อนุสรณ์สถานผู้เสียชีวิตจากเทศกาลโนวา
| อนุสรณ์สถานผู้เสียชีวิตจากเทศกาลโนวา | |
|---|---|
אנדרטת נרצחי פסטיבל נובה | |
 อนุสรณ์สถานผู้เสียชีวิตจากเทศกาลโนวา | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ที่ตั้ง | ใกล้กับคิบบุตซ์เรอิม |
อนุสรณ์สถานผู้เสียชีวิตจากเทศกาลโนวา (ฮีบรู: אנדרטת נרצחי פסטיבל נובה) เป็นอนุสรณ์สถานที่สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงเหยื่อของการสังหารหมู่ที่เทศกาลโนวา อนุสรณ์สถานนี้ตั้งอยู่ในลานจอดรถเรอิมใกล้กับคิบบุตซ์เรอิม ซึ่งเป็นสถานที่จัดเทศกาลในวันที่ 6–7 ตุลาคม พ.ศ. 2566[1][2][3]
ภูมิหลัง
[แก้]ในเวลากลางคืนระหว่างวันที่ 6 ถึง 7 ตุลาคม พ.ศ. 2566 เทศกาลดนตรีโนวาถูกจัดขึ้นที่ลานจอดรถเรอิมใกล้กับคิบบุตซ์เรอิมใกล้กับเขตฉนวนกาซา
ในเช้าวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2566 เวลา 6:29 น. การโจมตีด้วยจรวดจากฉนวนกาซาไปยังชุมชนโดยรอบได้เริ่มต้นขึ้น ภายใต้ระยะโจมตีของจรวด ฮะมาสได้เปิดฉากจู่โจมอิสราเอลแบบฉับพลัน โดยกองกำลังนุคบะฮ์ (نخبة) ได้ก่อเหตุสังหารหมู่ที่เทศกาลดังกล่าว
อนุสรณ์สถาน
[แก้]
ภาพถ่ายของเหยื่อจากงานเทศกาลจัดแสดงอยู่ที่อนุสรณ์สถานในที่จอดรถของหมู่บ้านเรอิม ณ สถานที่เกิดเหตุสังหารหมู่ อนุสรณ์สถานแห่งนี้ได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อรำลึกถึงเหยื่อ โดยในวันเทศกาลตู บิชวัท (ט"ו בשבט) ศักราชฮีบรู 5784 (พ.ศ. 2566) ครอบครัวของเหยื่อได้ปลูกต้นไม้เพื่อรำลึกถึงคนที่พวกเขารัก และกองทุนแห่งชาติยิว (קרן קיימת לישראל; Jewish National Fund, JNF) ได้ตั้งเสาที่แสดงภาพถ่ายของผู้ที่ถูกสังหารและลักพาตัว พร้อมด้วยธงชาติอิสราเอลที่ฐานของเสาเหล่านี้ ศิลปินจากทั่วประเทศได้วางประติมากรรม ดอกอะเนโมนี (anemone) สีแดง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของดอกไม้ที่บานในช่วงฤดูหนาวในป่าเรอิมบริเวณใกล้เคียง และทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์แทนชีวิตของเยาวชนที่สูญเสียไป[4][5][6]
นอกจากนี้ สมาชิกหน่วยช่วยเหลือฉุกเฉินพลเรือนยังได้นำป้ายที่มีข้อความว่า "Bring Them Home Now" พร้อมกับผ้าที่ประกอบด้วยภาพวาดผีเสื้อสีสันสดใส 40 ตัว ซึ่งแสดงถึงจำนวนคนที่ถูกจับตัวไปจากงานเทศกาลมาประดับไว้[2][7]
นับตั้งแต่เกิดการสังหารหมู่ มีผู้คนนับพันเดินทางมาที่สถานที่นี้เพื่อวางพวงหรีด คณะกลุ่มโรงเรียน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย คณะผู้แทนจากต่างประเทศ และอื่น ๆ ได้เดินทางมาเยี่ยมชมอนุสรณ์สถานแห่งนี้สม่ำเสมอ[1][8][9][10]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Kershner, Isabel (13 พฤษภาคม 2024). "Israelis Visit Nova Festival Site for National Day of Mourning". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024.
- ↑ 2.0 2.1 "חרבות ברזל: מקומות שמומלץ לבקר ביישובי עוטף עזה שנפגעו". mako. 21 เมษายน 2024. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024.
- ↑ AFP News Agency (13 ธันวาคม 2023). A memorial at site of Nova festival to remember the victims of Hamas attack on October 7 | AFP. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024 – โดยทาง ยูทูบ.
- ↑ Amir Cohen (24 มกราคม 2024). "קק״ל נוטעת עצים בחניון רעים -"יש המשכיות" (קק״ל x כיפה)". สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024 – โดยทาง ยูทูบ.
- ↑ חדשות כיפה בשיתוף קק"ל (24 มกราคม 2024). ""יש המשכיות" - האם השכולה נטעה עץ המסמל תקווה בחניון רעים בו נרצח בנה". כיפה. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024. (ในภาษาฮีบรู).
- ↑ ""מחווה מרגשת ומצמררת בדמעות": נטיעת עצים חדשים במתחם הנובה לזכר ההרוגים". www.maariv.co.il. 22 มกราคม 2024. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024. (ในภาษาฮีบรู).
- ↑ Zoya Vaisbein (9 มีนาคม 2024). "חניון רעים, עצים לזכר הנרצחים, 9.3.2024". สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024 – โดยทาง ยูทูบ.
- ↑ "Never Forgotten: Memorializing the Victims of the Nova Massacre". Tazpit Press Service (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 1 พฤษภาคม 2024. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2024.
- ↑ Zitser, Joshua. "Israeli tour guides say leading groups to October 7 terror sites is the only way for them to make money now". Business Insider (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2024.
- ↑ ari (29 มีนาคม 2024). "Resilience Amidst Ruins: A Journey Through the Gaza Envelope". Exclusive Israel Tours (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2024.