ข้ามไปเนื้อหา

ราชอาณาจักรคองโก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ราชอาณาจักรคองโก

Kongo dya Ntotila
Wene wa Kongo
1390[1]–1914[2]
ธงชาติคองโก
ธงชาติ
ตราแผ่นดินของคองโก
ตราแผ่นดิน
ที่ตั้งของคองโก
สถานะราชอาณาจักร (1390–1857)
รัฐอารักขาใน
ราชอาณาจักรโปรตุเกส (1857–1914)
เมืองหลวงซอ ซัลวาดอร์ (ปัจจุบันคือ อึมบันซา-คองโก, แองโกลา)[a]
ภาษาทั่วไปกิคองโก
โปรตุเกส
ศาสนา
ศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกและความเชื่อดั้งเดิม
การปกครองราชาธิปไตยโดยเลือกตั้ง
มานิคองโก 
• ประมาณ 1390
ลูเคนิ ลูอา นิมิ (องค์แรก)
• ค.ศ. 1911–1914
มานูเอลที่ 3 (องค์สุดท้าย)
สภานิติบัญญัติNe Mbanda-Mbanda (สภากษัตริย์ทั้ง 12)
ประวัติศาสตร์ 
• Conquest of Kabunga
1390[1]
• สงครามกลางเมืองคองโก
29 ตุลาคม 1665
• Kongo Reunification
เดือนกุมภาพันธ์ 1709
• ตกเป็นรัฐอารักขาในโปรตุเกส
1857
• สิ้นสุดการปกครองโดยโปรตุเกส[3]
1914[2]
พื้นที่
ค.ศ. 1623[4]129,400 ตารางกิโลเมตร (50,000 ตารางไมล์)
ประชากร
• ค.ศ. 1623[4]
ประมาณ 790,000 คน
สกุลเงินNzimbu (เปลือกหอย) และ Lubongo (Libongo, Mbongo), Mpusu (สิ่งทอ)
ก่อนหน้า
ถัดไป
Mpemba Kasi
International Association of the Congo
Portuguese West Africa
French Equatorial Africa
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของแองโกลา
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก
สาธารณรัฐคองโก

อาณาจักรแห่งคองโก (คองโก: Kongo dya Ntotila[5][6][7] หรือ Wene wa Kongo[8]; โปรตุเกส: Reino do Kongo) เป็นอาณาจักรแอฟริกันอยู่ในภาคตะวันตกตอนกลางของแอฟริกาซึ่งปัจจุบันคือทางตอนเหนือของประเทศแองโกลาและจังหวัดคาบินดา, ตะวันตกของสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก[9] ทางใต้ของประเทศกาบอง และสาธารณรัฐคองโก[10] ในช่วงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดมีขอบเขตจากมหาสมุทรแอตแลนติกทางตะวันตกไปถึงแม่น้ำกวันโกทางทิศตะวันออก และจากแม่น้ำคองโกทางทิศเหนือไปยังแม่น้ำกวันซาทางทิศใต้ ราชอาณาจักรประกอบด้วยจังหวัดหลักหลายจังหวัดที่ปกครองโดยมานิคองโก (Manikongo) ซึ่งเป็นตำแหน่งของโปรตุเกสตามแบบของตำแหน่งผู้ปกครองคองโก อึมเวเน คองโก (Mwene Kongo) หมายถึงเจ้าหรือผู้ปกครองของอาณาจักรคองโก แต่ขอบเขตของอิทธิพลขยายไปยังราชอาณาจักรที่อยู่ใกล้เคียงเช่น โงโย, คาคองโก, โลอันโก, อึนดองโก และมาตัมบา ซึ่งอึนดองโกและมาตัมบาปัจจุบันอยู่ในประเทศแองโกลา[11]

ราชอาณาจักรในช่วงปี ค.ศ. 1390–1862 อยู่ในฐานะรัฐอิสระ และจาก ค.ศ. 1862–1914 อยู่ในฐานะเป็นรัฐอารักขาของราชอาณาจักรโปรตุเกส[12] ในปี ค.ศ. 1914 หลังจากที่โปรตุเกสปราบปรามการกบฏของคองโก โปรตุเกสได้ยกเลิกตำแหน่งกษัตริย์แต่ในนาม ตำแหน่งกษัตริย์แห่งคองโกได้รับการฟื้นฟูระหว่างปี ค.ศ. 1915 ถึง 1975 โดยเป็นตำแหน่งที่ไม่มีอำนาจที่แท้จริง[13][14] ดินแดนที่เหลือของราชอาณาจักรถูกผนวกเข้ากับอาณานิคมแองโกลาของโปรตุเกส, เบลเยียมคองโก และสาธารณรัฐคาบินดา ในปัจจุบันองค์กรศาสนานิกายบุนดูเดียคองโกสนับสนุนการฟื้นฟูราชอาณาจักรผ่านการแยกตัวจากแองโกลา, สาธารณรัฐคองโก และสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก[15]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. อึมบันซา-คองโก เปลี่ยนชื่อเป็นซอ ซัลวาดอร์ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16 และกลับมาใช้ชื่อเดิมในปี ค.ศ. 1975

อ้างอิง

[แก้]
  1. Tshilemalema, Mukenge (2001). Culture and Customs of the Congo. Greenwood Press. p. 18. ISBN 0-313-31485-3.
  2. Alisa LaGamma, Kongo: Power and Majesty, Metropolitan Museum of Art, 2015
  3. Nassoro Habib Mbwana Msonde, A Revised History for Advanced Level and Colleges: Part One, Xlibris Corporation, 2017
  4. Thornton, John K. (Jul 2021). "Revising the Population History of the Kingdom of Kongo". The Journal of African History. 62 (2): 201–212. doi:10.1017/S0021853706001812. S2CID 145136736.
  5. Laman, Karl Edvard (1953). The Kongo, Volume 2 (ภาษาอังกฤษ). Statens Humanistiska Forskningsråd. pp. 138–156.
  6. Balandier, Georges (1968). Daily Life in the Kingdom of the Kongo: From the Sixteenth to the Eighteenth Century (ภาษาอังกฤษ). New York, New York, United States: Pantheon Books. p. 24.
  7. Schemmel, B. (2008). "Traditional Polities". สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2008.
  8. Thornton, John; Linda M. Heywood (2007). Central Africans, Atlantic Creoles, and the Foundation of the Americas, 1585–1660. New York: Cambridge University Press. p. 57. ISBN 978-0-521-77065-1.
  9. Fryer, Peter (2000). Rhythms of Resistance: African Musical Heritage in Brazil. p. 158.
  10. M'Bokolo, Elikia (1995). Afrique Noire: Histoire et Civilisations, jusqu'au XVIIIème sicècle. Vol. I. Paris: Hatier. ISBN 2-218-03881-1.
  11. Thornton, John (2021). "Revising the Population History of the Kingdom of Kongo". The Journal of African History. 62 (2): 201–212. doi:10.1017/S0021853721000451. S2CID 237296222.
  12. Leander (18 พฤษภาคม 2016). "Kingdom of Kongo 1390 – 1914". South African History Online. สืบค้นเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2019.
  13. Alisa LaGamma, Kongo: Power and Majesty, Metropolitan Museum of Art, 2015, p. 15
  14. Jelmer Vos, Kongo in the Age of Empire 1860–1913: The Breakdown of a Moral Order, The University of Wisconsin Press, 2015, p. 151
  15. "Bundu dia Kongo". Global Security. สืบค้นเมื่อ 26 ธันวาคม 2007.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]