รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง
หน้าตา
![]() | |
---|---|
![]() | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ที่ตั้ง | วอชิงตัน ดี.ซี. |
ปลายทาง | |
จำนวนสถานี | 27 |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
ระบบ | รถไฟใต้ดินวอชิงตัน |
ผู้ดำเนินงาน | องค์การขนส่งมวลชนวอชิงตัน |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ | 29 มีนาคม ค.ศ. 1976 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 31.9 mi (51.3 km) |
ลักษณะทางวิ่ง | ใต้ดิน, ยกระดับ, เสมอดิน |
รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) สแตนดาร์ดเกจ |
ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม |
รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีจำนวน 27 สถานี ในเขต Montgomery, Maryland และ Columbia เป็นเส้นทางที่มีจำนวนผู้โดยสารมากที่สุด มีแนวเส้นทางคล้ายตัวยู (U)
รายชื่อสถานี
[แก้]The following stations are along the line, from northwest to northeast.[1]
สถานี | รหัส | เปิดให้บริการ ค.ศ. |
เชื่อมต่อ | หมายเหตุ | ภาพ |
---|---|---|---|---|---|
สถานีชาดี้โกรฟ | A15 | 1984 | สถานีปลายทาง | ![]() | |
สถานีร็อควีล | A14 | 1984 | ![]() | ||
สถานีทวินบรูค | A13 | 1984 | ![]() | ||
สถานีไวท์ฟลิน | A12 | 1984 | ![]() | ||
สถานีกรอสวีเนอร์–สแตรทมอร์ | A11 | 1984 | ![]() | ||
สถานีเมดิคัลเซ็นเตอร์ | A10 | 1984 | ![]() | ||
สถานีเบเตสดา | A09 | 1984 | ![]() | ||
สถานีเฟรนด์ชิพเฮจต์ | A08 | 1984 | ![]() | ||
สถานีเทนเลย์ทาวน์–เอยู | A07 | 1984 | ![]() | ||
สถานีแวนเนส–ยูดีซี | A06 | 1981 | ![]() | ||
สถานีคลีฟแลนด์ปาร์ค | A05 | 1981 | ![]() | ||
สถานีวูดเลย์ปาร์ค | A04 | 1981 | ![]() | ||
สถานีดูปอนต์เซอร์เคิล | A03 | 1977 | |||
สถานีฟาร์รากุตนอร์ท | A02 | 1976 | ![]() | ||
สถานีเมโทรเซ็นเตอร์ | A01 | 1976 | ![]() ![]() ![]() |
![]() | |
สถานีแกลเลอรีเพลซ | B01 | 1976 | ![]() ![]() |
![]() | |
สถานีจูดีเชียรีสแควร์ | B02 | 1976 | |||
สถานียูเนียน | B03 | 1976 | ![]() | ||
สถานีมหาวิทยาลัยโนมา-กัลลูเดต | B35 | 2004 | ชื่อเดิมคือ New York Ave – Florida Ave – Gallaudet University | ![]() | |
สถานีโรช์ดไอส์แลนด์อีฟนู–เบนท์วูด | B04 | 1976 | ![]() | ||
สถานีบรูคแลนด์-ซียูเอ | B05 | 1978 | ![]() | ||
สถานีฟอร์ตโทตเทน | B06 | 1978 | ![]() ![]() |
![]() | |
สถานีทาโกมา | B07 | 1978 | ![]() | ||
สถานีซิลเวอร์สปริง | B08 | 1978 | ![]() | ||
สถานีฟอเรสต์เกลน | B09 | 1990 | ![]() | ||
สถานีเวตตัน | B10 | 1990 | ![]() | ||
สถานีเกลนต์มอนต์ | B11 | 1998 | สถานีปลายทาง | ![]() |
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Metro - Rail - Maps". WMATA. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-03. สืบค้นเมื่อ December 11, 2010.
บรรณานุกรม
[แก้]- Schrag, Zachary (2006). The Great Society Subway: A History of the Washington Metro. Baltimore, MD: Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-8246-X.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถไฟใต้ดินวอชิงตัน สายสีแดง