ข้ามไปเนื้อหา

แอ็สเตบาน ออกง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เอสเตบัน โอคอน)
แอ็สเตบาน ออกง
เกิดแอ็สเตบาน โฌเซ ฌ็อง-ปีแยร์ ออกง-เกลฟาน
(1996-09-17) 17 กันยายน ค.ศ. 1996 (28 ปี)
เอเวรอ เออร์ ฝรั่งเศส
คู่รักฟลาวี บาร์ลา (2023–ปัจจุบัน)
ฟอร์มูลาวันชิงแชมป์โลก
สัญชาติประเทศฝรั่งเศส ฝรั่งเศส
ทีมในปี 2025ฮาส-แฟร์รารี[1]
หมายเลขรถ31
แข่ง156 (ออกตัว 156)
ชนะเลิศ0
ชนะ1
โพเดียม4
คะแนน445
ตำแหน่งโพล0
ทำรอบได้เร็วที่สุด1
แข่งครั้งแรกเบลเจียนกรังด์ปรีซ์ 2016
ชนะครั้งแรกฮังกาเรียนกรังด์ปรีซ์ 2021
แข่งครั้งล่าสุดกาตาร์กรังด์ปรีซ์ 2024
อันดับในปี 202414 (23 คะแนน)
รายการที่แล้ว
ตำแหน่งแชมป์
เว็บไซต์esteban-ocon.com
บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

แอ็สเตบาน โฌเซ ฌ็อง-ปีแยร์ ออกง-เกลฟาน (ฝรั่งเศส: Esteban José Jean-Pierre Ocon-Khelfane, ออกเสียง: [ɛs.te.ban ɔ.kɔ̃]; เกิด 17 กันยายน ค.ศ. 1996) เป็นนักแข่งรถชาวฝรั่งเศส ที่เซ็นสัญญาจะเข้าร่วมการแข่งขันฟอร์มูลาวันให้แก่ฮาส ออกงเป็นผู้ชนะในการแข่งขันฮังกาเรียนกรังด์ปรีซ์ 2021 กับอาลปีน

ออกงเกิดและเติบโตที่แคว้นนอร์ม็องดีในครอบครัวชนชั้นแรงงาน เขาเริ่มต้นอาชีพด้วยการแข่งรถโกคาร์ตตั้งแต่อายุเก้าขวบ และเป็นแชมป์หลายรายการทั้งในระดับชาติและนานาชาติ จนได้เลื่อนขั้นสู่รายการฟอร์มูลาระดับรองใน ค.ศ. 2012[2] ออกงได้รับตำแหน่งแชมป์แรกในการแข่งขันเอฟไอเอฟอร์มูลา 3 ชิงแชมป์ยุโรป 2014 กับพรีมา นำหน้าทอม บลูมควิสต์ และมักซ์ แฟร์สตัปเปิน[3] ต่อมาออกงได้ชนะการแข่งขันจีพี3 ซีรีส์ 2015 กับอาแอร์เต ด้วยผลงานการขึ้นโพเดียม 14 ครั้งจากการแข่งขันทั้งหมด 18 รายการ[4] ออกงเป็นสมาชิกของเมอร์เซเดสจูเนียร์ทีมตั้งแต่ ค.ศ. 2015[5] และเแข่งขันฟอร์มูลาวันรายการแรกที่เบลเจียนกรังด์ปรีซ์ 2016 กับแมเนอร์ เพื่อเข้ามาแทนที่ รีโย ฮารียันโต ในช่วงเวลาที่เหลือของฤดูกาล 2016[6][7] เขาย้ายมายังฟอร์ซอินเดียในฤดูกาล 2017 ซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นเรซซิงพอยต์ในเวลาต่อมา โดยจับคู่กับเซร์ฆิโอ เปเรซ[8] หลังจากผ่านไปได้สองฤดูกาล ออกงก็แยกทางกับเรซซิงพอยต์ในช่วงท้ายของฤดูกาล 2018 และมาเป็นนักขับสำรองให้แก่เมอร์เซเดสในฤดูกาล 2019[9]

ออกงกลับมาแข่งขันในฐานะนักแข่งหลักอีกครั้งกับเรอโนในฤดูกาล 2020[10] โดยเขาสร้างผลงานให้แก่ตนเองด้วยการจบในอันดับบนโพเดียมครั้งแรกในการแข่งขันเศาะคีรกรังด์ปรีซ์ 2020[11] ออกงยังคงรักษาตำแหน่งนักแข่งหลักไว้ได้ในฤดูกาล 2021 พร้อมกับจับคู่กับเฟร์นันโด อาลอนโซ ในทีมที่ได้ปรับภาพลักษณ์ใหม่เป็นอาลปีน[12] เขาชนะการแข่งขันรายการแรกในอาชีพของเขาที่ฮังกาเรียนกรังด์ปรีซ์ 2021[13][14] ออกงมีผลงานที่ประสบความสำเร็จน้อยลงในฤดูกาล 2022 อย่างไรก็ตามเขากลายเป็นเพื่อนร่วมทีมคนแรกที่ทำคะแนนได้ดีกว่าอาลอนโซในการชิงแชมป์โลกของฤดูกาลนั้น ๆ นับตั้งแต่เจนสัน บัตทัน ในฤดูกาล 2015[15] จนกระทั่งเขาได้อันดับบนโพเดียมเป็นครั้งที่สามในการแข่งขันโมนาโกกรังด์ปรีซ์ 2023[16] ในฤดูกาล 2024 ซึ่งเป็นฤดูกาลสุดท้ายของเขากับอาลปีน ออกงทำรอบได้เร็วที่สุดเป็นครั้งแรกในอาชีพที่สหรัฐอเมริกา[17] ตามมาด้วยโพเดียมครั้งที่สี่ที่เซาเปาลู แม้ว่าการแข่งขันจะอยู่ภายใต้สภาพอากาศชื้นก็ตาม[18] เขาแยกทางกับอาลปีนหลังการแข่งขันกาตาร์กรังด์ปรีซ์ และย้ายไปยังฮาสสำหรับฤดูกาล 2025 เคียงข้างกับโอลิเวอร์ แบร์แมน[19]

จากสถิติ ณ อาบูดาบีกรังด์ปรีซ์ 2024 ออกงมีผลงานชนะเลิศในการแข่งขัน 1 ครั้ง ทำรอบได้เร็วที่สุด 1 ครั้ง และมีอันดับบนโพเดียม 4 ครั้งในการแข่งขันฟอร์มูลาวัน ออกงเซ็นสัญญาเพื่อจะอยู่กับฮาสอย่างน้อยจนสิ้นสุดฤดูกาล 2026[1]

สถิติการแข่งรถโกคาร์ต

[แก้]

สรุปอาชีพนักแข่งรถโกคาร์ต

[แก้]
ฤดูกาล รายการ ทีม อันดับ
2005 ช็องปียอนาเดอฟร็องส์เรฌียอนาลอีลเดอฟร็องส์ – รุ่นมินิ 1
กุปเดอฟร็องส์ – รุ่นมินิ 5
2006 ช็องปียอนาเดอฟร็องส์ – รุ่นมินิ 8
2007 ช็องปียอนาเดอฟร็องส์ – รุ่นมินิ 1
2008 บริดจสโตนคัพ – รุ่นคาเดต NC
ช็องปียอนาเดอฟร็องส์ – รุ่นคาเดต 1
2009 สเปนิชแชมเปียนชิป – รุ่นเคเอฟ3 35
บริดจสโตนคัพยุโรป – รุ่นเคเอฟ3 4
ดับเบิลยูเอสเคอินเตอร์เนชันแนลซีรีส์ – รุ่นเคเอฟ3 35
2010 เซาท์การ์ดาวินเทอร์คัพ – รุ่นเคเอฟ3 7
โตรเฟโออันเดรอามาร์กุตตี – รุ่นเคเอฟ3 2
อิตาเลียนโอเพนมาสเตอส์ – รุ่นเคเอฟ3 35
ดับเบิลยูเอสเค ยูโรซีรีส์ – รุ่นเคเอฟ3 14
ซีไอเค-เอฟไอเอ ยูโรเปียนแชมเปียนชิป – รุ่นเคเอฟ3 NC
ซีไอเค-เอฟไอเอ เวิลด์คัพ – รุ่นเคเอฟ3 7
เฟรนช์คัพ – รุ่นเคเอฟ3 1
โมนาโกคาร์ตคัพ – รุ่นเคเอฟ3 39
บริดจสโตนคัพยูโรเปียนไฟนอล – รุ่นเคเอฟ3 6
ดับเบิลยูเอสเค เนชันส์คัพ – รุ่นเคเอฟ3 6
2011 โตรเฟโอกรีโฟเน – รุ่นเคเอฟ3 1
โตรเฟโออันเดรอามาร์กุตตี – รุ่นเคเอฟ3 จีเอสเอ็ม คาร์ตติง 6
ช็องปียอนาเดอฟร็องส์ – รุ่นเคเอฟ3 1
ซีไอเค-เอฟไอเอ ยูโรเปียนแชมเปียนชิป – รุ่นเคเอฟ3 NC
ดับเบิลยูเอสเค ยูโรซีรีส์ – รุ่นเคเอฟ3 จีเอสเอ็ม วันคาร์ตติง 2
ซีไอเค-เอฟไอเอ คาร์ตติงอะแคเดมีโทรฟี 27
ซีไอเค-เอฟไอเอ เวิลด์คัพ – รุ่นเคเอฟ3 14
กรังด์ปรีซ์โอเพนคาร์ตติง – รุ่นเคเอฟ3 1
อีอาร์ดีเอฟ มาสเตอส์คาร์ต – รุ่นจูเนียร์ 9
2012 อินโดนีเซียคาร์ตปรีซ์ – รุ่นเคเอฟ2 14
แหล่งที่มา:[20][21]

สถิติการแข่งรถ

[แก้]

สรุปอาชีพนักแข่งรถ

[แก้]
ฤดูกาล รายการ ทีม แข่งขัน ชนะ โพล รอบเร็ว โพเดียม คะแนน อันดับ
2012 ยูโรคัพฟอร์มูลาเรอโน 2.0 ก็อยราเน็นจีพี 14 0 0 0 1 31 14
ฟอร์มูลาเรอโน 2.0 แอลปส์ 9 0 0 1 2 69 7
2013 ยูโรคัพฟอร์มูลาเรอโน 2.0 อาร์-เอซจีพี อาแอร์เต จูเนียร์ทีม 14 2 1 1 5 159 3
ฟอร์มูลาเรอโน 2.0 เอ็นอีซี 8 1 0 1 3 122 12
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์ พรีมาพาวเวอร์ทีม 2 0 0 0 0 — 10
2014 เอฟไอเอ ฟอร์มูลา 3 ชิงแชมป์ยุโรป พรีมาพาวเวอร์ทีม 33 9 15 7 21 478 1
ฟอร์มูลาเรอโน 3.5 ซีรีส์ คอมเทกเรซซิง 3 0 0 0 0 2 23
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์ ทีโอดอร์เรซซิง บาย พรีมา 2 0 0 0 0 — DNF
2015 จีพี3 ซีรีส์ อาแอร์เตกรังด์ปรีซ์ 18 1 3 5 14 253 1
2016 ด็อยท์เชอทูเรินวาเกินมาสเทิร์ส เมอร์เซเดส-เบนซ์ ดีทีเอ็มทีม อาแอร์เต 10 0 0 0 0 2 26
ฟอร์มูลาวัน แมเนอร์เรซซิง เอ็มอาร์ที 9 0 0 0 0 0 23
2017 ฟอร์มูลาวัน สะฮารา ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม 20 0 0 0 0 87 8
2018 ฟอร์มูลาวัน สะฮารา ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม 12 0 0 0 0 49 12
เรซซิงพอยต์ ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม 9 0 0 0 0
2019 ฟอร์มูลาวัน เมอร์เซเดส-เอเอ็มจี เปโตรนาส มอเตอร์สปอร์ต นักขับสำรอง
2020 ฟอร์มูลาวัน เรอโน ดีพีเวิร์ล เอฟวันทีม 17 0 0 0 1 62 12
2021 ฟอร์มูลาวัน อาลปีนเอฟวันทีม 22 1 0 0 1 74 11
2022 ฟอร์มูลาวัน บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม 22 0 0 0 0 92 8
2023 ฟอร์มูลาวัน บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม 22 0 0 0 1 58 12
2024 ฟอร์มูลาวัน บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม 23 0 0 1 1 23 14
แหล่งที่มา:[20]

ผลการแข่งขันฟอร์มูลาวัน

[แก้]
(คำสำคัญ) (การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวหนา หมายถึงนักขับได้ตำแหน่งโพล; การแข่งขันที่กำหนดเป็น ตัวเอียง หมายถึงนักขับทำรอบได้เร็วที่สุด)
ปี ผู้เข้าแข่งขัน แชสซี เครื่องยนต์ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 อันดับ คะแนน
2014 โลตัสเอฟวันทีม โลตัส อี22 เรอโน เอเนอร์จี เอฟ1‑2014 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS MAL BHR CHN ESP MON CAN AUT GBR GER HUN BEL ITA SIN JPN RUS USA BRA ABU
TD 		– –
2016 เรอโนสปอร์ตเอฟวันทีม เรอโน อาร์.อี.16 เรอโน อาร์.อี.16 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS BHR CHN RUS ESP
TD 		MON CAN EUR AUT GBR
TD 		HUN
TD 		GER
TD 		23 0
แมเนอร์เรซซิง เอ็มอาร์ที แมเนอร์ เอ็มอาร์ที05 เมอร์เซเดส พียู106ซี ไฮบริด 1.6 วี6 เทอร์โบ BEL
16 		ITA
18 		SIN
18 		MAL
16 		JPN
21 		USA
18 		MEX
21 		BRA
12 		ABU
13
2017 สะฮารา ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม ฟอร์ซอินเดีย วีเจเอ็ม10 เมอร์เซเดส เอ็ม08 อีคิว พาวเวอร์+ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
10 		CHN
10 		BHR
10 		RUS
7 		ESP
5 		MON
12 		CAN
6 		AZE
6 		AUT
8 		GBR
8 		HUN
9 		BEL
9 		ITA
6 		SIN
10 		MAL
10 		JPN
6 		USA
6 		MEX
5 		BRA
Ret 		ABU
8 		8 87
2018 สะฮารา ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม ฟอร์ซอินเดีย วีเจเอ็ม11 เมอร์เซเดส เอ็ม09 อีคิว พาวเวอร์+ 1.6 วี6 เทอร์โบ AUS
12 		BHR
10 		CHN
11 		AZE
Ret 		ESP
Ret 		MON
6 		CAN
9 		FRA
Ret 		AUT
6 		GBR
7 		GER
8 		HUN
13 		12 49
เรซซิงพอยต์ ฟอร์ซอินเดีย เอฟวันทีม BEL
6 		ITA
6 		SIN
Ret 		RUS
9 		JPN
9 		USA
DSQ 		MEX
11 		BRA
14 		ABU
Ret
2020 เรอโน ดีพีเวิร์ล เอฟวันทีม เรอโน อาร์.เอส.20 เรอโน อี-เทค 20 1.6 วี6 เทอร์โบ AUT
8 		STY
Ret 		HUN
14 		GBR
6 		70A
8 		ESP
13 		BEL
5 		ITA
8 		TUS
Ret 		RUS
7 		EIF
Ret 		POR
8 		EMI
Ret 		TUR
11 		BHR
9 		SKH
2 		ABU
9 		12 62
2021 อาลปีนเอฟวันทีม อาลปีน เอ521 เรอโน อี-เทค 20บี 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
13 		EMI
9 		POR
7 		ESP
9 		MON
9 		AZE
Ret 		FRA
14 		STY
14 		AUT
Ret 		GBR
9 		HUN
1 		BEL
7‡ 		NED
9 		ITA
10 		RUS
14 		TUR
10 		USA
Ret 		MXC
13 		SAP
8 		QAT
5 		SAU
4 		ABU
9 		11 74
2022 บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม อาลปีน เอ522 เรอโน อี-เทค 22 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
7 		SAU
6 		AUS
7 		EMI
14 		MIA
8 		ESP
7 		MON
12 		AZE
10 		CAN
6 		GBR
Ret 		AUT
56 		FRA
8 		HUN
9 		BEL
7 		NED
9 		ITA
11 		SIN
Ret 		JPN
4 		USA
11 		MXC
8 		SAP
8 		ABU
7 		8 92
2023 บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม อาลปีน เอ523 เรอโน อี-เทค 23 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
Ret 		SAU
8 		AUS
14† 		AZE
15 		MIA
9 		MON
3 		ESP
8 		CAN
8 		AUT
147 		GBR
Ret 		HUN
Ret 		BEL
8 		NED
10 		ITA
Ret 		SIN
Ret 		JPN
9 		QAT
7 		USA
Ret 		MXC
10 		SAP
10 		LVG
4 		ABU
12 		12 58
2024 บีดับเบิลยูที อาลปีน เอฟวันทีม อาลปีน เอ524 เรอโน อี-เทค 24 1.6 วี6 เทอร์โบ BHR
17 		SAU
13 		AUS
16 		JPN
15 		CHN
11 		MIA
10 		EMI
14 		MON
Ret 		CAN
10 		ESP
10 		AUT
12 		GBR
16 		HUN
18 		BEL
9 		NED
15 		ITA
14 		AZE
15 		SIN
13 		USA
18 		MXC
13 		SAP
2 		LVG
17 		QAT
Ret 		ABU 14 23
แหล่งที่มา:[22][23]
หมายเหตุ
  • † ไม่จบการแข่งขันแต่ถูกจัดอันดับ เนื่องจากแข่งขันมากกว่าร้อยละ 90 ของระยะทางการแข่งขัน
  • ‡ คะแนนเพียงครึ่งหนึ่งถูกมอบให้ เนื่องจากการแข่งขันเสร็จสิ้นน้อยกว่าร้อยละ 75 ของระยะทางการแข่งขัน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 "Haas confirm signing of Ocon on multi-year contract". Formula One. 25 July 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2024. สืบค้นเมื่อ 25 July 2024.
  2. ↑ Musker, Ant (4 October 2013). "Lotus's one to watch: Esteban Ocon". Paddock Scout. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 October 2020. สืบค้นเมื่อ 18 October 2013.
  3. ↑ Thomas, Stella-Maria; Waite, Lynne (13 October 2014). "Ocon claims title, Verstappen wins race at Imola". Motorsport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2023. สืบค้นเมื่อ 29 May 2023.
  4. ↑ David, Gruz (29 November 2015). "Ocon secures GP3 title as Palou takes maiden win". Formula Scout. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 October 2021. สืบค้นเมื่อ 11 February 2025.
  5. ↑ Collantine, Keith (7 May 2015). "Ocon joins Mercedes' young driver roster". RaceFans. Collantine Media. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2023. สืบค้นเมื่อ 6 September 2024.
  6. ↑ Barretto, Lawrence (10 August 2016). "Manor F1 team replaces Rio Haryanto with Esteban Ocon". Autosport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 August 2016. สืบค้นเมื่อ 10 August 2016.
  7. ↑ Morlidge, Matt (10 August 2016). "Esteban Ocon steps up to replace Rio Haryanto at Manor". Sky Sports. Sky UK. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 August 2016. สืบค้นเมื่อ 10 August 2016.
  8. ↑ Khorounzhiy, Valentin (10 November 2016). "Force India signs Ocon on multi-year deal". Motorsport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2018. สืบค้นเมื่อ 10 November 2016.
  9. ↑ Noble, Jonathan; Beer, Matt (23 November 2018). "Esteban Ocon gets 2019 Mercedes F1 reserve driver role". Autosport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 November 2018. สืบค้นเมื่อ 30 November 2018.
  10. ↑ Khorounzhiy, Valentin; Mitchell, Scott (29 August 2019). "Ocon to replace Hulkenberg at Renault". Motorsport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 August 2019. สืบค้นเมื่อ 29 August 2019.
  11. ↑ "Delighted Ocon reflects on 'difficult journey' to maiden podium after P2 finish in Sakhir". Formula One. 6 December 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2023. สืบค้นเมื่อ 29 May 2023.
  12. ↑ Smith, Luke; Vording, Ronal (2 July 2020). "Ocon would welcome Alonso as Renault F1 team-mate in 2021". Autosport.com. Motorsport Network. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2021. สืบค้นเมื่อ 31 August 2021.
  13. ↑ Richards, Giles (1 August 2021). "Ocon claims Hungarian Grand Prix as Hamilton gets promoted to second". The Guardian. ISSN 1756-3224. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 March 2022. สืบค้นเมื่อ 21 February 2022.
  14. ↑ "Ocon thanks Alpine team mate Alonso for 'fighting like a lion' to help him to maiden win in Hungary". Formula One. 1 August 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 May 2023. สืบค้นเมื่อ 29 May 2023.
  15. ↑ "'No need for some of his criticism' – Ocon 'disappointed' by sour end to time as 'legend' Alonso's team mate". Formula One. 25 November 2022. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 February 2025. สืบค้นเมื่อ 11 February 2025.
  16. ↑ "Delighted Ocon 'on a cloud' as Alpine claim first podium since 2021 in Monaco". Formula One. 28 May 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 May 2023. สืบค้นเมื่อ 29 May 2023.
  17. ↑ "Leclerc leads dominant Ferrari one-two in Austin as Norris loses third to Verstappen after penalty". Formula One. 20 October 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2024. สืบค้นเมื่อ 11 February 2025.
  18. ↑ "'We never gave up and here we are' – Alpine pair overjoyed by unexpected double podium in Brazil". Formula One. 3 November 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 November 2024. สืบค้นเมื่อ 4 November 2024.
  19. ↑ "Alpine confirm Doohan to race in Abu Dhabi as Ocon is released". Formula One. 2 December 2024. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2024. สืบค้นเมื่อ 11 February 2025.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Esteban Ocon". Driver Database. The Race. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 October 2020. สืบค้นเมื่อ 3 December 2021.
  21. ↑ "Ocon Esteban". Kartcom (ภาษาฝรั่งเศส). KSP Reportages. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2021. สืบค้นเมื่อ 3 December 2021.
  22. ↑ "Esteban Ocon | Results". Motorsport Stats. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 June 2024. สืบค้นเมื่อ 12 February 2025.
  23. ↑ "Esteban Ocon | Involvement". StatsF1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2024. สืบค้นเมื่อ 12 February 2025.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แอ็สเตบาน ออกง
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แอ็สเตบาน_ออกง&oldid=12173012"