เครื่องหมายประจำจังหวะ
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
 |
เครื่องหมายประจำจังหวะ คือ เครื่องหมายในสัญกรณ์ดนตรีที่ใช้สำหรับกำหนดอัตราจังหวะของเพลง โดยใช้ตัวเลขเป็นเครื่องหมายเพื่อบอกค่าของจังหวะต่าง ๆ จะบันทึกไว้ตอนหน้าของบทเพลง เป็นเลข 2 ตัว คือมีตัวบน และตัวล่าง
เลขตัวบน หมายถึง อัตราจังหวะใน 1 ห้องว่าจะมีทั้งตัวโน้ตหรือตัวหยุดเมื่อรวมกันแล้วจะเท่ากับตัวเลขตัวนี้พอดีต่อ 1 ห้อง ส่วนเลขตัวล่าง หมายถึง ค่าของตัวโน้ตที่กำหนดว่าตัวโน้ตตัวใดจะมีค่าเท่ากับ 1 จังหวะ คือนับเป็น 1 จังหวะ รวมทั้งตัวหยุดประจำตัวโน้ตตัวนั้นด้วย โดยมีการกำหนดดังนี้
- โน้ตตัวกลม แทนด้วยตัวเลข 1
- โน้ตตัวขาว แทนด้วยตัวเลข 2
- โน้ตตัวดำ แทนด้วยตัวเลข 4
- โน้ตตัวเขบ็ต 1 ชั้น แทนด้วยตัวเลข 8
- เน้ตตัวเขบ็ต 2 ชั้น แทนด้วยตัวเลข 16
- โน้ตตัวเขบ็ต 3 ชั้น แทนด้วยตัวเลข 32
- โน้ตตัวเขบ็ต 4 ชั้น แทนด้วยตัวเลข 64
ตัวโน้ตอื่น ๆ ก็จะมีการบวกตัวเลขขึ้นไปทีละเท่าตัวไปตามลำดับ