วัดบ้านทุ่งเสรี
วัดบ้านทุ่งเสรี | |
---|---|
ชื่อสามัญ | วัดบ้านทุ่งเสรี, วัดบ้านทุ่ง, วัดทุ่งเสรี, วัดทุ่งกระแจะแม้นเขียน |
ที่ตั้ง | แขวงสวนหลวง เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร |
ประเภท | วัดราษฎร์ |
นิกาย | มหานิกาย |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา |
วัดบ้านทุ่งเสรี เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในแขวงสวนหลวง เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร
วัดบ้านทุ่งเสรี หรือ วัดบ้านทุ่ง หรือ วัดทุ่งเสรี ตั้งวัดเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2528 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2529[1] แต่เดิมชื่อว่า วัดทุ่งกระแจะแม้นเขียน ที่ดินซึ่งอยู่ตามแนวคลองลาว มาบรรจบกับคลองกระจะฝั่งเหนือจนถึงริมคลองแสนแสบ บางตอนเป็นที่ดินพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าแม้นเขียน พระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย พระองค์เจ้าแม้นเขียนทรงเป็นมีน้ำพระทัยเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนาอย่างลึกซึ่ง ทรงเห็นว่า ขณะนั้นมีบรรดาข้าทาสบริพารตลอดจนประชาชนชาวพุทธอยู่อาศัยใกล้ ๆ กับบริเวณที่นาของพระองค์เป็นจำนวนมากแต่บริเวณที่ใกล้เคียงแถวนั้นกลับไม่มีวัด จึงดำริสร้างวัดขึ้น ในที่ดิน อันเป็นราชทรัพย์ส่วนพระองค์ระหว่างคลองลาว บรรจบกับคลองกระจะรวมเป็นเนื้อที่ประมาณ 9 ไร่เศษ และได้ขนานนามวัดนี้ว่า "วัดบ้านทุ่งกระแจะแม้นเขียน" ซึ่งชาวบ้านทั่วไปพากันเรียกสั้นๆว่า "วัดบ้านทุ่ง"
วัดบ้านทุ่งแม้นเขียนในสมัยนั้นเป็นวัดที่มีถาวรวัตถุมั่นคงมีอุโบสถ กุฏิพระภิกษุสามเณร ศาลาการเปรียญและเจดีย์องค์ใหญ่ประดิษฐาน วัตถุมงคลหน้าอุโบสถ 1 องค์ มีสระน้ำขนาดใหญ่สำหรับใช้สอย 1 สระ มีกำแพงอิฐโดยรอบทั้ง 4 ด้านมีพระภิกษุและสามเณรอยู่ปฏิบัติศาสนกิจ เป็นจำนวนมาก มีการปกครองที่จัดแบ่งออกเป็น 2 คณะ เรียกว่า คณะบน และคณะล่าง แต่วัดบ้านทุ่งกระแจะแม้นเขียนก็มาถึงคราวเสื่อมโทรมลงไปภายหลังจากที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงประกาศเลิกทาส บรรดาพวกทาสไพร่หลวงทั้งหลาย ทั้งทาสไพร่หลวงเชื้อสายลาวตตลอดจนทาสใต้เรือนเบี้ยอื่น ๆ ต่างก็ได้รับความเป็นไท มีอิสระเสรีภาพโดยทั่วกัน จึงได้อพยพโยกย้ายกลับบ้านเดิมของตน พระภิกษุก็ได้ย้ายสำนักไปด้วย เมื่อพระองค์หาพระชนม์ไม่ แล้ววัดบ้านทุ่งแม้นเขียนก็คงจะหาผู้อุปการะเกื้อหนุนได้ยาก เพราะชาวไทยพุทธที่อยู่อาศัยใกล้กับวัดมีอยู่น้อย และคงจะต้องประสบกับความเดือดร้อนอย่างแน่นอน จึงได้ทรงอุทิศที่ดินทุ่งนาซึ่งเป็นพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์อีกจำนวน 2 แปลงประทานให้แก่วัดเพื่อเก็บผลประโยชน์ไว้ทำนุบำรุงรักษาวัดนี้ต่อไป ที่ดินที่ประทานนี้คือที่ดินจากริมคลองกระจะฝั่งเหนือตรงข้ามกับวัดยาว ไปจรดริมคลองแสนแสบ มีเนื้อที่ประมาณ 80 ไร่เศษ อนึ่ง หลักฐานจากหอสมุดแห่งชาติ ปรากฏว่าเดิม วัดนี้มีที่ดินธรณีสงฆ์ ตามโฉนดเลขที่ 1913 เนื้อที่ 51 ไร่ 1 งาน 80 วา กับโฉนดเลขที่ 1917 เนื้อที่ 33 ไร่ 2 งาน 80 วา รวมเป็นเนื้อที่ทั้งสิ้น 85 ไร่ งาน 60 วา หรือ 34,060 ตารางวา มีหลวงปู่นวม เจ้าอาวาสวัดบ้านทุ่งแม้นเขียนรูปสุดท้าย ภายหลังหลังมรณภาพของหลวงพ่อนวมแล้ว วัดบ้านทุ่งแม้นเขียนจึงว่างพระสงฆ์และได้กลายเป็นวัดร้างมาตั้งแต่บัดนั้น
จนกระทั่ง พระครูปลัดเสนอ ศิษย์เอกของหลวงพ่อคล้ายวาจาสิทธิ์ อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้พัฒนาสร้างขึ้นใหม่[2] และตั้งเป็นวัดและตั้งชื่อตามหมู่บ้านบริเวณใกล้เคียง ปูชนียวัตถุที่สำคัญภายในวัด ได้แก่ รูปเหมือนพ่อท่านคล้าย วาจาสิทธิ์หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด เจ้าแม่กวนอิม องค์พ่อจตุคามรามเทพ และครูบาอาจารย์อีกหลายรูป
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "รายงานทะเบียนวัดจังหวัดกรุงเทพมหานคร".
- ↑ "วัดบ้านทุ่งเสรี". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-07-26. สืบค้นเมื่อ 2021-07-26.