โซ่วชุนอ๋อง
| โซ่วชุนอ๋อง | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อ๋อง (王) ราชวงศ์หมิง | |||||||||
| สถาปนา | พ.ศ. 1911 | ||||||||
| ประสูติ | ปลายราชวงศ์หยวน | ||||||||
| สิ้นพระชนม์ | ก่อนสถาปนาราชวงศ์หมิง | ||||||||
| |||||||||
| พระราชบิดา | สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงซีจู่ | ||||||||
| พระราชมารดา | สมเด็จพระจักรพรรดินีอวี้ | ||||||||
| พระโอรส |
| ||||||||
| ราชวงศ์ | |||||||||
โซ่วชุนอ๋อง หรือ โซ่วชุนหวัง ตามสำเนียงจีนกลาง (จีน: 寿春王; พินอิน: Shòu chūn wáng; ？— ？) พระนามเดิม จูอู่อี (朱五一) เป็นสมเด็จพระโสทรเชษฐาในสมเด็จพระจักรพรรดิฉุน เนื่องด้วยทรงเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระจักรพรรดิหมิงซีจู่ และเป็นสมเด็จพระราชปิตุลาในสมเด็จพระจักรพรรดิหมิงไท่จู่
พระราชประวัติ
[แก้]โซ่วชุนอ๋องทรงเป็นพระราชโอรส พระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระจักรพรรดิหมิงซีจู่ กับสมเด็จพระจักรพรรดินีอวี้
มีพระโสทรเชษฐารวม 3 พระองค์ ได้แก่ สมเด็จเจ้าฟ้าจูอู่เอ้อร์ สมเด็จเจ้าฟ้าชายไม่ปรากฏพระนาม และสมเด็จพระจักรพรรดิฉุน
โซ่วชุนอ๋องมีพระโอรส 4 พระองค์ กับพระชายา ได้แก่
- ฮั่วฉิวอ๋อง (霍丘王) พระนามเดิม จูชุนอี (朱重一)
- เซี่ยไช่อ๋อง (下蔡王) พระนามเดิม จูชุนเอ้อร์ (朱重二)
- อันเฟิงอ๋อง (安丰王) พระนามเดิม จูชุนซาน (朱重三)
- เมิ๋งเฉิงอ๋อง (蒙城王) พระนามเดิม จูชุนสือ (朱重四)
โซ่วชุนอ๋องเสด็จสิ้นพระชนม์ เมื่อ พ.ศ. ใดไม่ปรากฏ มีบันทึกเพียงว่าสิ้นพระชนม์ก่อนสถาปนาราชวงศ์หมิง
รัชศกหงอู่ปีที่ 1 (พ.ศ. 1911) สมเด็จพระจักรพรรดิหมิงไท่จู่มีพระราชโองการให้สถาปนาขึ้นเป็นเจ้านายในพระราชวงศ์ และเฉลิมพระสมัญญานามว่า โซ่วชุนอ๋อง (寿春王)[1]。