ฮอยอัน
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ฮอยอัน Hội An โห่ยอาน | |
---|---|
Thành phố Hội An นครฮอยอัน | |
จากซ้ายไปขวา บนลงล่าง: เมืองโบราณฮอยอัน, แม่น้ำทูโบ่นไหลผ่านฮอยอัน, จั่วเกิ่ว, ชายหาดในแขวงเกิ๋มอาน, หมู่เกาะจ่าม | |
พิกัด: 15°53′N 108°20′E / 15.883°N 108.333°E | |
ประเทศ | เวียดนาม |
จังหวัด | กว๋างนาม |
เขตการปกครองย่อย | 9 แขวง, 4 ตำบล |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 60 ตร.กม. (20 ตร.ไมล์) |
ประชากร (ค.ศ. 2018) | |
• ทั้งหมด | 152,160 คน |
• ความหนาแน่น | 2,500 คน/ตร.กม. (6,600 คน/ตร.ไมล์) |
ชื่อทางการ | เมืองโบราณฮอยอัน Hoi An Ancient Town |
เกณฑ์พิจารณา | วัฒนธรรม: (ii), (v) |
อ้างอิง | 948 |
ขึ้นทะเบียน | 1999 (สมัยที่ 23rd) |
พื้นที่ | 30 ha (74 เอเคอร์) |
พื้นที่กันชน | 280 ha (690 เอเคอร์) |
เมืองโบราณฮอยอัน * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
เมืองเก่าฮอยอันริมน้ำ | |
พิกัด | 15°52′37.7″N 108°19′43.1″E / 15.877139°N 108.328639°E |
ประเทศ | เวียดนาม |
ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
ประเภท | มรดกทางวัฒนธรรม |
เกณฑ์พิจารณา | (ii), (v) |
อ้างอิง | 948 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2542 (คณะกรรมการสมัยที่ 23) |
พื้นที่ | 30 ha |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
ฮอยอัน หรือ โห่ยอาน (เวียดนาม: Hội An) เป็นเมืองริมฝั่งทะเลจีนใต้ทางตอนกลางของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ในเขตจังหวัดกว๋างนาม มีประชากรอาศัยอยู่ราว 80,000 คน ในอดีตเคยเป็นเมืองท่าที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ในสมัยของอาณาจักรจามปา บริเวณนี้เคยเป็นเมืองท่าบนปากแม่น้ำทูโบ่น ซึ่งมีชื่อว่า ไฮโฟ โดยเป็นศูนย์กลางทางการค้าในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16-17 มีชาวต่างชาติมาตั้งถิ่นฐานและค้าขายในเมืองนี้เป็นจำนวนมาก ทั้งชาวจีน ญี่ปุ่น ดัตช์ และอินเดีย เดิมทีเมืองนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่งโดยมีคลองสายหนึ่งคั่นอยู่กลางเมือง มีสะพานญี่ปุ่นทอดข้ามคลองเพื่อกั้นแบ่งเขตชุมชนของชาวญี่ปุ่นที่อีกฝั่งหนึ่งของคลอง ตัวสะพานสร้างโดยชาวญี่ปุ่น มีลักษณะสถาปัตยกรรมเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ใน ค.ศ. 1999 องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนเขตเมืองเก่าของฮอยอันให้เป็นมรดกโลก ด้วยเหตุผลว่าเป็นตัวอย่างของเมืองท่าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 15-19 ที่มีการผสมผสานศิลปะและสถาปัตยกรรมทั้งของท้องถิ่นและของต่างชาติไว้ได้อย่างมีเอกลักษณ์ และอาคารต่าง ๆ ภายในเมืองได้รับการอนุรักษ์ให้อยู่ในสภาพเดิมไว้ได้เป็นอย่างดี
ทุกวันนี้ ฮอยอันมีนักท่องเที่ยวเข้ามาเยือนเป็นจำนวนมาก ผู้มาเยือนมักมาเยี่ยมชมร้านค้าขายผลงานทางศิลปะและหัตถกรรม ริมฝั่งแม่น้ำมีอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ บาร์ และร้านอาหารเปิดเรียงรายอยู่มากมายซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้าใช้บริการ โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวตะวันตกที่มีอยู่มากมาย
มรดกโลก
[แก้]เมืองฮอยอันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 23 เมื่อปี พ.ศ. 2542 ที่เมืองมาร์ราเกช ประเทศโมร็อกโก ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังนี้
- (ii) - เป็นสิ่งที่มีอิทธิพลยิ่ง ผลักดันให้เกิดการพัฒนาสืบต่อมาในด้านการออกแบบทางสถาปัตยกรรม อนุสรณ์สถาน ประติมากรรม สวน และภูมิทัศน์ ตลอดจนการพัฒนาศิลปกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งได้เกิดขึ้นในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือบนพื้นที่ใด ๆ ของโลกซึ่งทรงไว้ซึ่งวัฒนธรรม
- (v) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของวัฒนธรรมมนุษย์ ขนบธรรมเนียมประเพณีแห่งสถาปัตยกรรม วิธีการก่อสร้าง หรือการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ ซึ่งเสื่อมสลายได้ง่ายจากผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมตามกาลเวลา
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Hoi An Ancient Town จากยูเนสโก (ในภาษาอังกฤษ)
- Hoi An World Heritage - เว็บไซต์ของรัฐบาลพร้อมข้อมูลการท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ฮอยอัน
- ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ ฮอยอัน ที่โอเพินสตรีตแมป