ไซเรไนกาของอิตาลี

ไซเรไนกาของอิตาลี Cirenaica Italiana برقة الايطالية
ค.ศ. 1911–ค.ศ. 1934
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เมืองหลวง	เบงกาซี
ภาษาทั่วไป	ภาษาอิตาลี ภาษาอาหรับ
ศาสนา	อิสลาม โรมันคาทอลิก
การปกครอง	อาณานิคม
พระมหากษัตริย์
• 1912-1934	วิตโตรีโอ เอมานูเอเลที่ 3
ผู้ว่าการ
• 1912-1913 (คนแรก)	ออตตาวิโอ บริคโคลา
• 1930-1934 (คนสุดท้าย)	โรดอลโฟ กราเซียนี
ยุคประวัติศาสตร์	สมัยระหว่างสงคราม
• การเข้ายึดครอง	5 พฤศจิกายน ค.ศ. 1911
• ออตโตมันพ่ายแพ้	18 ตุลาคม ค.ศ. 1912
• อาณานิคมไซเรไนกา	17 พฤษภาคม ค.ศ. 1919
• ผนวกเข้ากับอิตาเลียนตริโปลิเตเนีย	18 ธันวาคม 1928
• เป็นส่วนหนึ่งของอิตาเลียนลิเบีย	1 มกราคม ค.ศ. 1934
ก่อนหน้า ถัดไป ตริโปลิเตเนียของออตโตมัน อิตาเลียนลิเบีย

ไซเรไนกาของอิตาลี (อิตาลี: Cirenaica italiana; อาหรับ: برقة الايطالیة) เป็นรัฐอาณานิคมของราชอาณาจักรอิตาลี ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งทางทิศตะวันออกของลิเบีย ดำรงอยู่ตั้งแต่ปี 1911 ถึง 1934 เป็นหนึ่งในดินแดนที่อิตาลีได้ยึดครองจากจักรวรรดิออตโตมันในช่วงสงครามอิตาลี-ตุรกี ในปี 1911 ได้มีการผนวกเข้ากับอิตาเลียนตริโปลิเตเนีย

อาณาเขตของทั้งสองอาณานิคมบางครั้งเรียกว่า ลิเบียของอิตาลี หรือ แอฟริกาเหนือของอิตาลี ทั้งสองชื่อยังคงมีการใช้หลังจากการรวมอาณานิคม โดยอิตาเลียนลิเบียเป็นชื่ออย่างเป็นทางการ

ในปี 1923 กลุ่มกบฏชนพื้นเมืองที่เกี่ยวข้องกับนิกายเซนุสซีได้จัดตั้งขบวนการต่อต้านการตั้งอาณานิคมของอิตาลีในลิเบีย ซึ่งถูกปราบปรามโดยกองทัพอิตาลีในปี 1932 เรียกว่า "การทัพเพื่อความสงบ" ซึ่งส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตเป็นสัดส่วนหนึ่งในสี่ของประชากรในท้องถิ่นของไซเรไนกา

ในปี 1934 อาณานิคมนี้ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของอิตาเลียนลิเบีย