ยูเอสเอส จอร์จ วอชิงตัน (CVN-73)

	ยูเอสเอส จอร์จ วอชิงตัน ในทะเลจีนตะวันออก เมื่อเดือนธันวาคม 2010
ประวัติ
สหรัฐอเมริกา
ชื่อ	ไทย : ยูเอสเอส จอร์จ วอชิงตัน; อังกฤษ : USS George Washington;
ตั้งชื่อตาม	จอร์จ วอชิงตัน
Ordered	27 ธันวาคม 1982
อู่เรือ	นิวพอร์ตนิวส์ชิปบิลดิง
ปล่อยเรือ	25 สิงหาคม 1986
สนับสนุนโดย	บาร์บารา บุช
Christened	21 กรกฎาคม 1990
เข้าประจำการ	4 กรกฎาคม 1992 (32 ปี)
ท่าจอด	ฐานทัพเรือนอร์ฟอล์ก
รหัสระบุ	หมายเลขเอ็มเอ็มเอสไอ: 368913000; สัญญาณเรียกขาน: NNGW; ; หมายเลขตัวเรือ: CVN-73;
คำขวัญ	Spirit of Freedom; (จิตวิญญาณแห่งอิสรภาพ);
ชื่อเล่น	GW
สถานะ	อยู่ในประจำการ
หมายเหตุ	อยู่ระหว่างการทดสอบเดินทะเลในมหาสมุทรแอตแลนติก
สัญลักษณ์
ลักษณะเฉพาะ
ชั้น:	นิมิตซ์
ขนาด (ระวางขับน้ำ):	104,200 ลองตัน (116,700 ชอร์ตตัน)
ความยาว:	ตลอดลำ: 1,092 ฟุต (332.8 เมตร); แนวน้ำ: 1,040 ฟุต (317.0 เมตร);
ความกว้าง:	กว้างสุด: 252 ฟุต (76.8 เมตร); แนวน้ำ: 134 ฟุต (40.8 เมตร);
กินน้ำลึก:	สูงสุดสำหรับเดินเรือ: 37 ฟุต (11.3 เมตร); ขีดจำกัด: 41 ฟุต (12.5 เมตร);
ระบบขับเคลื่อน:	2 × เครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์ Westinghouse A4W (ยูเรเนียมเสริมสมรรถนะสูง 93.5%); 4 × กังหันไอน้ำ; 4 × เพลาใบจักร; กำลัง 260,000 แรงม้า (194 เมกะวัตต์);
ความเร็ว:	มากกว่า 30 นอต (56 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 35 ไมล์ต่อชั่วโมง)
พิสัยเชื้อเพลิง:	ไม่จำกัดระยะทาง 20–25 ปี
อัตราเต็มที่:	ประจำเรือ: 3,532 นาย; ฝูงบินประจำเรือ: 2,480 นาย;
ลูกเรือ:	6,012 นาย
ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:	เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 3 มิติ AN/SPS-48E; เรดาร์ค้นหาทางอากาศ 2 มิติ AN/SPS-49(V)5; เรดาร์จับเป้าหมาย AN/SPQ-9B; เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-46; เรดาร์ควบคุมการจราจรทางอากาศ AN/SPN-43C; เรดาร์ช่วยลงจอด AN/SPN-41; 4 × ระบบนำวิถีขีปนาวุธ Mark 91 NSSM; 4 × เรดาร์นำวิถีขีปนาวุธ Mark 95;
สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง:	ระบบต่อต้านการสงครามอิเล็กทรอนิกส์ AN/SLQ-32A(V)4; ระบบต่อต้านตอร์ปิโด SLQ-25A Nixie;
ยุทโธปกรณ์:	2 × แท่นปล่อย Mark 57 Mod 3 สำหรับอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-7 ซีสแปโรว์; 2 × แท่นปล่อยอาวุธปล่อยผิวพื้นสู่อากาศ อาร์ไอเอ็ม-116 Rolling Airframe Missile; 3 × ปืนแก็ตลิง Phalanx CIWS;
เกราะ:	เป็นความลับ
อากาศยาน:	อากาศยานปีกนิ่งและเฮลิคอปเตอร์ 90 ลำ
อุปกรณ์สนับสนุนการบิน:	4 × เครื่องยิงอากาศยาน; 4 × ลิฟต์สำหรับอากาศยาน;

ยูเอสเอส จอร์จ วอชิงตัน (CVN-73) (อังกฤษ: USS George Washington) เป็นเรือบรรทุกเครื่องบินพลังงานนิวเคลียร์ลำดับที่ 6 ในกลุ่มเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นนิมิตซ์ และเรือรบลำที่ 4 ของกองทัพเรือ ที่ตั้งชื่อตามประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐ จอร์จ วอชิงตัน เรือลำนี้เข้าประจำการเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 1992

ในปี 2011 เรือลำนี้ได้เป็นหนึ่งในเรือที่เข้าช่วยเหลือในสึนามิที่ประเทศญี่ปุ่น^[3] และได้เคลื่อนออกจากญี่ปุ่นภายหลังจากที่จอดที่โยโกซึกะ และตรวจพบสารกัมมันตรังสีที่รั่วไหลมาจากโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ฟุกุชิมะไดอิชิ^[4]

ในปี 2011 ในเหตุการณ์อุทกภัยในประเทศไทย พ.ศ. 2554 เรือลำนี้ได้วางแผนเข้ามาช่วยเหลือผู้ประสบภัยในประเทศไทย แต่ได้ถอนตัวออกเนื่องจากความสับสนของคำสั่งจากทางรัฐบาลไทย^[5]

อ้างอิง

↑ Polmar, Norman (2004). The Naval Institute guide to the ships and aircraft of the U.S. fleet. Naval Institute Press. p. 112. ISBN 978-1-59114-685-8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 March 2017.
↑ "CVN-68: NIMITZ CLASS" (PDF).
↑ Seawaves,"Warships Supporting Earthquake in Japan" เก็บถาวร 2011-03-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ Radiation levels drop at Japanese plant
↑ "Flood-hit Thailand declines offer of help: US Navy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-28. สืบค้นเมื่อ 2011-10-28.

U.S. Aircraft Carriers Stopped over in Hong Kong (The George Washington, 29 October 2009) เก็บถาวร 2011-07-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

แหล่งข้อมูลอื่น

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] Polmar, Norman (2004). The Naval Institute guide to the ships and aircraft of the U.S. fleet. Naval Institute Press. p. 112. ISBN 978-1-59114-685-8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 March 2017.

[2] "CVN-68: NIMITZ CLASS" (PDF).

[3] Seawaves,"Warships Supporting Earthquake in Japan" เก็บถาวร 2011-03-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[4] Radiation levels drop at Japanese plant

[5] "Flood-hit Thailand declines offer of help: US Navy". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-10-28. สืบค้นเมื่อ 2011-10-28.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]