ค.ศ. 2021[49][50][51]

รางวัลและการเชิดชูเกียรติ

[แก้]

ฟอร์มูลาวัน

[แก้]

รางวัลอื่น ๆ

[แก้]

ตลอดสองทศวรรษในอาชีพนักแข่งรถ แฮมิลตันได้รับรางวัลและการเชิดชูเกียรติอย่างมากมาย เขาได้รับรางวัลลอริอุสเวิลด์สปอตส์อะวอดส์ สาขานักกีฬาที่มีพัฒนาการยอดเยี่ยมแห่งปีใน ค.ศ. 2008 และสาขานักกีฬาชายยอดเยี่ยมแห่งปี ร่วมกับลิโอเนล เมสซิ ใน ค.ศ. 2020[72][73] แฮมิลตันยังได้รับรางวัลบีบีซีสปอตส์เพอร์ซันนอลลิตีออฟเดอะเยียร์ (2014, 2020)[74][75] นักกีฬายุโรปยอดเยี่ยมแห่งปีจากสำนักข่าวโปแลนด์ (2014, 2019)[76][77] อีเอสพีวายอะวอดส์ สาขานักขับยอดเยี่ยม (2017, 2021)[78][79] แชมเปียนออฟแชมเปียนส์จากหนังสือพิมพ์เลกิป (2020)[80] และนักกีฬาชายระดับโลกยอดเยี่ยมแห่งปีจากหนังสือพิมพ์กัซเซตตา (2018, 2020)[81][82] แฮมิลตันได้รับรางวัลออโตสปอร์ตอะวอดส์มากที่สุดเป็นประวัติการณ์ถึง 19 รางวัล โดยเป็นรางวัลสาขานักแข่งรถนานาชาติยอดเยี่ยมถึงแปดรางวัล[83] เขาได้รับการบรรจุชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศเอฟไอเอใน ค.ศ. 2017 และได้รับรางวัลเกียรติยศ เพรซิเดนต์อะวอร์ด จากเอฟไอเอ ร่วมกับมิชชาเอล ชูมัคเคอร์[84][85]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

[แก้]

ภาคีสมาชิก

[แก้]

การเชิดชูเกียรติ

[แก้]

สถิติการแข่งรถโกคาร์ต

[แก้]

สรุปอาชีพนักแข่งรถโกคาร์ต

[แก้]
ฤดูกาล รายการ ทีม อันดับ
1995 ซูเปอร์วันเนชันแนลแชมเปียนชิป – รุ่นไอเอเอ็มอีจูเนียร์ 1
1996 คาร์ตมาสเตอส์บริติชกรังด์ปรีซ์ – รุ่นคัมเมอร์คาเดต 1
1997 ซูเปอร์วันเนชันแนลแชมเปียนชิป – รุ่นฟอร์มูลายามาฮ่า 1
1998 โตรเฟโอเดลเลอินดุสตรีเอ – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 19
ซีไอเค-เอฟไอเอกรีนเฮลเมตโทรฟรี – รุ่นคาเดต 12
อิตาเลียนโอเพนมาสเตอส์ – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 4
1999 โตรเฟโอเดลเลอินดุสตรีเอ – รุ่นไอซีเอ 1
เซาท์การ์ดาวินเทอร์คัพ – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 6
โตรเฟโออันเดรอามาร์กุตตี – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 18
อิตาเลียนโอเพนมาสเตอส์ – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 4
ซีไอเค-เอฟไอเอยูโรเปียนแชมเปียนชิป – รุ่นไอซีเอ-จูเนียร์ 2
2000 โตรเฟโออันเดรอามาร์กุตตี – รุ่นเอฟเอ 7
ซีไอเค-เอฟไอเอเวิลด์คัพ – รุ่นเอฟเอ เอ็มบีเอ็มดอทคอม 1
ซีไอเค-เอฟไอเอยูโรเปียนแชมเปียนชิป – รุ่นเอฟเอ 1
ซีไอเค-เอฟไอเอเวิลด์แชมเปียนชิป – รุ่นเอฟเอสเอ 20
2001 เซาท์การ์ดาวินเทอร์คัพ – รุ่นเอฟเอสเอ 7
อิตาเลียนโอเพนมาสเตอส์ – รุ่นเอฟเอ เอ็มบีเอ็มดอทคอม 4
ซีไอเค-เอฟไอเอเวิลด์แชมเปียนชิป – รุ่นเอฟเอสเอ 15
แหล่งที่มา:[93]

สถิติการแข่งรถ

[แก้]

สรุปอาชีพนักแข่งรถ

[แก้]
ฤดูกาล รายการ ทีม แข่งขัน ชนะ โพล รอบเร็ว โพเดียม คะแนน อันดับ
2001 ฟอร์มูลาเรอโนยูเควินเทอร์ซีรีส์ แมเนอร์มอเตอร์สปอร์ต 4 0 0 0 0 48 7
2002 ฟอร์มูลาเรอโนยูเค แมเนอร์มอเตอร์สปอร์ต 13 3 3 5 7 274 3
ฟอร์มูลาเรอโน 2000 ยูโรคัพ 4 1 1 2 3 92 5
2003 ฟอร์มูลาเรอโนยูเค แมเนอร์มอเตอร์สปอร์ต 15 10 11 9 13 419 1
บริติชฟอร์มูลา 3 แชมเปียนชิป 2 0 0 0 0 0 NC
ฟอร์มูลาเรอโน 2000 มาสเตอส์ 2 0 0 0 1 24 12
ฟอร์มูลาเรอโน 2000 เยอรมนี 2 0 0 0 0 25 27
โคเรียซูเปอร์ปรีซ์ 1 0 1 0 0 — NC
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์ 1 0 0 0 0 — NC
2004 ฟอร์มูลา 3 ยูโรซีรีส์ แมเนอร์มอเตอร์สปอร์ต 20 1 1 2 5 69 5
บาห์เรนซูเปอร์ปรีซ์ 1 1 0 0 1 — 1
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์ 1 0 1 0 0 — 14
มาสเตอส์ออฟฟอร์มาลา 3 1 0 0 0 0 — 7
2005 ฟอร์มูลา 3 ยูโรซีรีส์ อาแอ็สแอมฟอร์มูล 3 20 15 13 10 17 172 1
มาสเตอส์ออฟฟอร์มาลา 3 1 1 1 1 1 — 1
2006 จีพีทูซีรีส์ อาแอร์เตกรังด์ปรีซ์ 21 5 1 7 14 114 1
2007 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 17 4 6 2 12 109 2
2008 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 18 5 7 1 10 98 1
2009 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 17 2 4 0 5 49 5
2010 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 19 3 1 5 9 240 4
2011 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 19 3 1 3 6 227 5
2012 ฟอร์มูลาวัน โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส 20 4 7 1 7 190 4
2013 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 19 1 5 1 5 189 4
2014 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 19 11 7 7 16 384 1
2015 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 19 10 11 8 17 381 1
2016 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 21 10 12 3 17 380 2
2017 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต 20 9 11 7 13 363 1
2018 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต 21 11 11 3 17 408 1
2019 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต 21 11 5 6 17 413 1
2020 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 16 11 10 6 14 347 1
2021 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 22 8 5 6 17 387.5 2
2022 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 22 0 0 2 9 240 6
2023 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 22 0 1 4 6 234 3
2024 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม 24 2 0 2 5 223 7
แหล่งที่มา:[93][94]

ผลการแข่งขันฟอร์มูลาวัน

[แก้]
(คำสำคัญ) (การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวหนา หมายถึงนักขับได้ตำแหน่งโพล; การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวเอียง หมายถึงนักขับทำรอบได้เร็วที่สุด)
ปี ผู้เข้าแข่งขัน แชสซี เครื่องยนต์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 อันดับ คะแนน
2007 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-22 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108ที 2.4 วี8 AUS
3 		MAL
2 		BHR
2 		ESP
2 		MON
2 		CAN
1 		USA
1 		FRA
3 		GBR
3 		EUR
9 		HUN
1 		TUR
5 		ITA
2 		BEL
4 		JPN
1 		CHN
Ret 		BRA
7 		2 109
2008 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-23 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108วี 2.4 วี8 AUS
1 		MAL
5 		BHR
13 		ESP
3 		TUR
2 		MON
1 		CAN
Ret 		FRA
10 		GBR
1 		GER
1 		HUN
5 		EUR
2 		BEL
3 		ITA
7 		SIN
3 		JPN
12 		CHN
1 		BRA
5 		1 98
2009 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-24 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108ดับเบิลยู 2.4 วี8 AUS
DSQ 		MAL
7‡ 		CHN
6 		BHR
4 		ESP
9 		MON
12 		TUR
13 		GBR
16 		GER
18 		HUN
1 		EUR
2 		BEL
Ret 		ITA
12† 		SIN
1 		JPN
3 		BRA
3 		ABU
Ret 		5 49
2010 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-25 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108เอกซ์ 2.4 วี8 BHR
3 		AUS
6 		MAL
6 		CHN
2 		ESP
14† 		MON
5 		TUR
1 		CAN
1 		EUR
2 		GBR
2 		GER
4 		HUN
Ret 		BEL
1 		ITA
Ret 		SIN
Ret 		JPN
5 		KOR
2 		BRA
4 		ABU
2 		4 240
2011 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-26 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108วาย 2.4 วี8 AUS
2 		MAL
8 		CHN
1 		TUR
4 		ESP
2 		MON
6 		CAN
Ret 		EUR
4 		GBR
4 		GER
1 		HUN
4 		BEL
Ret 		ITA
4 		SIN
5 		JPN
5 		KOR
2 		IND
7 		ABU
1 		BRA
Ret 		5 227
2012 โวดาโฟนแมกลาเรนเมอร์เซเดส แมกลาเรน เอ็มพี4-27 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108แซด 2.4 วี8 AUS
3 		MAL
3 		CHN
3 		BHR
8 		ESP
8 		MON
5 		CAN
1 		EUR
19† 		GBR
8 		GER
Ret 		HUN
1 		BEL
Ret 		ITA
1 		SIN
Ret 		JPN
5 		KOR
10 		IND
4 		ABU
Ret 		USA
1 		BRA
Ret 		4 190
2013 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู04 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟโอ 108เอฟ 2.4 วี8 AUS
5 		MAL
3 		CHN
3 		BHR
5 		ESP
12 		MON
4 		CAN
3 		GBR
4 		GER
5 		HUN
1 		BEL
3 		ITA
9 		SIN
5 		KOR
5 		JPN
Ret 		IND
6 		ABU
7 		USA
4 		BRA
9 		4 189
2014 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู05 ไฮบริด เมอร์เซเดส-เบนซ์ พียู106เอ ไฮบริด 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
Ret 		MAL
1 		BHR
1 		CHN
1 		ESP
1 		MON
2 		CAN
Ret 		AUT
2 		GBR
1 		GER
3 		HUN
3 		BEL
Ret 		ITA
1 		SIN
1 		JPN
1 		RUS
1 		USA
1 		BRA
2 		ABU
1 		1 384
2015 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู06 ไฮบริด เมอร์เซเดส-เบนซ์ พียู106บี ไฮบริด 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
1 		MAL
2 		CHN
1 		BHR
1 		ESP
2 		MON
3 		CAN
1 		AUT
2 		GBR
1 		HUN
6 		BEL
1 		ITA
1 		SIN
Ret 		JPN
1 		RUS
1 		USA
1 		MEX
2 		BRA
2 		ABU
2 		1 381
2016 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู07 ไฮบริด เมอร์เซเดส-เบนซ์ พียู106ซี ไฮบริด 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
2 		BHR
3 		CHN
7 		RUS
2 		ESP
Ret 		MON
1 		CAN
1 		EUR
5 		AUT
1 		GBR
1 		HUN
1 		GER
1 		BEL
3 		ITA
2 		SIN
3 		MAL
Ret 		JPN
3 		USA
1 		MEX
1 		BRA
1 		ABU
1 		2 380
2017 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู08 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม08 อีคิว พาวเวอร์+ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
2 		CHN
1 		BHR
2 		RUS
4 		ESP
1 		MON
7 		CAN
1 		AZE
5 		AUT
4 		GBR
1 		HUN
4 		BEL
1 		ITA
1 		SIN
1 		MAL
2 		JPN
1 		USA
1 		MEX
9 		BRA
4 		ABU
2 		1 363
2018 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู09 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม09 อีคิว พาวเวอร์+ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
2 		BHR
3 		CHN
4 		AZE
1 		ESP
1 		MON
3 		CAN
5 		FRA
1 		AUT
Ret 		GBR
2 		GER
1 		HUN
1 		BEL
2 		ITA
1 		SIN
1 		RUS
1 		JPN
1 		USA
3 		MEX
4 		BRA
1 		ABU
1 		1 408
2019 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสมอเตอร์สปอร์ต เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู10 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม10 อีคิว พาวเวอร์+ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
2 		BHR
1 		CHN
1 		AZE
2 		ESP
1 		MON
1 		CAN
1 		FRA
1 		AUT
5 		GBR
1 		GER
9 		HUN
1 		BEL
2 		ITA
3 		SIN
4 		RUS
1 		JPN
3 		MEX
1 		USA
2 		BRA
7 		ABU
1 		1 413
2020 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู11 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม11 อีคิว เพอร์ฟอร์แมนซ์ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUT
4 		STY
1 		HUN
1 		GBR
1 		70A
2 		ESP
1 		BEL
1 		ITA
7 		TUS
1 		RUS
3 		EIF
1 		POR
1 		EMI
1 		TUR
1 		BHR
1 		SKH
 ABU
3 		1 347
2021 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู12 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม12 อี เพอร์ฟอร์แมนซ์ 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
1 		EMI
2 		POR
1 		ESP
1 		MON
7 		AZE
15 		FRA
2 		STY
2 		AUT
4 		GBR
12 		HUN
2 		BEL
3‡ 		NED
2 		ITA
Ret 		RUS
1 		TUR
5 		USA
2 		MXC
2 		SAP
1 		QAT
1 		SAU
1 		ABU
2 		2 387.5
2022 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู13 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม13 อี เพอร์ฟอร์แมนซ์ 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
3 		SAU
10 		AUS
4 		EMI
13 		MIA
6 		ESP
5 		MON
8 		AZE
4 		CAN
3 		GBR
3 		AUT
38 		FRA
2 		HUN
2 		BEL
Ret 		NED
4 		ITA
5 		SIN
9 		JPN
5 		USA
2 		MXC
2 		SAP
23 		ABU
18† 		6 240
2023 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู14 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม14 อี เพอร์ฟอร์แมนซ์ 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
5 		SAU
5 		AUS
2 		AZE
67 		MIA
6 		MON
4 		ESP
2 		CAN
3 		AUT
8 		GBR
3 		HUN
4 		BEL
47 		NED
6 		ITA
6 		SIN
3 		JPN
5 		QAT
Ret5 		USA
DSQ2 		MXC
2 		SAP
87 		LVG
7 		ABU
9 		3 234
2024 เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาสเอฟวันทีม เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอฟ1 ดับเบิลยู15 เมอร์เซเดส-เบนซ์ เอ็ม15 อี เพอร์ฟอร์แมนซ์ 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
7 		SAU
9 		AUS
Ret 		JPN
9 		CHN
92 		MIA
6 		EMI
6 		MON
7 		CAN
4 		ESP
3 		AUT
46 		GBR
1 		HUN
3 		BEL
1 		NED
8 		ITA
5 		AZE
9 		SIN
6 		USA
Ret6 		MXC
4 		SAP
10 		LVG
2 		QAT
126 		ABU
4 		7 223
แหล่งที่มา:[93][94][95]
หมายเหตุ
  • † ไม่จบการแข่งขันแต่ถูกจัดอันดับ เนื่องจากแข่งขันมากกว่าร้อยละ 90 ของระยะทางการแข่งขัน
  • ‡ คะแนนเพียงครึ่งหนึ่งถูกมอบให้ เนื่องจากการแข่งขันเสร็จสิ้นน้อยกว่าร้อยละ 75 ของระยะทางการแข่งขัน

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ แฮมิลตันเป็นแชมป์โลกคนล่าสุดคนแรกที่ปฏิเสธที่จะใช้หมายเลข 1 เป็นหมายเลขประจำตัว โดยเขาเลือกที่จะใช้หมายเลข 44 ซึ่งเป็นหมายเลขสมัยแข่งรถโกคาร์ตของเขาเหมือนเดิมตั้งแต่ฤดูกาล 2014[2] เขาใช้หมายเลข 1 ชั่วคราวที่จมูกรถของเขาในรอบฝึกซ้อมที่อาบูดาบีกรังปรีซ์ในฤดูกาล 2018 และ 2019 หลังจากเป็นแชมป์โลกสมัยที่ห้าและหกตามลำดับ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเข้าร่วมการแข่งขันอย่างเป็นทางการภายใต้หมายเลข 44 ดังที่ปรากฏบนฝาครอบเครื่องยนต์เช่นกัน[3]
  2. ↑ ถ้วยรางวัลตำแหน่งโพลจากเอฟไอเอมอบให้ระหว่างฤดูกาล 2014 ถึง 2019 เท่านั้น แฮมิลตันยังเป็นนักขับที่ได้ตำแหน่งโพลมากที่สุดในฤดูกาล 2007 (ร่วมกับ ฟีลีปี มัสซา), 2008, 2009 (ร่วมกับ เจนสัน บัตทัน และ เซบัสทีอัน เฟ็ทเทิล), 2012 และ 2020

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 "Team Statement". Scuderia Ferrari. 1 February 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 February 2024. สืบค้นเมื่อ 1 February 2024.
  2. ↑ "Hamilton to keep 44 as car number". GPUpdate.net. JHED Media. 25 November 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 December 2014. สืบค้นเมื่อ 25 November 2014.
  3. ↑ "World champion Hamilton runs number 1 on his Mercedes in Abu Dhabi". Formula One. 23 November 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 November 2018. สืบค้นเมื่อ 27 November 2018.
  4. ↑ Hamilton, Lewis (2007). Lewis Hamilton: My Story. HarperSport. p. 33. ISBN 978-0-00-727005-7.
  5. ↑ Kelso, Paul (20 April 2007). "'He's one of a new breed of young sportsmen who are a breath of fresh air, and he's hugely exciting'". The Guardian. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 October 2013. สืบค้นเมื่อ 26 June 2008.
  6. ↑ Benson, Andrew. "Challenger, champion, change-maker: The real Lewis Hamilton story". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 November 2020. สืบค้นเมื่อ 16 November 2020.
  7. ↑ Wolff, Alexander (12 June 2007). "Better Than Sex". Sports Illustrated. Associated Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 January 2008. สืบค้นเมื่อ 21 August 2007.
  8. ↑ "Hamilton's kart sells for £42,100". BBC News. 19 June 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 April 2022. สืบค้นเมื่อ 5 July 2007.
  9. ↑ Baker, Andrew (29 October 2008). "Lewis Hamilton's karting days have helped him become one of F1's best drivers". The Daily Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 November 2008. สืบค้นเมื่อ 21 November 2019.
  10. ↑ "Lewis Hamilton Biography". F1Fanatic.co.uk. 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 March 2009. สืบค้นเมื่อ 6 October 2007.
  11. ↑ "2006 GP2 Series - Standings". MotorsportMagazine.com. Motor Sport Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2023. สืบค้นเมื่อ 19 December 2018.
  12. ↑ "Hamilton gets 2007 McLaren drive". BBC Sport. 24 November 2006. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 September 2007. สืบค้นเมื่อ 28 February 2009.
  13. ↑ "Grenadian roots of first black F1 driver". BBC. 27 November 2006. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 March 2007. สืบค้นเมื่อ 12 December 2006. The first black driver named to race in Formula One
  14. ↑ Garside, Kevin; Britten, Nick (13 September 2006). "Formula One's first black driver to take his place on grid". The Daily Telegraph. London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 August 2008. สืบค้นเมื่อ 26 June 2008.
  15. ↑ Smith, Adam (12 April 2007). "Lewis Hamilton: The Tiger Woods of Racing?". Time. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 April 2007. สืบค้นเมื่อ 26 June 2008.
  16. ↑ Maltby, Matt (1 November 2018). "Hamilton x5: The stats that prove his greatness". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2018. สืบค้นเมื่อ 1 November 2018.
  17. ↑ Benson, Andrew (19 November 2018). "Fernando Alonso: Lewis Hamilton, McLaren, 'spy-gate' & threats & demands to Ron Dennis". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 December 2024. สืบค้นเมื่อ 6 December 2024.
  18. ↑ Benson, Andrew (2 November 2008). "Last-gasp Hamilton takes F1 crown". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2012. สืบค้นเมื่อ 20 November 2012.
  19. ↑ "Hamilton speechless after dramatic title finale". Formula One. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 December 2008. สืบค้นเมื่อ 26 November 2008.
  20. ↑ "When Hamilton had a rubbish F1 car - 2009 McLaren". Autosport.com. Motorsport Network. 13 May 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 August 2022. สืบค้นเมื่อ 16 September 2024.
  21. ↑ "Hamilton F1 hopes fading". Irish Examiner. 27 September 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 September 2024. สืบค้นเมื่อ 23 September 2024.
  22. ↑ "McLaren's Lewis Hamilton envisages much closer F1 season in 2012". The Guardian. Press Association. 9 March 2012. ISSN 0261-3077. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 February 2024. สืบค้นเมื่อ 9 February 2024.
  23. ↑ "McLaren's mistakes cost them championship success". Race Fans. 28 September 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2020. สืบค้นเมื่อ 1 January 2025.
  24. ↑ Cary, Tom (28 September 2012). "Lewis Hamilton to join Mercedes in $100m move from McLaren, signing a three-year deal". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 January 2022. สืบค้นเมื่อ 29 November 2018.
  25. ↑ Gill, Pete (4 October 2012). "Lewis Hamilton joins Mercedes for 2013". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2019. สืบค้นเมื่อ 29 November 2018.
  26. ↑ 26.0 26.1 26.2 26.3 Donaldson, Gerald (2018). "Lewis Hamilton – Hall of fame". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 September 2023. สืบค้นเมื่อ 5 November 2019.
  27. ↑ "Lewis Hamilton takes pole to flag victory in Hungary". Race Car. 28 July 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 May 2014. สืบค้นเมื่อ 31 July 2013.
  28. ↑ "The 2014 season review: Hamilton's title - but only just!". Formula One. 28 November 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 January 2025. สืบค้นเมื่อ 4 January 2025.
  29. ↑ Coulthard, David (26 October 2015). "Lewis Hamilton has proved himself to be the best F1 driver of his generation". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 January 2022. สืบค้นเมื่อ 9 August 2017.
  30. ↑ "2016 season review - Rosberg walks through the fire". Formula One. 7 December 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 September 2024. สืบค้นเมื่อ 5 January 2025.
  31. ↑ Galloway, James (19 October 2017). "Ferrari's failing F1 title challenge: Where has it all gone wrong?". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 October 2017. สืบค้นเมื่อ 6 January 2025.
  32. ↑ Takle, Abhishek (8 October 2018). "Two four-time champions — Hamilton and Vettel — has turned into a one-horse race". The Economic Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2018. สืบค้นเมื่อ 28 October 2018.
  33. ↑ "Hamilton crowned F1 world champion for sixth time as Bottas wins in Austin". Formula One. 3 November 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 November 2019. สืบค้นเมื่อ 3 November 2019.
  34. ↑ Richards, Giles (25 October 2020). "Lewis Hamilton wins Portuguese GP to break Michael Schumacher's F1 record". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 July 2023. สืบค้นเมื่อ 25 October 2020.
  35. ↑ "Hamilton seals historic 7th title with peerless wet-weather victory in Turkey". Formula One. 15 November 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 December 2024. สืบค้นเมื่อ 26 November 2024.
  36. ↑ Richards, Giles (9 May 2021). "Lewis Hamilton makes history by claiming 100th F1 pole at Spanish GP". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 May 2021. สืบค้นเมื่อ 9 May 2021.
  37. ↑ Pickman, Ben (26 September 2021). "Lewis Hamilton Becomes First F1 Driver in History to Record 100 Victories". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2021. สืบค้นเมื่อ 26 September 2021.
  38. ↑ Benson, Andrew (12 December 2021). "Max Verstappen wins title after last-lap overtake of Lewis Hamilton, Mercedes protests rejected". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 December 2024. สืบค้นเมื่อ 26 November 2024.
  39. ↑ Benson, Andrew (12 December 2021). "Abu Dhabi Grand Prix: 'Max Verstappen's win decided by a questionable call'". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 December 2021. สืบค้นเมื่อ 13 December 2021.
  40. ↑ Wilde, Jon (20 November 2022). "Lewis Hamilton's brutal assessment as he finishes F1 2022 with zero wins". PlanetF1.com. Planet Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 March 2023. สืบค้นเมื่อ 20 November 2022.
  41. ↑ Chiu, Nigel; Slater, Craig (2 February 2024). "Lewis Hamilton to leave Mercedes and join Ferrari for 2025 Formula 1 season". Sky Sports. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 December 2024. สืบค้นเมื่อ 26 November 2024.
  42. ↑ Benson, Andrew (7 July 2024). "Lewis Hamilton wins British Grand Prix and says he thought it was never going to happen again". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 July 2024. สืบค้นเมื่อ 8 July 2024.
  43. ↑ Benson, Andrew (4 December 2024). "A bittersweet ending but the achievements remain indelible". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 December 2024. สืบค้นเมื่อ 7 December 2024.
  44. ↑ Richards, Giles (30 October 2016). "Lewis Hamilton is a great example for the other F1 drivers, says Emerson Fittipaldi". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 March 2017. สืบค้นเมื่อ 9 April 2017.
  45. ↑ Harris, Sam (11 October 2020). "Lewis Hamilton: Cultural icon, activist and musician". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 December 2020. สืบค้นเมื่อ 3 January 2021.
  46. ↑ Garside, Kein (30 December 2020). "Spare us the carping over Lewis Hamilton's tax exile, the F1 champion is as deserving of a knighthood as any". The i Paper. DMG Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 December 2020. สืบค้นเมื่อ 31 December 2020.
  47. ↑ Mitchell-Malm, Scott (24 September 2020). "Hamilton expects FIA to stop action like Breonna Taylor shirt". The Race. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 October 2021. สืบค้นเมื่อ 2 January 2021.
  48. ↑ Brown, Oliver (22 March 2018). "Lewis Hamilton criticises lack of diversity in F1: 'Nothing has changed in 11 years I've been here'". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 January 2022. สืบค้นเมื่อ 5 August 2019.
  49. ↑ "Lewis Hamilton: The 100 Most Influential People of 2020". Time. 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2021. สืบค้นเมื่อ 23 September 2020.
  50. ↑ 50.0 50.1 "New Year Honours: Lewis Hamilton knighted as Rob Burrow becomes MBE". BBC Sport. 30 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 June 2021. สืบค้นเมื่อ 30 December 2020.
  51. ↑ "No. 63218". The London Gazette (Supplement). 31 December 2020. p. N2.
  52. ↑ "Hamilton takes F1 title after last lap drama". The Independent. 2 November 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 November 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  53. ↑ Benson, Andrew (23 November 2014). "Lewis Hamilton wins World Championship in Abu Dhabi". BBC Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  54. ↑ Weaver, Paul (25 October 2015). "Lewis Hamilton wins Third Title after US Grand Prix victory". The Guardian. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 October 2019. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  55. ↑ "DHL Fastest Lap Award – 2014 Results". Formula One. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 December 2014. สืบค้นเมื่อ 15 November 2014.
  56. ↑ "2015 DHL Fastest Lap Award". Formula One. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 March 2016. สืบค้นเมื่อ 22 November 2015.
  57. ↑ "Hamilton and Mercedes win 2017 DHL Awards". Formula One. 26 November 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 September 2024. สืบค้นเมื่อ 26 February 2025.
  58. ↑ "Hamilton and Red Bull collect 2019 DHL Awards". Formula One. 2 December 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2024. สืบค้นเมื่อ 3 December 2019.
  59. ↑ "2020 DHL Fastest Lap Award". Formula One. 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 October 2024. สืบค้นเมื่อ 26 February 2025.
  60. ↑ "Hamilton receives Hawthorn Memorial Trophy". GPUpdate.net. SportUpdate. 22 January 2008. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2017. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  61. ↑ Noble, Jonathan (21 January 2008). "Hamilton receives Hawthorn Memorial". Autosport.com. Motorsport Network. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2017. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  62. ↑ "Lewis Hamilton receives Hawthorn Memorial Trophy". Motor Sports Association UK. 29 June 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2017. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  63. ↑ "Lewis Hamilton receives Hawthorn Memorial Trophy". Motor Sports Association UK. 2 July 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 September 2017. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  64. ↑ Larkam, Lewis (24 January 2022). "Hamilton wins Hawthorn Trophy for 11th time in 15 years". Crash. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2022. สืบค้นเมื่อ 24 January 2022.
  65. ↑ Bhagi, Pranay (4 July 2024). "Lewis Hamilton Handed Special Award for the 12th Time at British GP". The SportsRush. RU Sport. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 July 2024. สืบค้นเมื่อ 8 July 2024.
  66. ↑ "Hamilton to receive Lorenzo Bandini trophy". Motorsport.com. Motorsport Network. 13 July 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2015. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  67. ↑ "FIA champions honoured in record-breaking motor sport year". Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). 10 December 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2023. สืบค้นเมื่อ 12 January 2023.
  68. ↑ Maher, Thomas (6 December 2014). "Hamilton crowned Champion at FIA Gala in Doha - Gallery". Formula Spy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 May 2015. สืบค้นเมื่อ 23 November 2016.
  69. ↑ "Lewis Hamilton and Mercedes receive their title trophies at the FIA Prize Giving ceremony". Formula1.comn. 8 December 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2021. สืบค้นเมื่อ 8 December 2018.
  70. ↑ Horton, Phillip (18 December 2020). "Hamilton crowned World Champion at virtual FIA Prize Giving ceremony". Motorsport Week. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 February 2021. สืบค้นเมื่อ 18 December 2020.
  71. ↑ "Hamilton named 'Personality of the Year' at FIA Gala in Paris". News Fox24 Sport. December 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 January 2022. สืบค้นเมื่อ 25 January 2022.
  72. ↑ "Lewis Hamilton – Breakthrough – 2008". Laureus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 October 2018. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  73. ↑ Nair, Rohith (18 February 2020). "Messi, Hamilton joint winners of Sportsman of the Year at Laureus Awards". Reuters. สืบค้นเมื่อ 31 December 2020.
  74. ↑ "BBC Sports Personality of the Year – Lewis Hamilton". BBC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2020. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  75. ↑ "Sports Personality of the Year 2020: Lewis Hamilton crowned winner". BBC Sport. 20 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2021. สืบค้นเมื่อ 20 December 2020.
  76. ↑ "Hamilton Europas Sportler des Jahres" [Hamilton, The European Sportsperson of the Year]. Neue Zürcher Zeitung (ภาษาเยอรมัน). 26 December 2014. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 December 2024. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  77. ↑ S.A, Telewizja Polska (26 December 2019). "62. Ankieta PAP: Lewis Hamilton najlepszym sportowcem świata". TVP Sport (ภาษาโปแลนด์). Telewizja Polska. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 January 2021. สืบค้นเมื่อ 5 January 2021.
  78. ↑ "Full list of 2017 ESPYS winners". ESPN. 12 July 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 September 2017. สืบค้นเมื่อ 5 September 2017.
  79. ↑ "2021 ESPYS award winners". ESPN. 10 July 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 October 2022. สืบค้นเมื่อ 25 January 2022.
  80. ↑ Bielderman, Erik (27 December 2020). "Lewis Hamilton, Champion des champions Monde 2020 : " Dieu, Senna et moi ! "" [Lewis Hamilton, 2020 World Champion of Champions: "God, Senna and me!"]. L'Équipe (ภาษาฝรั่งเศส). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2021. สืบค้นเมื่อ 1 January 2021.
  81. ↑ "Hamilton, Shiffrin, Francia: i migliori del 2018 secondo Gazzetta" [Hamilton, Shiffrin, France: The Best of 2018, according to Gazzetta]. La Gazzetta dello Sport (ภาษาอิตาลี). 31 December 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2021. สืบค้นเมื่อ 7 January 2021.
  82. ↑ "Referendum Gazzetta: Hamilton, Brignone e Bayern Monaco i migliori del mondo nel 2020" [Gazzetta Referendum: Hamilton, Brignone and Bayern Munich Are The World's Best of 2020]. La Gazzetta dello Sport (ภาษาอิตาลี). 30 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 August 2021. สืบค้นเมื่อ 7 January 2021.
  83. ↑ "Autosport Awards through the years". Motorsport.com. Motorsport Network. 21 January 2025. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 January 2025. สืบค้นเมื่อ 26 February 2025.
  84. ↑ "F1 champions gather in Paris for Hall of Fame inauguration". Formula One. 5 December 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2024. สืบค้นเมื่อ 7 March 2021.
  85. ↑ Baldwin, Alan (19 December 2020). "Hamilton wins big at virtual FIA prizegiving". Reuters. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 November 2021.
  86. ↑ "'It's the greatest honour' – Hamilton made an honorary citizen of Brazil ahead of Sao Paulo GP". Formula One. 8 November 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2024. สืบค้นเมื่อ 26 November 2024.
  87. ↑ Noble, Jonathan (8 February 2008). "Grapevine: Hamilton honoured by Grenada". Autosport.com. Motosport Network. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 January 2021. สืบค้นเมื่อ 10 January 2021.
  88. ↑ "Congressional Record, Volume 154 Issue 49 (Monday, March 31, 2008)". GovInfo.gov. U.S. Government Publishing Office. 31 March 2008. สืบค้นเมื่อ 10 January 2021.
  89. ↑ "No. 58929". The London Gazette (Supplement). 31 December 2008. p. 17.
  90. ↑ "Lewis Hamilton MBE HonFREng". Royal Academy of Engineering. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 September 2019. สืบค้นเมื่อ 30 September 2019.
  91. ↑ "NPG x131991; Lewis Hamilton - Portrait - National Portrait Gallery". National Portrait Gallery. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2020. สืบค้นเมื่อ 27 November 2020.
  92. ↑ "Silverstone renames International Pits Straight in recognition of Lewis Hamilton's outstanding achievements". Silverstone. 12 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 April 2023. สืบค้นเมื่อ 10 January 2021.
  93. ↑ 93.0 93.1 93.2 "Lewis Hamilton". Driver Database. The Race. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 October 2021. สืบค้นเมื่อ 21 September 2019.
  94. ↑ 94.0 94.1 "Lewis Hamilton – Biography". MotorSport Magazine. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 February 2025. สืบค้นเมื่อ 22 September 2019.
  95. ↑ "Lewis Hamilton | Involvement". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2025. สืบค้นเมื่อ 26 February 2025.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ลูวิส แฮมิลตัน
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ลูวิส_แฮมิลตัน&oldid=12169031"