ข้ามไปเนื้อหา

สัตว์เลี้ยงของประธานาธิบดีสหรัฐ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซ็อกส์ที่ห้องบรรยายสรุปทำเนียบขาวเมื่อปี 1993
เกรซ คูลิดจ์ กับแลดดีบอย สุนัขพันธุ์แอเรเดล เทอร์เรียร์ และร็อบบอย สุนัขพันธุ์คอลลีสีขาว

ประธานาธิบดีสหรัฐมักเลี้ยงสัตว์เลี้ยงไว้ในที่ทำงาน หรือนับสัตว์เลี้ยงเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว[1] ดอนัลด์ ทรัมป์ เป็นประธานาธิบดีคนแรกนับตั้งแต่เจมส์ เค. โพล์ก ที่ไม่มีสัตว์เลี้ยงขณะดำรงตำแหน่ง[2]

ประวัติสัตว์เลี้ยงประจำทำเนียบขาว

[แก้]

สุนัขในทำเนียบขาวตัวแรกที่ได้รับการรายงานข่าวในหนังสือพิมพ์เป็นประจำคือ แลดดีบอย สุนัขของวาร์เรน จี. ฮาร์ดิง[3]

สัตว์เลี้ยงยังมีความสำคัญในการเลือกตั้งประธานาธิบดี เฮอร์เบิร์ต ฮูเวอร์ มีคิงทูต สุนัขตำรวจเบลเยียม (เบลเยียมมาลีนอยส์)[4] ในระหว่างการหาเสียงและภาพของเขากับสุนัขตัวใหม่ของเขาถูกส่งต่อไปทั่วสหรัฐ

เมื่อปี 1994 มีข่าวลือว่า ฟาลา สุนัขพันธุ์สก็อตติชเทอร์เรียของแฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ ผู้ที่กำลังเข้าสู่การเลือกตั้งวาระที่สี่ ถูกทิ้งโดยไม่ได้ตั้งใจเมื่อเขาไปเยือนหมู่เกาะอะลูเชียน หลังจากที่เขาส่งเรือกลับไปช่วยสุนัข โรสเวลต์ถูกเยาะเย้ยและถูกกล่าวหาว่าใช้เงินหลายพันดอลลาร์ของประชาชนผู้เสียภาษีเพื่อนำสุนัขของเขากลับมา ในสุนทรพจน์ของโรสเวลต์ เขากล่าวว่า "คุณสามารถวิจารณ์ฉัน ภรรยาและครอบครัวของฉันได้ แต่คุณไม่สามารถวิจารณ์สุนัขตัวน้อยของฉันได้ เขามาจากสก็อตแลนด์ และข้อกล่าวหาทั้งหมดเกี่ยวกับการใช้จ่ายเงินทั้งหมดนี้ทำให้เจ้าหมาตัวน้อยของฉันโกรธมาก"[5] สิ่งที่เรียกกันในภายหลังว่า "สุนทรพจน์ของฟาลา" มีรายงานว่านั่นทำให้โรสเวลต์ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีอีกสมัย[6]

มิสบีซลีย์ สุนัขพันธ์สก็อตติชเทอร์เรีย ของขวัญที่มอบให้ลอรา บุช โดยสามีของเธอ

ริชาร์ด นิกสันถูกกล่าวหาว่าซ่อนกองทุนที่เป็นความลับระหว่างการลงสมัครรับเลือกตั้งรองประธานาธิบดีคู่กับประธานาธิบดี ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ เมื่อปี 1952 เขาแถลงผ่านการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ชื่อ เช็คเกอร์สปีช ซึ่งตั้งชื่อตามสุนัขพันธุ์ค็อกเกอร์สแปเนียลของเขา โดยปฏิเสธว่าเขามีเงินทุนก้อนหนึ่ง แต่ยอมรับว่า "มีสิ่งหนึ่งที่ผมได้รับ เป็นของขวัญที่ผมจะไม่คืนให้"[7] ของขวัญนั้นคือเช็กเกอร์ สุนัขพันธุ์ค็อกเกอร์สแปเนียลสีดำและสีขาว ซึ่งมอบให้กับลูกสาวของเขา หลังจากคำพูดของเขา เขาได้รับการสนับสนุนเพิ่มขึ้นและมีรายงานว่ามามี ไอเซนฮาวร์ แนะนำให้เขาอยู่ต่อเพราะเขาเป็น "คนที่อบอุ่น"[8][9]

คนรักสัตว์ไม่พอใจเมื่อประธานาธิบดี ลินดอน บี. จอห์นสัน ถูกถ่ายภาพโดยจับหูบีเกิลสองตัวชื่อฮิมและเฮอร์ อดีตประธานาธิบดี แฮร์รี เอส. ทรูแมน กล่าวว่า "นักวิจารณ์บ่นเรื่องบ้าอะไรกัน นั่นคือวิธีจัดการกับหมาล่าเนื้อ"[7]

บิล คลินตันย้ายเข้ามาในทำเนียบขาวพร้อมกับซ็อกส์ แมวทักซิโด้ ซึ่งในปี 1991 มีรายงานว่ามันกระโดดเข้าสู่อ้อมแขนของเชลซี คลินตันหลังจากเรียนเปียโนขณะที่คลินตันอาศัยอยู่ในลิตเติลร็อก รัฐอาร์คันซอ ต่อมา บัดดี สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวในช่วงวาระที่สองของคลินตันเมื่อปี 1997[10] มีรายงานว่าทั้งสองไม่เข้ากัน โดยคลินตันกล่าวในภายหลังว่า "ฉันทำได้ดีกับชาวปาเลสไตน์และชาวอิสราเอลมากกว่าที่ฉันเคยทำกับซ็อกส์และบัดดี"[11] อย่างไรก็ตาม ทั้งสองได้ปรากฎในหัวเรื่องของหนังสือ Dear Socks, Dear Buddy: Kids' Letters to the First Pets ที่เขียนโดยสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง ฮิลลารี คลินตัน และปรากฏตัวเป็นการ์ตูนในส่วนของเด็กในเว็บไซต์ทำเนียบขาวเป็นครั้งแรก[12]

ขณะที่ จอร์จ ดับเบิลยู. บุชเป็นประธานาธิบดี เขามีสุนัขสามตัวและแมวอยู่ที่ทำเนียบขาว[13] ในบรรดาสุนัขคือ สปอตเฟตเชอร์ สุนัขพันธ์อิงลิชสปริงเกอร์สแปเนียล และมิลลี สุนัขของจอร์จ ดับเบิลยู. เอช. บุช[14] สิ่งนี้ทำให้สปอตตีเป็นสัตว์ตัวแรกที่อาศัยอยู่ในทำเนียบขาวภายใต้การบริหารงานที่แตกต่างกันสองคน โดยเกิดที่คฤหาสน์ในปี 1989 และเสียชีวิตที่นั่นในปี 2004[15]

บารัก และมิเชลล์ โอบามา ไม่มีสัตว์เลี้ยงก่อนการเลือกตั้งในปี 2008 แต่พวกเขากับสัญญากับลูกสาวว่าจะเลี้ยงสุนัขได้ก็ต่อเมื่อครอบครัวย้ายเข้ามาในทำเนียบขาว[16] พวกเขาเลือก โบ สุนัขพันธุ์โปรตุกีสวอเทอร์ ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากอาการแพ้ของมาเลีย โอบามา และต้องการสัตว์เลี้ยงที่ไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้[17] ลูกสุนัขเป็นของขวัญจากวุฒิสมาชิก เท็ด เคนเนดี[18] และมีซันนี สุนัขเพศเมีย สายพันธุ์เดียวกัน[19] โบปรากฎในหนังสือเด็กชื่อ Of Thee I Sing: A Letter to My Daughters ที่เขียนโดยประธานาธิบดี โอบามา และวาดภาพประกอบโดย ลอเรน ลอง[20]

อ่านเพิ่มเติม

[แก้]
  • ทรูแมน, มาร์กาเร็ต (1969). White House Pets OCLC 70279; eBook (2016) ISBN 9781612309392

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Presidential Pet Museum". Presidential Pet Museum. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 10, 2001. สืบค้นเมื่อ June 16, 2011.
  2. Park, Andrea (February 12, 2019). "Donald Trump Is Still Against Dogs, No Matter How 'Good Politically' They Look". W Magazine. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  3. Famous and Forgotten, Toledo’s Laddie Boy, The First Presidential Pet เก็บถาวร สิงหาคม 14, 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  4. "The First Family's Pets". The Herbert Hoover Presidential Library and Museum (ภาษาอังกฤษ). National Archives and Records Administration. 8 May 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2018. สืบค้นเมื่อ 21 December 2018.
  5. "1944 Radio News, 1944-09-23 FDR Teamsters Union Address – Fala (27:45–30:08)". Internet Archive. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 13, 2016. สืบค้นเมื่อ July 14, 2015.
  6. "Fala, the dog who helped win a presidential election". National Constitution Center (ภาษาอังกฤษ). September 23, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2018. สืบค้นเมื่อ 17 November 2017.
  7. 7.0 7.1 Anne Emig (Summer 2004). "Presidential pets of the past". K-State Perspective. K-state.edu. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ ธันวาคม 12, 2012. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 16, 2011.
  8. DVM: The Newsmagazine of Veterinary Medicine; Oct2008, Vol. 39 Issue 10, p22-22, 2/3p
  9. Ethan Trex. "mental_floss Blog » The Bizarre History of White House Pets". Mentalfloss.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ มิถุนายน 15, 2011. สืบค้นเมื่อ มิถุนายน 16, 2011.
  10. Archibold, Randal C. (January 4, 2002). "Buddy, Socks's Nemesis, Is Dead". The New York Times. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  11. Weiner, Juli (December 5, 2013). "Sunny Obama and History's Top 10 Most Poorly Behaved White House Pets". Vanity Fair. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  12. Dunne, Nora (November 15, 2010). "5 children's books by US politicians". Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  13. Waslsh, Susan (August 4, 2010). "Presidential Pets". CBS News. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  14. Orin, Deborah (July 1, 1999). "White House Dynasty? It's Just a Matter of Pet-Igree". New York Post. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  15. "Bushes Mourn Death of Their Dog Spot". The New York Times. Associated Press. February 22, 2004. สืบค้นเมื่อ September 27, 2020.
  16. D'Abruzzo, Diana (October 9, 2015). "Bo Obama turns 7! A look inside the first dog's fetching life". Politico. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.
  17. Neuman, Johanna (February 25, 2009). "New first dog: The Obamas choose a Portuguese water dog". Los Angeles Times. สืบค้นเมื่อ January 20, 2015.
  18. Roig-Franzia, Manuel (April 12, 2009). "The First Puppy Makes a Big Splash". The Washington Post. สืบค้นเมื่อ April 26, 2009.
  19. Feldmann, Lindie (August 20, 2013). "New little girl arrives at White House. Meet Sunny Obama. (+video)". Christian Science Monitor. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.
  20. Spillius, Alex (November 11, 2010). "Barack Obama releases children's book Of Thee I Sing". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ September 28, 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]