โคกิ เอโต
โคกิ เอโต | |
---|---|
เกิด | โคกิ เอโต 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531 |
โคกิ เอโต (ญี่ปุ่น: 江藤 光喜; โรมาจิ: Etō Kōki) นักมวยสากลอาชีพชาวญี่ปุ่น เป็นอดีตแชมป์เฉพาะกาล สมาคมมวยโลก (WBA) ในรุ่นฟลายเวท (112 ปอนด์)
ประวัติ
[แก้]เอโต เกิดเมื่อวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531 ที่อำเภอคูนิงามิ จังหวัดโอกินาวะ โดยมีน้องฝาแฝดชื่อ ไทกิ และน้องชายคนเล็ก ชิงโงะ ล้วนแต่เป็นนักมวย ซึ่งทั้งหมดอยู่ในสังกัดของโยโก กูชิเก็ง อดีตแชมป์โลก WBA ในรุ่นจูเนียร์ฟลายเวท (108 ปอนด์) ชาวญี่ปุ่น ซึ่งเป็นแชมป์โลกที่ป้องกันตำแหน่งไว้ได้มากครั้งที่สุดของญี่ปุ่น[1]
เอโต ได้แชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นฟลายเวท มาครอง ด้วยการเอาชนะคะแนนอย่างเป็นเอกฉันท์ ต่อ คมพยัคฆ์ ป.ประมุข ด้วยคะแนน 113-114, 113-114 และ 111-116 ในวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2556 ที่กรมทหารราบที่ 11 รักษาพระองค์ แขวงอนุสาวรีย์ เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร โดยในยกสุดท้าย เอโตได้ชกคมพยัคฆ์ไปติดเชือกกั้นเวทีได้นับ 8 และเกือบที่จะน็อกคมพยัคฆ์ได้สำเร็จ และกลายเป็นนักมวยชาวญี่ปุ่นคนแรกที่ได้แชมป์โลก (อย่างไม่เป็นทางการ) ที่ประเทศไทย[2]
แต่ต่อมา เอโตก็เสียตำแหน่งไปในทันที ในการชกป้องกันตำแหน่งครั้งแรกกับ ยอดมงคล ว.แสงเทพ โดยแพ้ทีเคโอไปในยกที่ 12 ที่หน้าสวนสาธารณะโผน กิ่งเพชร จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ในวันที่ 29 พฤศจิกายน ปีเดียวกัน[3]
ในวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เอโตเอาชนะน็อกยก 8 อาดิน เดียอเล นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ได้แชมป์ สหพันธ์มวยภาคตะวันออกไกลและแปซิฟิก (OPBF) รุ่นฟลายเวท ไปครอง ที่โครากูเอ็งฮอล กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น[4]
เกียรติประวัติ
[แก้]- แชมป์เฉพาะกาล WBA รุ่นฟลายเวท
- ชิง, 1 สิงหาคม 2556 ชนะคะแนน คมพยัคฆ์ ป.ประมุข ( ไทย) ที่ กรมทหารราบที่ 11 มหาดเล็กราชวัลลภรักษาพระองค์ ประเทศไทย
- เสียแชมป์, 29 พฤศจิกายน 2556 แพ้ทีเคโอ ยอดมงคล ซีพีเฟรซมาร์ท ( ไทย) ยก 12 ที่ ศาลากลางจังหวัดชลบุรี จังหวัดชลบุรี ประเทศไทย
- แชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวท
- ชิง, 17 มิถุนายน 2557 ชนะน็อก อาดิน ดิอาเล ( ฟิลิปปินส์) ยก 8 ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 1, 26 พฤศจิกายน 2557 ชนะน็อก คริส เปาลิโน ( ฟิลิปปินส์) ยก 10 ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- ป้องกันครั้งที่ 2, 8 มิถุนายน 2558 ชนะทีเคโอ ยูกิ ฟูกูโมโตะ ( ญี่ปุ่น) ยก 8 ที่ โครากูเอ็งฮอล มหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- แชมป์ WBO International รุ่นจูเนียร์แบนตั้มเวท
- ชิง, 25 พฤษภาคม 2562 ชนะทีเคโอ เฆย์บิเอร์ ซินตรอน ( ปวยร์โตรีโก) ยก 1 ที่ ออสซิโลอาเฮอร์ริเทจเซนเตอร์ รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา
- ต่อมาคณะกรรมการกีฬารัฐฟลอริดาเปลี่ยนผลการชกเป็นไม่มีการตัดสินและถูกปลดแชมป์ เนื่องจากทำผิดกติกา
- ชิง, 25 พฤษภาคม 2562 ชนะทีเคโอ เฆย์บิเอร์ ซินตรอน ( ปวยร์โตรีโก) ยก 1 ที่ ออสซิโลอาเฮอร์ริเทจเซนเตอร์ รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์ WBC International Silver รุ่นฟลายเวท, 4 สิงหาคม 2554 แพ้คะแนน พนมรุ้งเล็ก ไก่ย่างห้าดาวยิม ( ไทย) ที่ สนามกีฬาจังหวัดพิษณุโลก จังหวัดพิษณุโลก ประเทศไทย
- ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท, 28 พฤศจิกายน 2558 แพ้คะแนน การ์โลส กัวดรัส ( เม็กซิโก) ที่ เซบิโออารีนาเซนได เซนได จังหวัดมิยางิ ประเทศญี่ปุ่น
- ชิงแชมป์ WBO International และชกคัดเลือกผู้ท้าชิงแชมป์โลกในสถาบันเดียวกัน รุ่นจูเนียร์แบนตั้มเวท, 2 สิงหาคม 2562 แพ้คะแนน เฆย์บิเอร์ ซินตรอน ( ปวยร์โตรีโก) ที่ ออสซิโลอาเฮอร์ริเทจเซนเตอร์ รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Masao Oba and Yoko Gushiken to be enshrined in the Hall of Fame!". asianboxing.info. 12 April 2014. สืบค้นเมื่อ 24 March 2015.
- ↑ "'คมพยัคฆ์' พ่ายยุ่นเอกฉันท์ เข็มขัดกระเด็น!". ไทยรัฐ. 1 August 2013. สืบค้นเมื่อ 24 March 2015.
- ↑ James Goyder (November 29, 2013). "Yodmongkol Vor Saengthep Batters Koki Eto in Twelve". BoxingScene.com. สืบค้นเมื่อ December 13, 2013.
- ↑ "江藤光が大逆転KO勝ち! OPBFフライ級王座決定戦" (ภาษาญี่ปุ่น). Boxing News. June 17, 2014. สืบค้นเมื่อ June 17, 2014.