ข้ามไปเนื้อหา

เฉิ่นหยาง

พิกัด: 41°48′17″N 123°26′02″E / 41.8047°N 123.4340°E / 41.8047; 123.4340
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เซินหยาง)
นครเฉิ่นหยาง

沈阳市
นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล[1]
สถานที่ต่าง ๆ ในนครเฉิ่นหยาง
แผนที่
ที่ตั้งของนครเฉิ่นหยาง ภายในมณฑลเหลียวหนิง
ที่ตั้งของนครเฉิ่นหยาง ภายในมณฑลเหลียวหนิง
นครเฉิ่นหยางตั้งอยู่ในมณฑลเหลียวหนิง
นครเฉิ่นหยาง
นครเฉิ่นหยาง
ที่ตั้งของใจกลางเมืองในมณฑลเหลียวหนิง
นครเฉิ่นหยางตั้งอยู่ในจีนตะวันออก
นครเฉิ่นหยาง
นครเฉิ่นหยาง
นครเฉิ่นหยาง (จีนตะวันออก)
นครเฉิ่นหยางตั้งอยู่ในประเทศจีน
นครเฉิ่นหยาง
นครเฉิ่นหยาง
นครเฉิ่นหยาง (ประเทศจีน)
พิกัด (จัตุรัสชื่อฝู / 市府广场): 41°48′17″N 123°26′02″E / 41.8047°N 123.4340°E / 41.8047; 123.4340
ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน
มณฑลเหลียวหนิง
ศูนย์กลางการปกครองเขตหุนหนาน
หน่วยย่อยระดับอำเภอ13
การปกครอง
 • ประเภทนครระดับกิ่งมณฑล
 • องค์กรสภาประชาชนเทศบาลนครเฉิ่นหยาง
 • เลขาธิการพรรคZhang Lei
 • ประธานสภาประชาชนFu Zhongwei
 • นายกเทศมนตรีWang Xinwei
 • ประธานสภาปรึกษาการเมืองHan Dongtai
พื้นที่
 • นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล[1]12,869 ตร.กม. (4,969 ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง[2]3,658.2 ตร.กม. (1,412.4 ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล4,222.2 ตร.กม. (1,630.2 ตร.ไมล์)
ความสูง55 เมตร (180 ฟุต)
ประชากร
 (สำมะโนปี 2020[3])
 • นครระดับจังหวัด และนครระดับกิ่งมณฑล[1]9,070,093 คน
 • ความหนาแน่น700 คน/ตร.กม. (1,800 คน/ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง7,490,125 คน
 • ความหนาแน่นเขตเมือง2,000 คน/ตร.กม. (5,300 คน/ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล8,192,848 คน
 • ความหนาแน่นรวมปริมณฑล1,900 คน/ตร.กม. (5,000 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+8 (มาตรฐานจีน)
รหัสไปรษณีย์110000
รหัสพื้นที่24
รหัส ISO 3166CN-LN-01
อักษรนำหน้าป้ายทะเบียน辽A
GDP (2017)CNY 586.5 พันล้าน
(USD 86.87 พันล้าน)[4]
 - ต่อหัวCNY 70,722
(USD 10,475)[4]
ดอกไม้Rosa rugosa
ต้นไม้Pinus tabuliformis
เว็บไซต์www.shenyang.gov.cn
เฉิ่นหยาง
"เฉิ่นหยาง" เมื่อเขียนด้วยอักษรจีนตัวย่อ (บน) และตัวเต็ม (ล่าง)
"มุกเดน" (Mukden) ในภาษาแมนจู
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ沈阳
อักษรจีนตัวเต็ม瀋陽
ฮั่นยฺหวี่พินอินShěnyángⓘ
ไปรษณีย์Mukden
ความหมายตามตัวอักษร"ฝั่งเหนือของ[แม่น้ำ]เฉิ่น"
ชื่อภาษาแมนจู
อักษรแมนจู ᠮᡠᡴ᠋ᡩᡝᠨ
อักษรโรมันmukden

เฉิ่นหยาง (จีนตัวย่อ: 沈阳; จีนตัวเต็ม: 瀋陽; พินอิน: Shěnyáng) เดิมชื่อ มุกเดน (แมนจู: ) หรือ เฟิ่งเทียน (พินอิน: Fèngtiān) เป็นเมืองหลวงของมณฑลเหลียวหนิง ทางตะวันออกเฉียงเหนือของสาธารณรัฐประชาชนจีน มีพื้นที่ 12,924 ตารางกิโลเมตร และประชากร 7.2 ล้านคน ในเขตเมืองมีพื้นที่ 7,400 ตารางกิโลเมตร และประชากร 5.53 ล้านคนในอดีตเคยเป็นราชธานีของอาณาจักรโฮ่วจินหรือราชวงศ์ชิงก่อนที่จะย้ายมายังปักกิ่ง

เขตการปกครอง

[แก้]

ปัจจุบัน เฉิ่นหยางแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 10 เขต (ในตัวเมืองและชานเมือง), 1 นครบริวาร และ 2 อำเภอ (ในชนบท)

แผนที่
ชื่อ จีนตัวย่อ ฮั่นยฺหวี่พิอิน ประชากร
(2014) 		พื้นที่ (ตร.กม.) ความหนาแน่น (คน/ตร.กม.)
ตัวเมือง
เขตเฉิ่นเหอ 沈河区 Shěnhé Qū 716,417 60 12,037
เขตเหอผิง 和平区 Hépíng Qū 645,399 59 10,849
เขตต้าตง 大东区 Dàdōng Qū 689,576 100 6,887
เขตหวงกู 皇姑区 Huánggū Qū 817,288 66 12,349
เขตเถี่ยซี 铁西区 Tiěxī Qū 907,091 286 3,171
ชานเมือง
เขตหุนหนาน 浑南区 Húnnán Qū 324,074 734 442
เขตซูเจียถุน 苏家屯区 Sūjiātún Qū 428,859 782 548
เขตใหม่เฉินเป่ย์ 沈北新区 Shěnběi Xīnqū 320,370 884 362
เขตยฺหวีหง 于洪区 Yúhóng Qū 435,333 499 872
เขตเหลียวจง 辽中区 Liáozhōng Qū 532,900 1,645 324
นครบริวาร
นครซินหมิน 新民市 Xīnmín Shì 690,703 3,297 210
ชนบท
อำเภอคังผิง 康平县 Kāngpíng Xiàn 352,434 2,167 163
อำเภอฝ่าคู่ 法库县 Fǎkù Xiàn 447,952 2,281 196

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]

การอ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 行政区划 [Administrative division] (ภาษาจีนตัวย่อ). Liaoning People's Government. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2018. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2018. 截至2016年底，辽宁省辖14个地级市（其中沈阳、大连为副省级城市）、{...}
  2. ↑ Ministry of Housing and Urban-Rural Development, บ.ก. (2019). China Urban Construction Statistical Yearbook 2017. Beijing: China Statistics Press. p. 50. สืบค้นเมื่อ 11 January 2020.
  3. ↑ https://www.citypopulation.de/en/china/liaoning/admin/
  4. ↑ 4.0 4.1 2017年沈阳市国民经济和社会发展统计公报 (ภาษาจีนตัวย่อ). Shenyang City People's Government. June 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-27. สืบค้นเมื่อ 2018-06-19.
  5. ↑ Kunming Online Encyclopedia.

แหล่งข้อมูล

[แก้]
  •  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Mukden" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
  • Avila Tàpies, Rosalia (2012) Territorialidad y etnicidad en Manchuria: el ejemplo de la ciudad de Mukden (Shenyang) bajo la ocupación japonesa.[1] Biblio 3W. Revista Bibliográfica de Geografía y Ciencias Sociales. [En línea]. Barcelona: Universidad de Barcelona, 25 de enero de 2012, Vol. XVII, nº 959. <http://www.ub.es/geocrit/b3w-959.htm>. ISSN 1138-9796.
  • Hata, Ikuhiro. "Continental Expansion: 1905–1941". In The Cambridge History of Japan. Vol. 6. Cambridge University Press. 1988.
  • Menning, Bruce W. Bayonets before Battle: The Imperial Russian Army, 1861–1914. Indiana University. ISBN 0-253-21380-0.
  • Palmer, R. R.; Colton, Joel; Kramer, Lloyd (2007). A History of the Modern World (10th ed.). Boston, MA: McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-310748-6.
  • Shubert, John. A Biography of Yoshiko Yamaguchi. See www.yoshikoyamaguchi.blogspot.com
  •  บทความนี้รวมเอาข้อความจาก The Century illustrated monthly magazine, Volume 68, อันเผยแพร่มาแล้วตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904, ปัจจุบันจึงกลายเป็นสาธารณสมบัติในสหรัฐ
  •  บทความนี้รวมเอาข้อความจาก The Century: a popular quarterly, Volume 68, โดย Making of America Project, อันเผยแพร่มาแล้วตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904, ปัจจุบันจึงกลายเป็นสาธารณสมบัติในสหรัฐ

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เฉิ่นหยาง
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ เฉิ่นหยาง
Stub icon

บทความเกี่ยวกับสถานที่ในประเทศจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เฉิ่นหยาง&oldid=12023338"