ข้ามไปเนื้อหา

สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน
中央人民广播电台
อาคารสำนักงานใหญ่สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน
พื้นที่กระจายเสียงเอเชียแปซิฟิก
สัญลักษณ์ออกอากาศทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่หยุดพัก (พ.ศ. 2553–ปัจจุบัน)
การเป็นเจ้าของ
เจ้าของจีน ไชนามีเดียกรุป
(รัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีน)
ประวัติ
เริ่มกระจายเสียง5 ธันวาคม พ.ศ. 2492 (75 ปี)
สัญญาณเรียกขานเดิม
  • สถานีวิทยุหยานอันซินหัว
  • สถานีวิทยุซานเป่ยซินหัว
  • สถานีวิทยุเป่ยผิงซินหัว
  • สถานีวิทยุปักกิ่งซินหัว
  • สถานีวิทยุประชาชนกลาง
ชื่อสัญญาณเรียกขานวอยซ์ออฟไชนา (Voice of China)
ข้อมูลทางเทคนิค
พิกัดสถานีส่งจีน เลขที่ 2 ถนนฟู่ซิงเหมินรอบนอก เขตซีเฉิง กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน
สถานีถ่ายทอด17 สถานีภาคพื้นดิน, 4 ช่องวิทยุดิจิทัล
ลิงก์
เว็บไซต์cnr.cn
สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน
อักษรจีนตัวย่อ中央人民广播电台
อักษรจีนตัวเต็ม中央人民廣播電台
ความหมายตามตัวอักษรสถานีวิทยุกระจายเสียงประชาชนกลาง

สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน (อังกฤษ: China National Radio; จีน: 中央人民广播电台; พินอิน: Zhōngyāng Rénmín Guǎngbō Diàntái) เป็นหนึ่งในสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติของจีน เริ่มออกอากาศเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2492 และเป็นหนึ่งในสื่อที่มีความสำคัญและมีอิทธิพลมากที่สุดในจีน โดยอยู่ในเครือของไชนามีเดียกรุป (CMG) มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2561

สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศจีน เป็นสถานีวิทยุที่ออกอากาศครอบคลุมพื้นที่ทั่วประเทศจีน มีผู้ฟังมากกว่า 700 ล้านคนในประเทศ และเป็นสถานีวิทยุที่มีผู้ฟังในประเทศมากที่สุดในโลก ปัจจุบันมีช่อง 17 ช่อง และออกอากาศตลอด 24 ชั่วโมง

ประวัติ

[แก้]

โครงสร้างพื้นฐานเริ่มต้นด้วยเครื่องส่งสัญญาณจากมอสโกเพื่อตั้งสถานีแรกในหยานอัน (延安) ใช้สัญญาณเรียกขาน XNCR ("New China Radio") ในการออกอากาศ และเป็นสถานีวิทยุแห่งแรกที่จัดตั้งขึ้นโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีนในปี พ.ศ. 2483[1]

ในภูมิภาคทางตะวันตก สถานีนี้เป็นที่รู้จักในชื่อสถานีวิทยุหยานอันซินหัว (延安新华广播电台) ออกอากาศวันละสองชั่วโมง[1] ส่วนในประเทศจีนเรียกว่าสถานีออกอากาศหยานอันซินหัว ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2483[2]

ในวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2492 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นสถานีออกกาศซานเป่ยซินหัว (陕北新华广播电台) หลังจากที่ออกอากาศจากหยานอัน ได้เริ่มออกอากาศในกรุงเป่ยผิงภายใต้ชื่อสถานีออกอากาศเป่ยผิงซินหัว (北平新华广播电台) เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2492 ได้รับการตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่าสถานีวิทยุประชาชนกลาง สองเดือนหลังจากการก่อตั้งสาธารณรัฐประชาชนจีน สถานีเสนอรายการออกอากาศ 15.5 ชั่วโมงต่อวันไปยังพื้นที่ส่วนใหญ่ของจีน[1]

ในวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2484 เหมา เจ๋อตง ได้เน้นย้ำว่าประชาชนทุกคนควรฟังสถานีวิทยุนี้

"สำนักข่าวและกระจายเสียงกลาง" เป็นตัวขับเคลื่อนในการผลักดันให้โรงเรียน หน่วยทหาร และองค์กรสาธารณะทุกระดับติดตั้งลำโพงสาธารณะและเครื่องส่งวิทยุที่มีเสียงดัง[1] ในช่วงปีคริสต์ทศวรรษ 1960 มีการติดตั้งลำโพง 70 ล้านตัวเพื่อเข้าถึงประชากรในชนบท 400 ล้านคน[1]

สถานีวิทยุประชาชนกลาง ได้คิดค้นการส่งสัญญาณแบบมีสาย ซึ่งเชื่อมกับเสาโทรศัพท์ที่พบได้ทั่วไปที่ได้ติดตั้งลำโพง สถานีท้องถิ่นมักจะตั้งอยู่ในเทศมณฑลหรือในแต่ละโรงงานหรือกลุ่มการผลิตต่างๆ[3] มันเป็นส่วนหนึ่งของอุดมการณ์ของเหมาในการนำเสนอ "การเมืองตามความต้องการ" สถานีนี้ทำหน้าที่เป็นสำนักงานใหญ่ในการโฆษณาชวนเชื่อในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม[1]

ในช่วงการปฏิวัติทางวัฒนธรรม สถานีได้เสนอตารางรายการประจำวันมากมาย โดยเริ่มออกอากาศโดยการบรรเลงเพลงตงฟางหง (东方红)[4] ตารางรายการประจำวันส่วนใหญ่ประกอบด้วยรายการข่าวและรายการวัฒนธรรม แบ่งเป็นรายการพิเศษในหัวข้อต่างๆ เช่น การเพาะกายตอนเช้า รายการสำหรับเด็ก และการออกอากาศรายการทางทหาร[3]

ต่อมาสถานีได้เปลี่ยนชื่อเป็น China National Radio ในชื่อเวอร์ชันภาษาอังกฤษ[2] และย้ายไปที่สำนักงานใหญ่แห่งใหม่ในปี 2541[ต้องการอ้างอิง]

บริการ

[แก้]

สถานีวิทยุ

[แก้]
ช่อง คำอธิบาย คลื่นความถี่
CNR 1:
ข่าวทั่วไป
(中国之声)
รายงานข่าวสารทั่วไปเป็นหลัก ตลอด 24 ชั่วโมง แตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค
CNR 2:
เศรษฐกิจ
(经济之声)
รายงานข่าวเศรษฐกิจเป็นหลัก ตลอด 24 ชั่วโมง
  • MW: 630, 855, 900, และ 1116
  • SW: 3985, 6010, 9620, 12.080 และ 15.270 เป็นต้น
  • FM: 96.6 ในปักกิ่ง, 91.4 ในเซี่ยงไฮ้, 106.6 ในกวางโจว เป็นต้น (ความถี่ของ FM อาจแตกต่างกันไปในแต่ละเมือง)
CNR 3:
เพลง
(音乐之声)
ออกอากาศเพลงป็อปจีนและทั่วโลกทาง FM ในเมืองหลักหลายแห่งของจีน ออกอากาศช่วง GMT+8 6–24 FM 90.0 ในปักกิ่ง, FM 107.7 ในเซี่ยงไฮ้, FM 87.4 ในกวางโจว ฯลฯ (ความถี่ของ FM อาจแตกต่างกันไปในแต่ละเมือง)
CNR 4:
เพลงคลาสสิค
(经典音乐广播)
ออกอากาศในปักกิ่งเท่านั้น ออกอากาศเพลงคลาสสิคเป็นหลัก ออกอากาศช่วง GMT+8 5-1 FM 101.8 ในปักกิ่ง
CNR 5:
ข้ามช่องแคบ
(台海之声)
ออกอากาศในไต้หวัน ออกอากาศในช่วง GMT+8 5-1 เป็นหลัก
  • MW: 549, 765, 837, และ 1116
  • SW: 5925, 7385, 9410, 9665, 9685, 11620, และ 11935
  • FM: 102.3 ในฝูโจว ผูเถียน พื้นที่ชายฝั่งตะวันออกของเฉวียนโจวและมัตสึ 94.9 ในเซียะเหมิน, จางโจว ทางตอนใต้ของ เฉวียนโจว และ คินเหมิน
CNR 6:
เซินเจิ้นอีซี่เรดิโอ
(神州之声)
ออกอากาศในไต้หวัน ในภาษาถิ่น ได้แก่ อามอย ฮากกา ออกอากาศระหว่าง GMT+8 6–24
  • MW: 684, 909, และ 1089
  • SW: 6165, 9420, 11905, และ 15710
  • FM: 106.2 ในฝูโจว ผูเถียน พื้นที่ชายฝั่งตะวันออกของเฉวียนโจวและมัตสึ; 107.9 ในเซียะเหมิน จางโจว ทางตอนใต้ของเฉวียนโจวและจินเหมิน
CNR 7:
กวางตุ้ง
(粤港澳大湾区之声)
สามเหลี่ยมปากแม่น้ำจูเจียง ฮ่องกงและมาเก๊า ออกอากาศในภาษาจีนกลาง กวางตุ้ง แต้จิ๋ว ฮากกา เซี่ยงไฮ้ และอามอย ออกอากาศระหว่าง GMT+8 5-2
  • MW: 1215 ในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำเพิร์ล
  • SW: 7345, 9745, 13770, และ 15550 ในภาคใต้ของจีน
  • FM: 101.2 ในจงชาน, เสิ่นเจิ้น, และฮ่องกง; 98.0 ในกลางโจว; 93.2 ในฝอซาน และจ้าวชิง; และ 105.4 ในจูไห่ และมาเก๊า
CNR 8:
ชนกลุ่มน้อย
(民族之声)
ออกอากาศในกลุ่มน้อยรวมถึงเกาหลีและมองโกเลีย
  • MW: 1143 (เป็นภาษามองโกเลีย ออกอากาศเวลา 05:00–14:00 น), 1017 and 1143 (เป็นภาษาเกาหลี ออกอากาศเวลา 14:00–19:00 น. สำหรับ 1017 และ 14:00–23:00 น. สำหรับ 1143) (โอนไปยังวิทยุ CRI เกาหลี ระหว่างเวลา 05:00–07:00 น. และ 19:00–23:00 น. สำหรับ 1017)
  • SW: 9610 และ 11810 (เป็นภาษามองโกเลีย ออกอากาศเวลา 05:00–14:00 น), 5975 และ 9785 (เป็นภาษาเกาหลี ออกอากาศเวลา 14.00–23.00 น)
  • FM: 104.5 (เป็นภาษามองโกเลีย ออกอากาศเวลา 05:00–14:00 น. และโอนไปยัง CNR 16 ในเวลาอื่น)
CNR 9:
วรรณกรรม
(文艺之声)
ออกอากาศในปักกิ่งเท่านั้น วรรณกรรมและรายการบันเทิงทั้งหมด ออกอากาศในช่วง GMT+8 5-2 FM: 106.6 ในปักกิ่ง
CNR 10:
ผู้สูงอายุ
(老年之声)
ออกอากาศในปักกิ่งเท่านั้น สำหรับผู้สูงอายุ รวมถึงรายการบันเทิง รายการสุขภาพ ฯลฯ ออกอากาศช่วง GMT+8 4:00–1:30 น. AM: 1053 ในปักกิ่ง
CNR 11:
ทิเบต
(藏语广播)
ออกอากาศทิเบต ออกอากาศในช่วง GMT+8 6–24
  • MW: 1098
  • SW: 3990, 6010, 9480, 11685, 15570
  • FM: 105.7 ในลาซา
CNR 12:
การอ่าน
(阅读之声)
ออกอากาศในปักกิ่งเท่านั้น ส่วนใหญ่เป็นเสียงอ่าน ออกอากาศในช่วง GMT+8 6-2 AM: 747 ในปักกิ่ง
CNR 13:
อุยกูร์
(维吾尔语广播)
ออกอากาศในอุยูร์
  • MW: 1422 ในคัชการ์ 1098 ในปักกิ่ง
  • SW: 6120, 9655, 13700, 15390 เป็นต้น
CNR 14:
ฮ่องกง
(香港之声)
ออกอากาศในฮ่องกงเท่านั้น เป็นภาษาจีนกลาง กวางตุ้ง แต้จิ๋ว และฮากกา ตลอด 24 ชั่วโมง AM 675 (ถ่ายทอดโดย RTHK) และ FM 87.8 ในฮ่องกงและเสิ่นเจิ้น
CNR 15:
ทางหลวง
(中国交通广播)
ออกอากาศทั่วประเทศ บนทางหลวง นำเสนอข้อมูลทางหลวง ทาง FM 99.6 ในปักกิ่ง, เทียนจิน, FM 101.2 ในเหอเป่ย, FM 95.5 ในเซี่ยงไฮ้, FM 90.5 ในหูหนาน ฯลฯ (ความถี่ของ FM อาจแตกต่างกันไปในแต่ละเมือง)
CNR 16:
ชนบท
(中国乡村之声)
ออกอากาศรายการเกษตร
  • MW: 720 ในเหอเป่ย
  • FM: 107.9 ในตงกัง, 101.4 ในชิงถงเซีย, 104.5 ในโฮฮอต (โอนไปยัง CNR 8 ระหว่าง 05:00–14:00 น.)

อาจออกอากาศโดยสถานีวิทยุท้องถิ่นบางแห่งในกุ้ยโจว เจียงซู มองโกเลียใน เสฉวน ซินเจียง หรือโดยฟังก์ชันวิทยุ DTV ผ่านเทคนิค CDR

CNR 17:
คาซัค
(哈萨克语广播)
ออกอากาศในคาซัคสถาน
  • MW: 1008 อละ 1422
  • SW: 4850, 6180, 9630, 12055 เป็นต้น
  • FM: 89.5 หรือ 90.1

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Miller, Toby (2003). Television: Critical Concepts in Media and Cultural Studies. Routledge Publishing. ISBN 0-415-25502-3
  2. 2.0 2.1 CNR website. "CNR website." CNR introduction. Retrieved on 2007-04-29.
  3. 3.0 3.1 Coderre, Laurence (2021). Newborn socialist things : materiality in Maoist China. Durham: Duke University Press. p. 38. ISBN 1-4780-2161-6. OCLC 1250021710.
  4. Coderre, Laurence (2021). Newborn socialist things : materiality in Maoist China. Durham: Duke University Press. p. 38. ISBN 1-4780-2161-6. OCLC 1250021710.