ข้ามไปเนื้อหา

เฟแล็งกซ์ซีวิซ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เฟแล็งกซ์ซีวิซ
เฟแล็งกซ์ (บล็อก 1เอ) ขณะทดสอบครั้งแรก
ชนิดระบบอาวุธต่อตีประชิด
แหล่งกำเนิดสหรัฐอเมริกา
บทบาท
ประจำการพ.ศ. 2523-ปัจจุบัน
ผู้ใช้งานดูที่ operators
สงครามสงครามอ่าวเปอร์เซีย
ประวัติการผลิต
ผู้ออกแบบเจเนอรัลไดนามิค (ปัจจุบันคือ เรย์เทียน)
บริษัทผู้ผลิตเจเนอรัลไดนามิค (ปัจจุบันคือ เรย์เทียน)
ช่วงการผลิตพ.ศ. 2521
ข้อมูลจำเพาะ
มวล12,500 lb (5,700 kg), รูปแบบต่อมา 13,600 lb (6,200 kg)
ความยาวลำกล้อง• บล็อก 0 & 1 (กระบอกปืน L76): 1,520 มม.
• บล็อก 1บี (กระบอกปืน L99): 1,981 มม.[1]
ความสูง4.7 เมตร
ลูกเรืออัตโนมัติ, ตรวจการณ์เกินระยะตรวจจับโดยมนุษย์
ปลอกกระสุน• ทางทะเล: กระสุนเจาะเกราะ ทังสเตน penetrator rounds with discarding ซาบอท
• ทางบก: กระสุนระเบิดเพลิงแรงสูง กระสุนส่องวิถี, ระบบทำลายตนเอง
ขนาดลำกล้องปืน20×102 มม.
ความยาวลำกล้อง6
มุมกระดก• บล็อก 0: -10°/+80°
• บล็อก 1: -20°/+80°
(ระดับมุมเงย: 86°/วินาที สำหรับบล็อก 0/1)
• บล็อก 1บี: -25°/+85°
(ระดับมุมเงย: 115°/วินาที)[1]
มุมทิศ• 150° ทั้งสองทิศทางจากจุดศูนย์กลาง
(ระดับการหมุน: 100°/วินาที สำหรับบล็อก 0 & 1, 116°/วินาที สำหรับบล็อก 1บี)[1]
อัตราการยิง3,000-4,500 นัด/นาที [ปรับแต่งได้] (50-75 นัด/วินาที).
ความเร็วปากกระบอก1,100 เมตร/วินาที (3,600 ฟุต/วินาที)[1]
ระยะหวังผล3.6 กม. (2.2 ไมล์)[1]
พิสัยไกลสุดไม่ระบุ[2]
อาวุธหลัก
1× 22 มม. (0.79 นิ้ว) ปืนใหญ่แกตลิ่ง 6 ลำกล้อง เอ็ม 61
ระบบนำวิถี
เรดาร์ย่านความถี่เคยูแบนด์ และ เฟลอร์[3]

เฟแล็งกซ์ซีวิซ (Phalanx CIWS) เป็นระบบอาวุธต่อตีประชิด ซึ่งติดตั้งบนเรือรบผิวน้ำและฐานยิงบนบก พัฒนาและผลิตโดยบริษัทเจเนอรัลไดนามิค แผนกโพโนมา[4] (ปัจจุบันเป็นส่วนหนึงของเรย์เทียน) ประกอบไปด้วยเรดาร์ตรวจจับชี้เป้า และปืนกลแกตลิ่ง 20 มม. ติดตั้งบนฐานหมุน

เฟแล็งกซ์ซีวิซติดตั้งบนเรือรบผิวน้ำของกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาทุกชั้น กองเรือยามฝั่งสหรัฐอเมริกา และกองทัพเรือพันธมิตรอีก 23 ประเทศ ในส่วนของระบบเฟแล็งกซ์รุ่นฐานยิงบนบกนั้น เรียกอีกชื่อว่า ซี-แรม ติดตั้งเป็นระบบป้องกันอาวุธนำวิถีระยะใกล้ จรวด และกระสุนปืนใหญ่[5]

เฟแล็งกซ์ซีวิซสามารถตั้งค่าอัตราการยิงได้สองอัตรา คือ 3,000 รอบ หรือ 4,500 รอบต่อนาที การทำงานแต่ละวินาทีจึงมีต้นทุนค่าเครื่องกระสุนกว่า 3,500 ดอลลาร์ต่อวินาที[6]

ประเทศผู้ใช้งาน

[แก้]


อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Tony DiGiulian (2010-06-16). "USA 20 mm Phalanx Close-in Weapon System (CIWS)". NavWeaps.com. สืบค้นเมื่อ 2010-10-26.
  2. ↑ John Pike (2005-04-27). "MK 15 Phalanx Close-In Weapons System (CIWS)". Globalsecurity.org. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.
  3. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-10-07. สืบค้นเมื่อ 2011-07-19.
  4. ↑ Thomas, Vincent C. The Almanac of Seapower 1987 Navy League of the United States (1987) ISBN 0-9610724-8-2 หน้า.191
  5. ↑ "Murdoc online March 20, 2006 CIWS now does surface targets, too". Murdoconline.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-04-12. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.
  6. ↑ Joseph Trevithick. Phalanx CIWS Costs $3,500 Per Second In Ammo To Fire 13 มีนาคม 2024
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 7.7 7.8 "Mk 15 Phalanx Block 0 / CIWS, Close-In Weapon System". Deagel.com. 2010-03-07. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.
  8. ↑ "World Navies Today: Greece". Hazegray.org. 2002-03-24. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.
  9. ↑ 9.0 9.1 9.2 9.3 9.4 "Mk 15 Phalanx Block 1B / CIWS, Close-In Weapon System". Deagel.com. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.
  10. ↑ "World Navies Today: Thailand". Hazegray.org. 2002-03-25. สืบค้นเมื่อ 2010-04-13.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เฟแล็งกซ์ซีวิซ
Stub icon

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เฟแล็งกซ์ซีวิซ&oldid=11488721"