วันวรรณกรรม
| วันวรรณกรรม | |||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 五四文藝節 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 五四文艺节 | ||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | May Fourth Literature and Art Day | ||||||
| |||||||
วันวรรณกรรม มีการเฉลิมฉลองประจำปีในวันที่ 4 พฤษภาคมในไต้หวัน เพื่อรำลึกถึงขบวนการ 4 พฤษภาคม [1] โดยวันดังกล่าวมีการเฉลิมฉลองครั้งแรกในปี ค.ศ. 1945 (พ.ศ. 2488) การก่อตั้งวันดังกล่าวได้รับผลกระทบจากข้อพิพาทเกี่ยวกับว่าพรรคก๊กมินตั๋งหรือพรรคคอมมิวนิสต์จีนเป็นผู้สืบทอดที่ชอบธรรมของขบวนการ 4 พฤษภาคม รวมถึงความขัดแย้งเกี่ยวกับการตีความขบวนการนี้และการต่อสู้ทางวัฒนธรรมอื่น ๆ [2]
ต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์
[แก้]เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1920 การเฉลิมฉลองครบรอบปีครั้งแรกของขบวนการ 4 พฤษภาคมได้จัดขึ้นทั่วประเทศจีน โดยบุคคลที่มีชื่อเสียง เช่น เหลียงฉีเฉา และ ไช่หยวนเพ่ย ได้ตีพิมพ์บทความยกย่องการประท้วงของนักศึกษา ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920 ขณะที่มีการเผชิญหน้าระหว่างรัฐบาลสาธารณรัฐจีนในกว่างโจวและรัฐบาลเป่ยหยาง รัฐบาลเป่ยหยางได้ห้ามการชุมนุมและเดินขบวนเพื่อรำลึกถึงขบวนการ 4 พฤษภาคมในปักกิ่งและเทียนจิน ทำให้ศูนย์กลางของการเฉลิมฉลองนี้ย้ายไปยังหนานจิงและเซี่ยงไฮ้ ในปี ค.ศ. 1923 สมาคมนักศึกษาแห่งชาติได้แจ้งสมาคมนักศึกษาท้องถิ่นเกี่ยวกับมติให้จัดการชุมนุมรำลึกทุกปี ในช่วงเหตุการณ์ความอัปยศแห่งชาติวันที่ 9 พฤษภาคม (五九國恥) และเหตุการณ์วันที่ 3 พฤษภาคม ทำให้ต้นเดือนพฤษภาคมกลายเป็นช่วงเวลาสำคัญของการแสดงออกถึงการต่อต้านญี่ปุ่น และเมื่อความขัดแย้งระหว่างจีนกับญี่ปุ่นทวีความรุนแรงขึ้น วันครบรอบขบวนการ 4 พฤษภาคมก็กลายเป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 1933 กว่าหนึ่งปีหลังเหตุการณ์แมนจูเรีย หนึ่งในขบวนการได้ประกาศให้วันที่ 4 พฤษภาคมเป็น "วันครบรอบของขบวนการฟื้นฟูวัฒนธรรมจีน" [3]
เดิมวันวรรณกรรม ถูกกำหนดโดยรัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋งให้ตรงกับวันที่ 27 มีนาคม เพื่อเป็นเกียรติแก่การก่อตั้งสมาคมต่อต้านญี่ปุ่นสำหรับนักเขียนและศิลปินแห่งจีนทั้งหมด ขณะที่วันเยาวชนถูกกำหนดให้เป็นวันที่ 4 พฤษภาคม เพื่อรำลึกถึงกองเยาวชนแห่งหลักสามประการของประชาชน[2][4] สมาคมสนับสนุนเยาวชนแห่งชาติเหนือของเขตชายแดนซ่าน-กาน-หนิงได้ประกาศอย่างเป็นทางการให้วันที่ 4 พฤษภาคมเป็นวันเยาวชนในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1939 เหมา เจ๋อตง ได้เขียนบทความยกย่องขบวนการ 4 พฤษภาคม และในปีเดียวกันนั้น รัฐบาลสาธารณรัฐจีน ได้กำหนดวันที่ 4 พฤษภาคมให้เป็นวันเยาวชน[3][5] โดยในวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1939 ทั้งพรรคก๊กมินตั๋งและพรรคคอมมิวนิสต์จีนได้จัดวันเยาวชนครั้งแรก [3]
ในปี ค.ศ. 1940 หรือ 1943 รัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋งได้ย้ายวันเยาวชนไปเป็นวันที่ 29 มีนาคม เพื่อรำลึกถึงวีรชนที่สละชีพในการลุกฮือที่เขาเหลืองฮัว [2][3] การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวก่อให้เกิดการคัดค้าน เช่น ในวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 1944 มหาวิทยาลัยร่วมแห่งชาติตะวันตกเฉียงใต้ได้จัดการประชุมเพื่ออภิปรายเรื่อง “การรักษาจิตวิญญาณของขบวนการ 4 พฤษภาคมและการสืบทอดขนบธรรมเนียมของขบวนการ 4 พฤษภาคม” ระหว่างสงครามกลางเมืองจีน การกำหนดวันเยาวชนโดยพรรคก๊กมินตั๋งในวันที่ 29 มีนาคม ได้กลายเป็นโอกาสสำหรับประชาชนในการแสดงความไม่พอใจกับพรรคก๊กมินตั๋ง พรรคคอมมิวนิสต์จีนจึงใช้โอกาสนี้ในการปลุกระดมการเคลื่อนไหวของนักศึกษาเพื่อ “ความอยู่รอด เสรีภาพ และสันติภาพ”[3]
ในปี ค.ศ. 1944 รัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋งได้เปลี่ยนการเฉลิมฉลองวันที่ 4 พฤษภาคมให้เป็นวันวรรณกรรม โดยจัดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1945 [2] ในปี ค.ศ. 1949 สาธารณรัฐประชาชนจีนได้เปลี่ยนกลับไปเป็นวันเยาวชน และการเฉลิมฉลองที่แตกต่างระหว่างจีนแผ่นดินใหญ่ (สาธารณรัฐประชาชนจีน) กับไต้หวัน (สาธารณรัฐจีน) ยังคงมีมาจนถึงปัจจุบัน [3]
ในไต้หวัน
[แก้]ในช่วงยุคหลังสงครามในไต้หวัน เมื่อผู้เขียนที่มีพื้นเพเป็นคนไต้หวัน (เปิ่นเซิง) พูดถึงขบวนการ 4 พฤษภาคม พวกเขาเน้นถึงผลกระทบของขบวนการวัฒนธรรมใหม่ที่เริ่มต้นในไต้หวันภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น ส่วนผู้เขียนที่มีพื้นเพจากจีนแผ่นดินใหญ่ (ไวเซิง) มุ่งเน้นไปที่การต่อต้านการปราบปรามเสรีภาพของพรรคก๊กมินตั๋งหรือการหวังว่าจิตวิญญาณของขบวนการนี้จะสามารถขจัดซากวัฒนธรรมญี่ปุ่นออกจากไต้หวันและฟื้นฟูวัฒนธรรมจีนได้ [2]
รัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋งไม่ได้จัดกิจกรรมรำลึกขบวนการ 4 พฤษภาคมในไต้หวันระหว่างปี ค.ศ. 1945 ถึง 1949[2] อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1950 สมาคมนักเขียนและศิลปินแห่งจีน (Chinese Writers' and Artists' Association) ได้ก่อตั้งขึ้นในไทเป [6] และในช่วงทศวรรษ 1950 รัฐบาลพรรคก๊กมินตั๋งได้ก่อตั้งรางวัลวรรณกรรม 4 พฤษภาคมและกำหนดให้วันที่ 4 พฤษภาคมเป็น "วันวรรณกรรม" ของทุกปี นอกจากนี้ยังเริ่มจัดกิจกรรมเพื่อรำลึกถึงขบวนการ 4 พฤษภาคมอีกด้วย[7]
หน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่น รวมถึงที่หมู่เกาะมัตสึและเถาหยวน ได้จัดกิจกรรมต่าง ๆ เพื่อเฉลิมฉลองวันวรรณกรรม[8][9][10] สมาคมนักเขียนและศิลปินแห่งจีนได้จัดกิจกรรมและการเฉลิมฉลองต่าง ๆ รวมถึงการมอบรางวัลวรรณกรรมจีน (Chinese Literary Award) ซึ่งมีผู้ได้รับรางวัลมากกว่า 800 คนจนถึงปัจจุบัน[11]
ประธานาธิบดีสาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) ได้จัดงานและมอบรางวัลวรรณกรรมในโอกาสนี้ด้วย[12]
เทศกาลนี้ยังได้รับการเฉลิมฉลองโดยชาวจีนโพ้นทะเล เช่น ที่ลอสแอนเจลิส[13] และซานฟรานซิสโก[14]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ "May Fourth Literary Day Celebration-National Central Library". enwww.ncl.edu.tw. สืบค้นเมื่อ April 1, 2021.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 陳建忠 (May 5, 2011). "五四文藝節". 臺灣大百科全書. สืบค้นเมื่อ July 18, 2019.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 楊濤 (2010). "民國時期的"五四"紀念活動" (PDF). 二十一世紀雙月刊 (2010年6月號.總第一一九期). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ May 16, 2018. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019 – โดยทาง 香港中文大学.
- ↑ 游桂香 (May 5, 2016). "【藝起飛揚—馬祖藝文節】馬祖的「民國讀書伯」與「五四文藝節」". 馬祖日報. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 27, 2020. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019.
- ↑ 尹萍 (April 15, 1989). "一枝帶刺的玫瑰| 遠見雜誌". 遠見雜誌 – 前進的動力. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019.
- ↑ 楊樹清 (May 16, 2009). "金門五四少年看見了一個時代". 金門日報. สืบค้นเมื่อ July 20, 2019.
- ↑ 黃怡菁 (2010). "文學史的書寫形態與權力政治：以《中華民國文藝史》為觀察對象" (PDF). 台灣學誌 (創刊號): 75-97. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ July 19, 2019.
- ↑ 林錦鴻 (May 4, 2016). "藝起奔馳--馬祖的五四文藝節". 馬祖日報. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019.
- ↑ 簡榮霖. "桃園縣政府提前歡度五四文藝節". 自立晚報. สืบค้นเมื่อ July 20, 2019.
- ↑ 彭婷婷. "本館慶祝二十六週年館慶暨五四文藝節". 歷史館刊 創刊號 (ภาษาจีน). 國立國父紀念館. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 20, 2019. สืบค้นเมื่อ July 20, 2019.
- ↑ "〈北部〉全國文藝節60歲 各國詩人慶生 – 地方 – 自由時報電子報". 自由電子報. May 4, 2010. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019.
- ↑ "總統主持105年五四文藝節文化界人士授勳典禮". 总统府. สืบค้นเมื่อ July 19, 2019.
- ↑ "洛杉磯華僑文教服務中心 – 全球僑社動態". 中華民國僑務委員會. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 9, 2020. สืบค้นเมื่อ August 1, 2019.
北美南加州華人寫作協會3日在蒙特利公園市長青文化廣場，舉辦慶祝協會成立27週年藝文大展暨五四文藝節紀念大會，並舉辦「台灣學運與五四運動的比較」討論會。
- ↑ 胡健宏 (May 3, 2009). "慶祝五四文藝節 夏祖焯專題演講感性美學". 星島日報. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 1, 2019. สืบค้นเมื่อ August 1, 2019 – โดยทาง 北美新浪網.
為了慶祝五四文藝節，北美中華新文藝學會特別在華埠國父紀念館舉行文學座談會……為了慶祝文藝節，昨日學會更特別邀請到夏祖焯教授擔任主講嘉賓。