ข้ามไปเนื้อหา

อี ฮย็อน-อิล

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อี ฮย็อน-อิล
ข้อมูลส่วนตัว
ประเทศเกาหลีใต้
เกิด (1980-04-17) 17 เมษายน ค.ศ. 1980 (44 ปี)
โซล ประเทศเกาหลีใต้
ส่วนสูง176 ซม.
น้ำหนัก67 กก.
อำลาวงการ24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019
มือที่ถนัดซ้าย
ชายเดี่ยว
อันดับโลกสูงสุด1 (21 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004[1])
BWF profile
อี ฮย็อน-อิล
ฮันกึล
이현일
ฮันจา
李炫一
อาร์อาร์I Hyeon-il
เอ็มอาร์Yi Hyŏn-il

อี ฮย็อน-อิล (เกาหลี: 이현일; 17 เมษายน ค.ศ. 1980 — ) เป็นนักแบดมินตันชายชาวเกาหลีใต้

ประวัติ

[แก้]

อี ฮย็อน-อิล ได้เข้าร่วมกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ประเภทชายเดี่ยว เขาสามารถผ่านเข้าสู่รอบ 16 คนสุดท้ายได้ และพ่ายให้กับบุญศักดิ์ พลสนะจากประเทศไทย

ในการแข่งขันกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ประเภทชายเดี่ยว อี ฮย็อน-อิลได้พ่ายให้กับลี ชอง เหว่ยจากประเทศมาเลเซีย ในรอบรองชนะเลิศ ด้วยคะแนน 1-2 เกม (18:21 21:13 13:21)

ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2010 อี ฮย็อน-อิล เป็นตัวแทนของประเทศเกาหลีใต้ ในการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2010ที่กว่างโจว เขาได้เข้าร่วมแบดมินตันในประเภทชายเดี่ยว และได้รับเหรียญเงินจากการแข่งขัน[2]

ในปี 2012 เขาเป็นตัวแทนของประเทศเกาหลีใต้เข้าแข่งขันกีฬาแบดมินตันในโอลิมปิกฤดูร้อน 2012ที่ลอนดอน ในรอบแบ่งกลุ่มเขาเอาชนะโรดริโก ปาเชโกจากเปรู ด้วยคะแนน 2-0 เกม (21:12 21:7) ในรอบ 16 คนสุดท้ายเขาชนะ Jan Ø. Jørgensen จากประเทศเดนมาร์ก ในรอบ 8 คนสุดท้ายเขาชนะเฉิน จินจากประเทศจีน และในรอบชิงอันดับ 3 เขาพ่ายให้กับเฉิน หลง ด้วยคะแนน 2-1 เกม (21:12 15:21 21:15)[3]

เมื่อวันที่ 10 กันยายน ค.ศ. 2012 อี ฮย็อน-อิล ได้ลาออกจากการเป็นสมาชิกสหพันธ์แบดมินตันโลก และในวันที่ 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 2013 ได้กลับมาเป็นสมาชิกอีกครั้ง

ท้ายที่สุด อี ฮย็อน-อิลเกษียณอย่างเป็นทางการในวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019[4]

เกียรติประวัติ

[แก้]
ปี รายการ ประเภท ความสำเร็จ
2002 เจแปนโอเพน ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2006 โคเรียโอเพน ชายเดี่ยว รอบรองชนะเลิศ
2008 มาเลเซียซูเปอร์ซีรีส์ ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
โคเรียโอเพนซูเปอร์ซีรีส์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
เยอรมันกรังด์ปรีซ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2010 มาเก๊าโอเพ่น ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
2011 สวิสกรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
ไทยแลนด์แกรนด์กรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
มาเก๊ากรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
โคเรียกรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2012 ออลอิงแลนด์ซูเปอร์ซีรีส์พรีเมียร์ ชายเดี่ยว รอบรองชนะเลิศ
โธมัสคัพ ทีมชาย รองชนะเลิศ
2013 โคเรียกรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2014 ศรีลังกาอินเตอร์เนชันแนล ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
แคนาดากรังด์ปรีซ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
อินโดนีเซียอินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
เอเชียนเกมส์ ทีมชาย ชนะเลิศ
โคเรียกรังด์ปรีซ์ ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
มาเลเซียอินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2015 ไทยแลนด์อินเตอร์เนชันแนลแชลเลนจ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
มาเลเซียมาสเตอร์ส ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
นิวซีแลนด์กรังด์ปรีซ์โกลด์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
เวียดนามกรังด์ปรีซ์ ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
ไทยแลนด์แกรนด์กรังด์ปรีซ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
โคเรียมาสเตอร์ส ชายเดี่ยว รองชนะเลิศ
แบดมินตันสหรัฐอเมริกากรังปรีซ์ ชายเดี่ยว ชนะเลิศ
2016 ไทยแลนด์มาสเตอร์ส ชายเดี่ยว ชนะเลิศ

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Lee Hyun Il first to become men's singles World #1". Badmintontimes. 21 February 2004. สืบค้นเมื่อ 30 March 2017.
  2. "2010年廣州亞運會官方網站 羽毛球 - 李炫一 - 简历". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-09-20. สืบค้นเมื่อ 2016-02-16.
  3. "2012 London Olympics badminton schedule". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-06. สืบค้นเมื่อ 2016-02-16.
  4. "밀양시청 소속 배드민턴팀 이현일·조건우 선수 은퇴". Busan Ilbo (ภาษาเกาหลี). 22 November 2019. สืบค้นเมื่อ 25 December 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]