เทร์รี แมกเดอร์มอตต์
| ข้อมูลส่วนตัว | |||
|---|---|---|---|
| ชื่อเต็ม | เทร์เรนซ์ แมคเดอร์มอตต์ | ||
| วันเกิด | 8 ธันวาคม ค.ศ. 1951 | ||
| สถานที่เกิด | ลิเวอร์พูล อังกฤษ | ||
| ตำแหน่ง | กองกลาง | ||
| สโมสรเยาวชน | |||
| บิวรี | |||
| สโมสรอาชีพ* | |||
| ปี | ทีม | ลงเล่น | (ประตู) |
| 1969–1973 | บิวรี | 90 | (8) |
| 1973–1974 | นิวคาสเซิลยูไนเต็ด | 56 | (6) |
| 1974–1982 | ลิเวอร์พูล | 232 | (54) |
| *นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น | |||
เทร์เรนซ์ แมคเดอร์มอตต์ (อังกฤษ: Terrence McDermott; เกิด 8 ธันวาคม 1951) เป็นอดีตกองกลางทีมชาติอังกฤษที่เป็นสมาชิกทีมลิเวอร์พูลในช่วงทศวรรษที่ 1970 และต้นทศวรรษที่ 1980 ซึ่งเขาคว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพ 3 สมัย และแชมป์ดิวิชัน 1 5 สมัย เขาติดทีมชาติอังกฤษ 25 นัด และเป็นโค้ชให้กับนิวคาสเซิลยูไนเต็ด (สองครั้ง), ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ และล่าสุดเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมเบอร์มิงแฮมซิตี
ลงเล่นระดับอาชีพ
[แก้]ช่วงต้นอาชีพ
[แก้]แมคเดอร์มอตต์เข้าร่วมทีมบิวรีตั้งแต่ยังเด็กในปี ค.ศ. 1969 เขาลงเล่นทั้งหมด 90 นัดและยิงได้ 8 ประตูก่อนย้ายไปร่วมทีมนิวคาสเซิลยูไนเต็ดในปี ค.ศ. 1973
โจ ฮาร์วีย์ ผู้จัดการทีมนิวคาสเซิลในเวลานั้นให้แมคเดอร์มอตต์เปิดตัวเมื่อวันที่ 19 มีนาคม ค.ศ. 1973 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเจอกับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด เขาออกมาจากม้านั่งสำรองแต่ทำอะไรไม่ได้ นิวคาสเซิลแพ้ 1-2
แมคเดอร์มอตต์เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศเอฟเอคัพปี 1974 เจอกับลิเวอร์พูล อย่างไรก็ตาม นิวคาสเซิลแพ้ให้กับลิเวอร์พูล 0-3
ลิเวอร์พูล
[แก้]บ็อบ เพสลีย์ ซึ่งเป็นอดีตมือขวาของบิลล์ แชงคลี ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการทีมลิเวอร์พูลคนใหม่เมื่อจบฤดูกาล 1973–74 แทนที่แชงคลีที่วางมือจากการคุมทีม เขาซื้อแมคเดอร์มอตต์เข้าสู่แอนฟีลด์ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1974 โดยไม่เปิดเผยค่าตัว แมคเดอร์มอตต์เปิดตัวกับลิเวอร์พูลเมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน เช่นเดียวกับฟิล นีลในเกมเมอร์ซีย์ไซด์ดาร์บีเจอกับเอฟเวอร์ตันที่กูดิสันพาร์ก ทั้งสองฝ่ายไม่สามารถทำประตูได้ จบเกม 0-0 แบ่งกันไปทีมละ 1 แต้ม ประตูแรกของแมคเดอร์มอตต์กับลิเวอร์พูลเกิดขึ้นในเกมลีกที่เสมอกับเบิร์นลีย์ 1-1 ที่เทิร์ฟมัวร์เมื่อวันที่ 8 มีนาคม ค.ศ. 1975
ในอีกสองปีถัดมา แมคเดอร์มอตต์พยายามดิ้นรนเพื่อรักษาตำแหน่งผู้เล่นตัวจริงเมื่อได้รับโอกาส ลิเวอร์พูลได้แชมป์ลีกและยูฟ่าคัพในฤดูกาล 1975–76 แต่แมคเดอร์มอตต์ไม่ได้ลงเล่นมากพอที่จะคว้าเหรียญแชมป์ลีก แม้ว่าเขาจะอยู่ในทีมที่คว้าแชมป์ยูฟ่าคัพก็ตาม มีการคาดเดากันว่าเขาจะย้ายออกจากสโมสรในช่วงซัมเมอร์ปี ค.ศ. 1976 แต่เขาอยู่ที่แอนฟิลด์และกลายเป็นส่วนสำคัญของความยิ่งใหญ่ของสโมสรในฤดูกาลถัดมา
แมคเดอร์มอตต์เป็นผู้เล่นตัวจริงของทีมในปี ค.ศ. 1977 ซึ่งลิเวอร์พูลรักษาตำแหน่งแชมป์ไว้ได้ ในขณะเดียวกัน ประตูของเขาในการเจอกับเอฟเวอร์ตันในรอบรองชนะเลิศของเอฟเอคัพ ในการหมุนและชิปจากริมกรอบเขตโทษ ได้รับการโหวตให้เป็นประตูแห่งฤดูกาลโดยบีบีซี[1] เกมนั้นจบลงด้วยสกอร์ 2-2 โดยลิเวอร์พูลได้แชมป์ในการแข่งขันนัดรีเพลย์ ชัยชนะในยูโรเปียนคัพรอบรองชนะเลิศหมายความว่าลิเวอร์พูลเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศทั้งเอฟเอคัพและยูโรเปียนคัพ ซึ่งมีกำหนดจะเล่นตามลำดับที่เวมบลีย์และสตาดีโอโอลิมปีโกที่กรุงโรมภายในสี่วันในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1977 อย่างไรก็ตาม ลิเวอร์พูลพ่ายแพ้ในเอฟเอคัพรอบชิงชนะเลิศให้กับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ซึ่งทำให้ความฝันที่จะเป็น "ทริปเปิลแชมป์" ของพวกเขาจบลง[2] แมคเดอร์มอตต์มีความสุขในอีกสี่วันต่อมา เมื่อเขาเปิดสกอร์ในเกมยูโรเปียนคัพรอบชิงชนะเลิศที่เจอกับโบรุสเซีย มึนเช่นกลัดบัค ซึ่งลิเวอร์พูลเอาชนะไปได้ 3-1[3]
เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม ค.ศ. 1977 เขาทำแฮตทริกในเลกที่สองในชัยชนะของลิเวอร์พูลเหนือฮัมบวร์กซึ่งเป็นแชมป์ยูฟ่าคัพในศึกยูโรเปียนซูเปอร์คัพ[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Motson (2010), p. 91.
- ↑ "Manchester United 2 Liverpool 1". FA Cup Finals. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 October 2011. สืบค้นเมื่อ 26 June 2020.
- ↑ Kelly (1988, p. 125)
- ↑ "Prolific predators, droughts and a drubbing". FIFA.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). 5 September 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 October 2015. สืบค้นเมื่อ 14 October 2017.
บรรณานุกรม
[แก้]- Kelly, Stephen F. (1988). You'll Never Walk Alone. London: Queen Anne Press. ISBN 0-356-19594-5.