เสียงจากฆาตกร
| เสียงจากฆาตกร | |
|---|---|
 | |
| กำกับ | ปาร์ค จินยู |
| เขียนบท | ปาร์ค จินยู |
| นักแสดงนำ | โซล ยุงกู คิม นัมจู คิม ยังชอย คัง ดองวอน (เสียง)[1] |
| ผู้จัดจำหน่าย | ซีเจ เอนเตอร์เทนเมนต์ |
| วันฉาย | 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2007 |
| ความยาว | 122 นาที |
| ประเทศ | เกาหลีใต้ |
| ภาษา | เกาหลี จีนกลาง |
| ข้อมูลจากสยามโซน | |
เสียงจากฆาตกร (อังกฤษ: Voice of a Murderer; ฮันกึล: 그놈 목소리) เป็นภาพยนตร์เกาหลีที่สร้างมาจากเรื่องจริง ออกฉายในปี ค.ศ. 2007
เนื้อเรื่อง
[แก้]ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1991 ฮัน ซังอู ลูกชายวัย 9 ขวบ เพียงคนเดียวของ ฮัน จุงแบ ผู้ประกาศข่าวภาคค่ำทางโทรทัศน์ชื่อดัง ได้หายตัวไปจากสนามเด็กเล่นใกล้บ้านอย่างลึกลับ จากนั้น ผู้ลักพาตัวได้โทรศัพท์ติดต่อเข้ามาเพียงขอเงินค่าไถ่เป็นจำนวน 100,000 ดอลลาร์ จุงแบ ไม่ให้ โอ จีซุน ภรรยาของเขาแจ้งความแก่ตำรวจ ด้วยคิดว่าตนเองสามารถจัดการได้ แต่เมื่อผ่านไปหลายวัน ทั้งคู่ก็เริ่มตึงเครียด ในที่สุด จีซุน ก็โทรแจ้งตำรวจ ทางตำรวจได้ส่งนักสืบคิมเข้ามาตามติดกับจุงแบ โดยซ่อนตัวในกระโปรงหลังรถในลานจอดรถ มีหลายต่อหลายครั้งที่เกือบจะตัวตัวคนร้ายได้ แต่ก็คลาดไปทุกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ทางตำรวจมีเครื่องมือทันสมัยในการตามตัว เบาะแสเดียวของคนร้าย คือ เสียงที่โทรเข้ามารบกวนจิตใจของทั้งคู่ ซึ่งก็ร้ายแรงขึ้นเรื่อย ๆ
เมื่อเวลาผ่านไปจากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ระหองระแหง ทั้งคู่พาลไปหมด ไม่เว้นแม้แต่ตำรวจที่คอยติดตาม และความศรัทธาในพระเจ้าก็ลดถอยลง การโทรเข้ามาของคนร้ายก็ปั่นป่วนทั้งคู่ได้เรื่อย ๆ จนกระทั่งเพิ่มจำนวนเงินเป็น 200,000 ดอลลาร์ ในที่สุดคนร้ายก็ได้เงินลอยนวลไป โดยที่ทั้งคู่ไม่มีโอกาสได้ลูกชายคืนกลับมาอีกเลย
เบื้องหลัง
[แก้]Voice of a Murderer เป็นภาพยนตร์ที่สร้างมาจากเรื่องจริงที่เกิดในปี ค.ศ. 1991 ของการหายตัวไปอย่างลึกลับของลูกชายเพียงคนเดียวของผู้ประกาศข่าวชื่อดังทางโทรทัศน์ภาคค่ำของเกาหลีใต้ ซึ่งเบาะแสเดียวของคนร้าย คือ เสียงที่โทรศัพท์เข้ามาในแต่ละครั้ง แม้จะได้ความร่วมมือจากทุกฝ่ายแล้ว แต่ก็ไม่มีใครหาได้เจอ จนในที่สุด 44 วันผ่านไป มีผู้พบศพของเด็กข้างแม่น้ำในโซล ผลการชันสูตรพบว่า เด็กขาดอากาศหายใจตั้งแต่วันที่สองที่หายไปแล้ว โดยที่ไม่สามารถจับคนร้ายได้เลย
ซึ่งคดีนี้ คนร้ายได้โทรศัพท์เข้ามาทั้งสิ้น 80 กว่าครั้ง เป็นเสียงของชายอายุราว 30 ปี พูดด้วยสำเนียงโซลชัดเจน และมีท่าทางของผู้มีการศึกษา จนถึงปี ค.ศ. 2006 คดีก็หมดอายุความ รวมตำรวจที่เข้ามาสืบสวนในคดีนี้รวมทั้งหมดแสนกว่านาย มีการสอบปากคำของผู้ต้องสงสัยถึงกว่า 400 ราย[2][3]
