ไมเคิล ฮอว์ทัน (นักวิทยาไวรัส)
ไมเคิล ฮอว์ทัน Michael Houghton | |
|---|---|
 | |
| เกิด | ค.ศ. 1949 (อายุ 75–76 ปี) |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย (BSc) คิงส์คอลเลจลอนดอน (PhD) |
| มีชื่อเสียงจาก | ตับอักเสบซี ตับอักเสบดี |
| รางวัล | รางวัลคาร์ล แลนด์สไตเนอร์ เมมอเรียล (1992) รางวัลรอเบิร์ท คอช (1993) รางวัลวิลเลียม บีวมอนท์ (1994) รางวัลเลสเคอร์ (2000) รางวัลมูลนิธิแกร์ดเนอร์นานาชาติ (ยกเลิก) รางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ (2020) |
| อาชีพทางวิทยาศาสตร์ | |
| สาขา | จุลชีววิทยา วิทยาไวรัส |
| สถาบันที่ทำงาน | มหาวัทยาลัยแอลเบอร์ทา ชีรอนคอร์ปอเรชั่น |
| วิทยานิพนธ์ | อาร์เอ็นเอพอลีเมอเรสและกระบวนการทรานสคริปชั่นในท่อนำไข่ของไก่ RNA Polymerases and Transcription in the Chicken Oviduct (1977) |
| เว็บไซต์ | Official website |
ไมเคิล ฮอว์ทัน (Michael Houghton; เกิดปี 1949) เป็นนักวิทยาศาสตร์ชาวบริเตนและผู้รับรางวัลโนเบล ฮอว์ทันร่วมกับกูยลิม ชู, จอร์จ คูโอ และ เดเนียล ดับเบิลยู. แบรดลีย์ ได้ร่วมกันค้นพบตับอักเสบซี ในปี 1989[1] เขายังมีส่วนร่วมในการร่วมค้นพบจีโนมของตับอักเสบดีในปี 1986[2] การค้นพบของไวรัสตับอักเสบซี (HCV) ได้นำไปสู่การพัฒนาอย่างรวดเร็วในการสร้างรีเอเจนต์เชิงตรวจโรคเพื่อตรวจจับ HCV ในธนาคารเลือด ซึ่งได้นำไปสู่การลดความเสี่ยงของการติด HCV ผ่านการถ่ายเลือดลงจากหนึ่งในสามไปต่ำกว่าหนึ่งในสองล้าน[3][4] มีการประมาณการว่าการตรวจด้วยแอนติบอดีนี้ช่วยป้องกันการติดเชื้อใหม่ 40,000 รายต่อปีในสหรัฐอเมริกา และอีกมากมายทั่วโลก[5]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Choo QL, Kuo G, Weiner AJ, Overby LR, Bradley DW, Houghton M (April 1989). "Isolation of a cDNA clone derived from a blood-borne non-A, non-B viral hepatitis genome". Science. 244 (4902): 359–62. CiteSeerX 10.1.1.469.3592. doi:10.1126/science.2523562. PMID 2523562.
- ↑ Wang, KS; Choo, QL; Weiner, AJ; Ou, JH; Najarian, RC; Thayer, RM; Mullenbach, GT; Denniston, KJ; Gerin, JL; Houghton, M (9 October 1986). "Structure, sequence and expression of the hepatitis delta (delta) viral genome". Nature. 323 (6088): 508–14. doi:10.1038/323508a0. PMID 3762705.
- ↑ "Opinion: Nobel-worthy discovery right in our backyard". Canadian for Health Research. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-09-14. สืบค้นเมื่อ 4 September 2016.
- ↑ "Science world abuzz as virologist turns down Gairdner award". The Globe and Mail. สืบค้นเมื่อ 10 September 2016.
- ↑ Thompson, Gilbert (2014). Pioneers of Medicine Without a Nobel Prize. p. 209. ISBN 978-1-78326-386-8.
