ข้ามไปเนื้อหา

เหอเชิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เหอเซิน
ราชบัณฑิตใหญ่ตำหนักเหวินฮฺว่า
(文華殿大學士)
ดำรงตำแหน่ง
11 กันยายน ค.ศ. 1786 – 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1799
กษัตริย์เฉียนหลง
เจียชิ่ง
ก่อนหน้าไช่ ซิน (蔡新)
ถัดไปต่ง เก้า (董誥)
ราชเลขากรมขุนนาง (吏部尚書)
ดำรงตำแหน่ง
4 กันยายน ค.ศ. 1784 – 16 กันยายน ค.ศ. 1786
กษัตริย์เฉียนหลง
ก่อนหน้าอู่หมี ไท่ (伍彌泰)
ถัดไปฝู คังอัน (福康安)
ราชเลขากรมครัวเรือน (戶部尚書)
ดำรงตำแหน่ง
26 เมษายน ค.ศ. 1780 – 4 กันยายน ค.ศ. 1784
กษัตริย์เฉียนหลง
ก่อนหน้าอิง เหลียน (英廉)
ถัดไปฝู คังอัน (福康安)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
ช่านเป่า (善保)

1 กรกฎาคม ค.ศ. 1750(1750-07-01)
เป่ย์จิง, จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1799(1799-02-22) (48 ปี)
เป่ย์จิง, จักรวรรดิชิง
คู่สมรสเฝิง จี้เหวิน (馮霽雯)
นางฉาง (長氏)
บุตรเฟิงเชิน อินเต๋อ (豐紳殷德)
และอื่น ๆ
ญาติลูกสะใภ้: องค์หญิงกู้หลุนเหอเซี่ยว (固倫和孝公主)
น้องชาย: เหอ หลิน (和琳)
อาชีพขุนนาง
บรรดาศักดิ์ชิงเชอตูเว่ย์ขั้น 3 (3等輕車都尉) → หนานขั้น 1 (1等男) → จงเซียงปั๋วขั้น 3 (3等忠襄伯) → จงเซียงกงขั้น 1 (1等忠襄公)

หนิ่วฮู่ลู่ เหอเชิน (จีนตัวย่อ: 钮祜禄·和珅; จีนตัวเต็ม: 鈕祜祿·和珅; พินอิน: Niǔhùlù Héshēn; 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1750 – 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1799) จากตระกูลหนิ่วฮู่ลู่ (鈕祜祿) ชื่อเดิมว่า ช่านเป่า (善保) เป็นขุนนางราชวงศ์ชิงซึ่งเป็นที่โปรดปรานของจักรพรรดิเฉียนหลง (乾隆帝) เป็นบุตรของนายทหารชาวแมนจู เสียมารดาตั้งแต่ยังเล็ก มารดาบุญธรรมเลี้ยงดูมาจนเติบใหญ่ ได้เข้าเรียนในสำนักของชนชั้นสูง ผลการเรียนดีเลิศ รอบรู้หลายภาษา ทั้งภาษาจีนกลาง, ภาษาแมนจู, ภาษามองโกเลีย, และภาษาทิเบต รับราชการตั้งแต่ ค.ศ. 1772 ในฐานะผู้เฝ้าประตูพระราชวังต้องห้าม ภายหลังก้าวหน้าในตำแหน่งจนใหญ่โต แต่มีชื่อว่าเป็นข้าราชการที่ทุจริตคดโกงมากที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติจีน

อ้างอิง

[แก้]