อี ฮย็อน-อิล
อี ฮย็อน-อิล | |
---|---|
ข้อมูลส่วนตัว | |
ประเทศ | เกาหลีใต้ |
เกิด | โซล ประเทศเกาหลีใต้ | 17 เมษายน ค.ศ. 1980
ส่วนสูง | 176 ซม. |
น้ำหนัก | 67 กก. |
อำลาวงการ | 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019 |
มือที่ถนัด | ซ้าย |
ชายเดี่ยว | |
อันดับโลกสูงสุด | 1 (21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004[1]) |
รายการเหรียญรางวัล | |
BWF profile |
อี ฮย็อน-อิล | |
ฮันกึล | 이현일 |
---|---|
ฮันจา | 李炫一 |
อาร์อาร์ | I Hyeon-il |
เอ็มอาร์ | Yi Hyŏn-il |
อี ฮย็อน-อิล (เกาหลี: 이현일; 17 เมษายน ค.ศ. 1980 — ) เป็นนักแบดมินตันชายชาวเกาหลีใต้
ประวัติ
[แก้]อี ฮย็อน-อิล ได้เข้าร่วมกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ประเภทชายเดี่ยว เขาสามารถผ่านเข้าสู่รอบ 16 คนสุดท้ายได้ และพ่ายให้กับบุญศักดิ์ พลสนะจากประเทศไทย
ในการแข่งขันกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ประเภทชายเดี่ยว อี ฮย็อน-อิลได้พ่ายให้กับลี ชอง เหว่ยจากประเทศมาเลเซีย ในรอบรองชนะเลิศ ด้วยคะแนน 1-2 เกม (18:21 21:13 13:21)
ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2010 อี ฮย็อน-อิล เป็นตัวแทนของประเทศเกาหลีใต้ ในการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2010ที่กว่างโจว เขาได้เข้าร่วมแบดมินตันในประเภทชายเดี่ยว และได้รับเหรียญเงินจากการแข่งขัน[2]
ในปี 2012 เขาเป็นตัวแทนของประเทศเกาหลีใต้เข้าแข่งขันกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2012ที่ลอนดอน ในรอบแบ่งกลุ่มเขาเอาชนะโรดริโก ปาเชโกจากเปรู ด้วยคะแนน 2-0 เกม (21:12 21:7) ในรอบ 16 คนสุดท้ายเขาชนะ Jan Ø. Jørgensen จากประเทศเดนมาร์ก ในรอบ 8 คนสุดท้ายเขาชนะเฉิน จินจากประเทศจีน และในรอบชิงอันดับ 3 เขาพ่ายให้กับเฉิน หลง ด้วยคะแนน 2-1 เกม (21:12 15:21 21:15)[3]
เมื่อวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2012 อี ฮย็อน-อิล ได้ลาออกจากการเป็นสมาชิกสหพันธ์แบดมินตันโลก และในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2013 ได้กลับมาเป็นสมาชิกอีกครั้ง
ท้ายที่สุด อี ฮย็อน-อิลเกษียณอย่างเป็นทางการในวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019[4]
เกียรติประวัติ
[แก้]ปี | รายการ | ประเภท | ความสำเร็จ |
---|---|---|---|
2002 | เจแปนโอเพน | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ |
2006 | โคเรียโอเพน | ชายเดี่ยว | รอบรองชนะเลิศ |
2008 | มาเลเซียซูเปอร์ซีรีส์ | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ |
โคเรียโอเพนซูเปอร์ซีรีส์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
เยอรมันกรังด์ปรีซ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
2010 | มาเก๊าโอเพ่น | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ |
2011 | สวิสกรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ |
ไทยแลนด์แกรนด์กรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ | |
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
โคเรียกรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
2012 | ออลอิงแลนด์ซูเปอร์ซีรีส์พรีเมียร์ | ชายเดี่ยว | รอบรองชนะเลิศ |
โธมัสคัพ | ทีมชาย | รองชนะเลิศ | |
2013 | โคเรียกรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ |
2014 | ศรีลังกาอินเตอร์เนชันแนล | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ |
แคนาดากรังด์ปรีซ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
อินโดนีเซียอินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
เอเชียนเกมส์ | ทีมชาย | ชนะเลิศ | |
โคเรียกรังด์ปรีซ์ | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ | |
มาเลเซียอินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
2015 | ไทยแลนด์อินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ |
มาเลเซียมาสเตอร์ส | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
นิวซีแลนด์กรังด์ปรีซ์โกลด์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
เวียดนามกรังด์ปรีซ์ | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ | |
ไทยแลนด์แกรนด์กรังด์ปรีซ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
โคเรียมาสเตอร์ส | ชายเดี่ยว | รองชนะเลิศ | |
แบดมินตันสหรัฐอเมริกากรังปรีซ์ | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ | |
2016 | ไทยแลนด์มาสเตอร์ส | ชายเดี่ยว | ชนะเลิศ |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Lee Hyun Il first to become men's singles World #1". Badmintontimes. 21 February 2004. สืบค้นเมื่อ 30 March 2017.
- ↑ "2010年廣州亞運會官方網站 羽毛球 - 李炫一 - 简历". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-20. สืบค้นเมื่อ 2016-02-16.
- ↑ "2012 London Olympics badminton schedule". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-06. สืบค้นเมื่อ 2016-02-16.
- ↑ "밀양시청 소속 배드민턴팀 이현일·조건우 선수 은퇴". Busan Ilbo (ภาษาเกาหลี). 22 November 2019. สืบค้นเมื่อ 25 December 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- อี ฮย็อน-อิล ที่ BWF.tournamentsoftware.com (ในภาษาอังกฤษ)
- อี ฮย็อน-อิล ที่ BWFbadminton.com (ในภาษาอังกฤษ)