สาธารณรัฐอิรัก (ค.ศ. 1958–1968)
สาธารณรัฐอิรัก الجمهورية العراقية al-Jumhūriyyah al-'Irāqiyyah كۆماری عێراقی Komar-î 'Êraqî | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1958–1968 | |||||||||
.svg) .svg) บน: ตราแผ่นดิน
(1959–1965) ล่าง: ตราแผ่นดิน (1965–1968) | |||||||||
เพลงชาติ: موطني เมาฏินี "แผ่นดินของข้า" والله زمان يا سلاحي วัลลอฮ์ซะมานยาซิลาฮี "เป็นเวลานานมากแล้ว โอ้อาวุธของข้า!" | |||||||||
.svg) | |||||||||
| เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | แบกแดด | ||||||||
| ภาษาทั่วไป | ภาษาอาหรับและเคิร์ด | ||||||||
| ศาสนา | อิสลาม, คริสต์, มันดาอี, ลัทธิยาซิดี และลัทธิยาร์ซาน | ||||||||
| การปกครอง | รัฐเดี่ยว รัฐแบบกอซิมภายใต้คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง (1958–1963) เผด็จการทหารภายใต้ลัทธิบะอษ์ (1963) รัฐเดี่ยว รัฐแบบนาศิรภายใต้คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง (1963–1968) | ||||||||
| ประธานาธิบดี | |||||||||
• 1958–1963 | มุฮัมมัด นะญีบ | ||||||||
• 1963–1966 | อับดุลซะลาม อาริฟ | ||||||||
• 1966 | อับดุรเราะห์มาน อัลบัซซาซ (รักษาการ) | ||||||||
• 1966-1968 | อับดุรเราะห์มาน อาริฟ | ||||||||
| นายกรัฐมนตรี | |||||||||
• 1958–1963 | อับดุลกะรีม กอซิม | ||||||||
• 1963 | อะห์มัด ฮะซัน อัลบักร์ | ||||||||
• 1963–1965 | ฏอฮิร ยะห์ยา | ||||||||
• 1965 | อาริฟ อับดุรร็อซซาก | ||||||||
• 1965–1966 | อับดุรเราะห์มาน อัลบัซซาซ | ||||||||
• 1966–1967 | นาญี ฏอลิบ | ||||||||
• 1967 | อับดุรเราะห์มาน อาริฟ | ||||||||
• 1967–1968 | ฏอฮิร ยะห์ยา | ||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | สงครามเย็นอาหรับ | ||||||||
| 14 กรกฎาคม 1958 | |||||||||
| 8 กุมภาพันธ์ 1963 | |||||||||
| 13–18 พฤศจิกายน 1963 | |||||||||
| 17 กรกฎาคม 1968 | |||||||||
| สกุลเงิน | ดีนารอิรัก (IQD) | ||||||||
| |||||||||
| ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | อิรัก | ||||||||
.svg)
.svg)
สาธารณรัฐอิรัก (อาหรับ: الجمهورية العراقية, อักษรโรมัน: al-Jumhūriyyah al-'Irāqiyyah) หรือเรียกขานอีกนามหนึ่งว่า สาธารณรัฐอิรักที่หนึ่ง เช่นเดียวกันกับ อิรักสมัยกอซิม (1958–1963) และ อิรักสมัยนาศิร (1963–1968) เป็นรัฐที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1958 ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดี มุฮัมมัด นะญีบ อัรรุบาอี และนายกรัฐมนตรี อับดุลกะรีม กอซิม ขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกผ่านการปฏิวัติ 14 กรกฎาคม ซึ่งราชวงศ์ฮัชไมต์ของราชอาณาจักรอิรักถูกโค่นล้ม ส่งผลให้ราชอาณาจักรและสหพันธรัฐอาหรับล่มสลายและก่อตั้งสาธารณรัฐอิรักขึ้น ต่อมากลุ่มชาตินิยมอาหรับเข้ายึดอำนาจและโค่นล้มกอซิมในการปฏิวัติรอมฎอนในเดือนกุมภาพันธ์ 1963 จากนั้นกลุ่มนัสเซอริสต์ก็รวมอำนาจของตนหลังจากการรัฐประหารอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน 1963 ยุคนั้นสิ้นสุดลงด้วยการที่พรรคบะอัธขึ้นสู่อำนาจในการทำรัฐประหารในเดือนกรกฎาคม 1968
การเปลี่ยนแปลงอาณาเขต
[แก้]อิรักได้ควบคุมดินแดนของอดีตราชอาณาจักรอิรักทั้งหมด และจอร์แดนก็กลายเป็นรัฐเอกราชอีกครั้ง
จุดมุ่งหมายในอาณาเขต
[แก้]กอซิมระบุเฉพาะถึงขอบเขตจำกัดทางเหนือ–ใต้จากจุดเหนือสุดถึงจุดใต้สุด ตามสโลแกนที่มีชื่อเสียงของระบอบว่า "จากซาโคทางเหนือถึงคูเวตทางใต้" ซาโคคือชายแดนระหว่างอิรักกับตุรกี[1] รัฐบาลกอซิมในอิรักและผู้สนับสนุนสนับสนุนลัทธิไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดของชาวเคิร์ดต่อสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า "เคอร์ดิสถานที่ผนวกเข้ากับอิหร่าน" ซึ่งหมายความว่าอิรักสนับสนุนการรวมรัฐเคอร์ดิสถานของอิหร่านเข้ากับเคอร์ดิสถานของอิรัก[2] รัฐบาลกอซิมยื่นข้อเรียกร้องที่ไม่เปิดเผยต่อฆูเซสถาน[3] โดยอ้างสิทธิเหนือคูเวตอย่างไม่เปิดเผย ซึ่งในขณะนั้นถูกอังกฤษควบคุมจนกระทั่งได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1961[4]
เศรษฐกิจ
[แก้]![[icon]](/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้ต้องการการขยายความ คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ (August 2013) |
ภายใต้ระบอบการปกครองของกอซิม รัฐบาลอิรักดำเนินการและวางแผนเกี่ยวกับเศรษฐกิจได้ส่งเสริมหลักการทางเศรษฐกิจเก้าประการ: (1) การวางแผนเศรษฐกิจทั่วทั้งเศรษฐกิจ; (2) รื้อการผูกขาดและเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชนชั้นกลาง (3) ปลดปล่อยเศรษฐกิจจากจักรวรรดินิยม (4) การยกเลิกระบบการถือครองที่ดิน (5) สร้างการค้ากับทุกประเทศ (6) ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจที่ใกล้ชิดกับประเทศอาหรับ (7) การขยายภาครัฐ (8) การให้กำลังใจภาคเอกชน และ (9) สร้างอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น[5]
ธงชาติและตราแผ่นดิน
[แก้]-
ธงชาติ (1958–1959) -
ธงชาติ (1959–1963) -
ธงชาติ (1963–1968)
.svg)
-
ตราแผ่นดิน (1959–1965) -
ตราอาร์ม (1965–1968)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Yitzhak Oron, Ed. Middle East Record Volume 2, 1961. Pp. 281.
- ↑ Wadie Jwaideh. The Kurdish national movement: its origins and development. Syracuse, New York, USA: Syracuse University Press, 2006. Pp. 289.
- ↑ Helen Chapin Metz, ed., Iraq A Country Study. Kessinger Publishing, 2004 Pp. 65.
- ↑ Raymond A. Hinnebusch. The international politics of the Middle East. Manchester, England, UK: Manchester University Press, 2003 Pp. 209.
- ↑ Abbas Alnasrawi. "The economy of Iraq: oil, wars, destruction of development and prospects, 1950-2010", Issue 154 of Contributions in economics and economic history. ABC-CLIO, 2004. Pp. 37.