วัดกอด่อปะลีน
| วัดกอด่อปะลีน | |
|---|---|
ကန်တော့ပုလင် | |
 | |
| ศาสนา | |
| ศาสนา | พุทธ |
| นิกาย | เถรวาท |
| ที่ตั้ง | |
| ที่ตั้ง | พุกาม ภาคมัณฑะเลย์ พม่า |
  ที่ตั้งในประเทศพม่า | |
| พิกัดภูมิศาสตร์ | 21°10′12″N 94°51′24″E / 21.17000°N 94.85667°E |
| สถาปัตยกรรม | |
| ผู้ก่อตั้ง | พระเจ้านรปติสี่ตู่ |
| ลงเสาเข็ม | ค.ศ. 1203 |
| เสร็จสมบูรณ์ | 26 มีนาคม ค.ศ. 1227 |
| ลักษณะจำเพาะ | |
| ความยาว | 58.3 เมตร (191 ฟุต)[1] |
| ความกว้าง | 43.3 เมตร (142 ฟุต) |
| ความสูงสูงสุด | 55 เมตร (180 ฟุต) |
วัดกอด่อปะลีน (พม่า: ကန်တော့ပလ္လင်ဘုရား, ออกเสียง: [ɡɔ́dɔ̰pəlɪ̀ɰ̃ pʰəjá]) เป็นวัดพุทธตั้งอยู่ในพุกาม ประเทศพม่า การก่อสร้างเริ่มขึ้น ค.ศ. 1203 ในรัชสมัยพระเจ้านรปติสี่ตู่[2] แล้วเสร็จวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 1227[3] ในรัชสมัยพระเจ้าไชยสิงขะ วัดกอด่อปะลีนมีความสูงถึง 55 เมตร (180 ฟุต) ถือเป็นวัดสูงเป็นอันดับสองในพุกาม มีรูปแบบคล้ายกับวัดตะบะญุ วัดมีทั้งหมดสองชั้น ชั้นล่างมีระเบียงลดหลั่นสามขั้น และชั้นบนมีระเบียงลดหลั่นสี่ขั้น วัดได้รับความเสียหายอย่างหนักช่วงแผ่นดินไหว ค.ศ. 1975 และได้รับการบูรณะใหม่ในปีต่อ ๆ มา
วัดกานดอปะลิน มีลักษณะเป็นวัดกลวง รูปแบบ กู่ ตรงข้ามกับเจดีย์ วัดกลวงแบบ กู่ เป็นการสร้างที่ใช้สำหรับการทำสมาธิ การสักการะพระพุทธรูปและประกอบพิธีกรรมพุทธอื่น ๆ วัดแบบ กู่ มีสองรูปแบบพื้นฐานคือ มุขหนึ่งด้าน และมุขสี่ด้าน โดยพื้นฐานแล้วจะมีทางเข้าหลักหนึ่งทาง และทางเข้าหลักสี่ทาง นอกจากนี้ยังมีรูปแบบอื่น ๆ เช่น มุขห้าด้านและแบบผสมอยู่ด้วย รูปแบบมุขหนึ่งด้านพัฒนามาจากเบะตะโน่ในคริสต์ศตวรรษที่ 2 และมุขสี่ด้านพัฒนามาจากศรีเกษตรในคริสต์ศตวรรษที่ 7 วัดมีลักษณะหลักคือซุ้มโค้งแหลมและห้องทรงโค้ง มีขนาดใหญ่และดียิ่งขึ้นในสมัยพุกาม[4]
อ้างอิง
[แก้]แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ วัดกอด่อปะลีน
- Coedès, George (1968). Walter F. Vella (บ.ก.). The Indianized States of Southeast Asia. trans.Susan Brown Cowing. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
- Kala, U (1720). Maha Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2006, 4th printing ed.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
- Pictorial Guide to Pagan. Rangoon: Ministry of Culture. 1975 [1955].
- Fiala, Robert D. (2002). "Gawdawpalin Pahto Temple". Asian Historical Architecture. สืบค้นเมื่อ 2006-08-12.
- History Dept, Rangoon University (1986). Glimpses of Glorious Pagan. Rangoon: Rangoon University Press.