ข้ามไปเนื้อหา

อาบักธา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

อาบักธา (ฮีบรู: אבגתא, อักษรโรมัน: ’Ǎḇaḡṯā) เป็นข้าราชบริพาร (หรือขันที) ในพระเจ้าอาหสุเอรัส เขาได้รับการเรียกขานแค่ครั้งเดียวในหนังสือเอสเธอร์ (Esther 1:10) ตามรายงาน พระเจ้าอาหสุเอรัสทรงบัญชาให้อาบักธากับขันทึ 6 คนไปทูลเชิญราชินีวัชทีทรงมงกุฎและเข้าเฝ้ากษัตริย์ การปฏิเสธของพระนางนำไปสู่การขับไล่และการเลือกเอสเธอร์เป็นราชินีองค์ใหม่แห่งจักรวรรดิเปอร์เซีย

รากศัพท์ของชื่อ "อาบักธา" ยังไม่เป็นที่กระจ่าง[1]

ในเอสเธอร์ 1:10 อาบักธาได้รับการเรียกขานเป็น סָרִיס (sarīs) ศัพท์ภาษาฮีบรูที่แปลว่าขันที สามารถหมายถึงข้าราชบริพารทั่วไป ไม่ใช่แค่เพียงผู้ที่ถูกตอนอวัยวะเพศ[2] เนื่องจากมีการกล่าวถึงอาบักธาและข้าราชการอีกหกคนว่าช่วยปรนนิบัติกษัตริย์ ไม่ใช่สตรีของเชื้อพระวงศ์ จึงเป็นไปได้ที่เขาไม่ใช่ขันทีในความหมายเชิงเทคนิค

อ้างอิง

[แก้]
  1. Cheyne and Black (1899), Encyclopaedia Biblica, "Abagtha."
  2. Tom Parker (24 October 2007). John Goldingay (บ.ก.). "Eben-melech as Exemplar," Uprooting and Planting: Essays on Jeremiah for Leslie Allen. A&C Black. p. 255. ISBN 978-0-567-02952-2.