พิงก์
พิงก์ (P!nk) | |
---|---|
ข้อมูลพื้นฐาน | |
ชื่อเกิด | อลีเซีย เบธ มัวร์ |
เกิด | ดอยล์สทาวน์ รัฐเพนซิลเวเนีย สหรัฐอเมริกา | 8 กันยายน ค.ศ. 1979
แนวเพลง | ป็อป, ป็อปร็อก, ป็อปพังก์, แดนซ์ป็อป, อาร์แอนด์บี |
อาชีพ | นักร้อง-นักแต่งเพลง, โปรดิวเซอร์, นักแสดง |
เครื่องดนตรี | กีตาร์, คีย์บอร์ดไฟฟ้า, กลองชุด |
ช่วงปี | ค.ศ. 1996 – ปัจจุบัน |
ค่ายเพลง | RCA (ปัจจุบัน) LaFace (ค.ศ. 2000-ค.ศ. 2001, ค.ศ. 2006) Arista (ค.ศ. 2001-ค.ศ. 2005) |
เว็บไซต์ | pinkspage |
อลีเซีย เบธ มัวร์ (อังกฤษ: Alecia Beth Moore) (เกิดวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1979) เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ พิงก์ (Pink แต่มักเขียนเป็น P!nk) เป็นนักร้องและนักแต่งเพลงชาวอเมริกัน ได้รับรางวัลแกรมมี่ถึง 2 ครั้ง พิงก์มีผลงานอัลบั้มแรกชื่อ คานท์ เทค มี โฮม เป็นอัลบั้มเพลงอาร์แอนด์บี ในปีค.ศ. 2000 กับค่าย LaFace อัลบั้มที่สองคือ มิซซันดาสะตูด เป็นอัลบั้มเพลงป็อปร็อก วางจำหน่ายในปีค.ศ. 2001 อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ขายดีที่สุดของเธอ อัลบั้มที่สามคือ ไทร ดิส เป็นอัลบั้มเพลงกรันจ์ ออกในปีค.ศ. 2003 ไม่ประสบความสำเร็จเท่ากับอัลบั้มที่ผ่านมา หลังจากพักนานถึง 3 ปี อัลบั้มที่สี่ของเธอคือ แอม นอท เดด ในปีค.ศ. 2006 ประสบความสำเร็จไปทั่วโลก อัลบั้มของพิงก์มียอดจำหน่ายรวมทั้งสิ้นมากกว่า 25 ล้านอัลบั้ม และอัลบั้มที่ห้าคือ ฟันเฮาส์ วางจำหน่ายในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008 มีซิงเกิลอันดับ 1 ในบิลบอร์ด ฮอท 100 คือ So What ต่อมาในปี 2012 พิงก์ได้กลับมาทำอัลบั้มอีกครั้ง โดยใช้ชื่อว่า เดอะทรูธอะเบาท์เลิฟ และมีซืงเกิ้ลเปิดอัลบั้ม 2 ซิงเกิล ได้แก่ Blow Me (One Last Kiss), Try และ Just Give Me A Reason ทั้งสามเพลงนี้ ติด 1 ใน 10 ของ บิลบอร์ด ฮอท 100 และจะมีซิงเกิลต่อมา ซึ่งมีชื่อว่า True Love ซึ่งมีลิลี่ อัลเลนมาร่วมร้องในเพลงนี้ด้วย
ประวัติ
[แก้]พิงก์เกิดที่เมืองดอยล์ส รัฐเพนซิลเวเนีย มารดาชื่อจูดี เป็นพยาบาล บิดาชื่อเจมส์ มัวร์ เจ.อาร์. เป็นทหารผ่านศึกสงครามเวียดนาม[1][2] บิดาของพิงก์เป็นคาทอลิก ส่วนมารดาเป็นยิว[3] บรรพบุรุษของพิงก์ย้ายถิ่นฐานมาจากไอร์แลนด์ เยอรมนี และลิทัวเนีย[4][5] พิงก์ใฝ่ฝันจะเป็นนักร้องเพลงร็อกตั้งแต่เด็ก สมัยมัธยมพิงก์เรียนที่ Central Bucks West High School เธอมีวงดนตรีชื่อ "Middleground" ซึ่งไม่มีชื่อเสียงเลยแม้แต่น้อย บทเพลงต่าง ๆ ของพิงก์ได้รับอิทธิพลจาก เจนิส จ็อบลิน, สตีเวน ไทเลอร์, แบด รีลิเจียน, แมรี เจ. ไบล์จ, บ็อบ มาร์เลย์, บิลลี่ โจล์, อินดิโก เกิร์ล, ดอน แม็กลีน, ทูแพ็ก ชาเคอร์ และ เดอะ โนโตเรียส บี.ไอ.จี.[6]
พิงก์พัฒนาเสียงของตัวเองตั้งแต่ยังเด็ก[7] ถึงแม้ว่าเธอจะเกิดมาแข็งแรง แต่ในวัยเด็กเธอก็เป็นโรคหืด[8] เมื่อตอนเธอเป็นวัยรุ่น เธอแต่งเพลงเพื่อใช้ระบายความรู้สึก แม่ของเธอแสดงความคิดเห็นว่า "เพลงที่เธอแต่งในสมัยเด็กมักจะหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง บางเพลงจะดูชั่วร้าย ลึกลับ ซึ่งมันน่ากลุ้มใจมาก"[8] เมื่ออายุ 14 ปี พิงก์ได้เริ่มร่วมงานแสดงกับสโมสรต่าง ๆ ของฟิลลาเดเฟีย และเมื่ออายุ 16 ปี เธอได้เป็นสมาชิกวง Choice ซึ่งเป็นเกิร์ลกรุ๊ปแบบอาร์แอนด์บีและได้จดทะเบียนกับค่าย LaFace ซึ่งมีเพลง "Key to My Heart" เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ในปีค.ศ. 1996 เรื่อง "Kazaam" แต่สมาชิกวง Choice ก็แยกวงทั้ง ๆ ที่อัลบั้มแรกยังไม่วางจำหน่าย พิงก์ยังอยู่ในค่ายเดิมและใช้ชื่อในวงการว่า P!nk โดยเธอเริ่มจากการเป็นนักร้องร้องสมทบให้กับนักร้องต่าง ๆ เช่น ไดอานา รอส, 98 ดีกรีส์, เคนนี แลตติมอร์ และ เทวิน แคมป์เบลล์ โดยการชักนำของ Daryl Simmons
ชีวิตส่วนตัว
[แก้]การแต่งงานและการหย่าร้าง
[แก้]พิงก์พบกับแครี ฮาร์ต ที่ 2001 เอกซ์ เกม ในฟิลลาเดลเฟีย พิงก์ขอแครีแต่งงานในระหว่างการแข่งขันในเมืองแมมมอธเลกส์ แคลิฟอร์เนีย พิงก์ชูป้ายที่เขียนว่า "คุณจะแต่งงานกันฉันไหม?" อีกด้านเขียนว่า "ฉันเอาจริงนะ!" ซึ่งขณะนั้นแครีกำลังทำการแข่งขัน เขาอ่านป้ายและเกือบได้รับอุบัติเหตุ[9] พิงก์กับแครีแต่งงานกันเมื่อตอนตะวันตกดิน ในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2006 ที่ประเทศคอสตาริกา[10]
แต่แล้วเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2008 Michele Schweitzer นักประชาสัมพันธ์ของพิงก์ออกมาบอกกับพีเพิลแมกกาซีนว่าทั้งคู่ได้แยกทางกันแล้ว[11] เขากล่าวว่า "พิงก์กับแครีตัดสินใจให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นแค่เพื่อนที่แสนดีที่มีความรักให้กันและกัน และเคารพในเรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย"[12]
ปัจจุบันพิงก์อาศัยอยู่ในลอสแอนเจลิส แครี ฮาร์ตได้ร่วมแสดงในมิวสิกวิดีโอ "So What" ของเธอด้วย ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการแยกทางกับแครีและชีวิตระหว่างการหย่าร้างของเธอ
ในปี 2010 กุมภาพันธ์ พิงก์ได้ออกมายอมรับว่า เธอและฮาร์ต กลับมาคบกันอีกครั้ง และในเดือนพฤศจิกายนพวกเขาได้มีลูกคนแรก ในวันที่ 2 มิถุนายน 2011 พิงก์ได้ให้กำเนิด Willow Sage Hart ลูกสาวของเธอ ต่อมาปี 2013 Carey Hart ได้ปรากฏตัวในมิวสิกวิดีโอของพิงก์ในเพลง "Just Give Me a Reason"
การรณรงค์ให้กับ PETA
[แก้]พิงก์เป็นผู้รณรงค์ให้กับ PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) ซึ่งเป็นกลุ่มต่อต้านการทารุณสัตว์ พิงก์ต่อต้านเคเอฟซี และเคยเขียนจดหมายถึงเจ้าชายวิลเลียมเพื่อวิจารณ์การล่าสุนัขจิ้งจอกของพระองค์ และเขียนถึงสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2เพื่อประท้วงการใช้ขนสัตว์ในเครื่องแบบของกรมทหาร นอกจากนี้พิงก์ยังถูกกล่าวถึงในแท็บลอยด์ News of the World ว่าเธอขยะแขยงเพื่อนร่วมวงการอย่างบียอนเซ่ที่สวมเสื้อผ้าขนสัตว์ พิงก์ยังประณามการตัดขนแกะของอุตสาหกรรมตัดขนแกะในออสเตรเลีย แต่ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2007 พิงก์ออกมาประกาศว่า เธอไม่ได้ต่อต้านการตัดขนแกะในออสเตรเลียแล้ว เนื่องจากครั้งนั้นเธอถูกชักจูงจาก PETA และไม่ได้หาข้อมูลเรื่องนั้นดีพอ[13] พิงก์ยังได้นำการรณรงค์ไปที่คอนเสิร์ตในคาร์ดิฟฟ์ แคว้นเวลส์ เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2007 โดยคอนเสิร์ตในครั้งนั้นมีชื่อว่า PAW (Party for Animals Worldwide)
งานการกุศล
[แก้]พิงก์มีส่วนร่วมในงานการกุศลหลายงาน เช่น Phoenix vert, งานรณรงค์เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน, ONE Campaign, Prince's Trust, Run for the Cure Foundation, Save the Children, Take Back the Night, UNICEF และ World Society for the Protection of Animals[14] เมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2008 พิงก์ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการให้เป็นผู้สนับสนุนของสมาคมสงเคราะห์สัตว์ (RSPCA) ในออสเตรเลีย
ภาพลักษณ์
[แก้]เมื่อปีค.ศ. 2002 พิงก์ได้รับการโหวตให้อยู่อันดับที่ 36 ใน "ผู้หญิง 102 คนที่เซ็กซี่ที่สุดในโลก" ของนิตยสาร Stuff[15] และในปีค.ศ. 2013 พิงก์ได้ถูกเลือกเลือกให้เป็น Woman Of The Year ประจำปี 2013 ของบิลบอร์ด
ผลงาน
[แก้]- สตูดิโออัลบั้ม
- ค.ศ. 2000: คานท์ เทค มี โฮม
- ค.ศ. 2001: มิซซันดาสะตูด
- ค.ศ. 2003: ไทรดิส
- ค.ศ. 2006: แอมน็อตเดด
- ค.ศ. 2008: ฟันเฮาส์
- ค.ศ. 2012: เดอะทรุทอะเบาต์เลิฟ
- ค.ศ. 2017: บิวตีฟูลทรอมา
- ค.ศ. 2019: เฮิตส์ทูบีฮิวแมน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ http://www.billboard.com/bbcom/feature/article_display.jsp?vnu_content_id=1002156895
- ↑ http://www.newspaperarchive.com/LandingPage.aspx?type=nlp&search=alecia%20moore%20father%20mother&img=\\na0037\6771001\27112239_clean.html
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-16. สืบค้นเมื่อ 2008-10-06.
- ↑ P!nk's Q Magazine Transcript เก็บถาวร 2009-11-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Q Magazine. Retrieved March, 2004.
- ↑ Nate Bloom P!nk Should Think[ลิงก์เสีย] Interfaith Family.
- ↑ Official MySpace page MSN. Retrieved March 2006.
- ↑ Official Homepage Jensen. Interview in the Dutch program Jensen. RTL. Retrieved March 2006
- ↑ 8.0 8.1 Driven: Pink เก็บถาวร 2009-04-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน VH1. Retrieved October 31, 2007.
- ↑ "Pink Gets Engaged To Motocross Champion Carey Hart".
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|accessmonthday=
ถูกละเว้น (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|accessyear=
ถูกละเว้น แนะนำ (|access-date=
) (help) - ↑ "Pink Gets Married in Costa Rica".
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|accessmonthday=
ถูกละเว้น (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|accessyear=
ถูกละเว้น แนะนำ (|access-date=
) (help) - ↑ "Pink News on Yahoo! Music". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-10-29. สืบค้นเมื่อ 2008-10-06.
- ↑ Pink blue after marriage bust-up เก็บถาวร 2009-07-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. NEWS.com.au. Retrieved on Feb 20, 2008.
- ↑ Pink sheepish over boycott call Theage.com. Retrieved January 17, 2007.
- ↑ Look to the Stars: Pink's Charity Work
- ↑ PINK GOSSIP, NEWS, & TRIVIA
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (สหรัฐอเมริกา)
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (สหราชอาณาจักร)
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (เยอรมนี) เก็บถาวร 2007-10-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- บล็อกส่วนตัวของพิงก์ ที่เว็บไซต์ มายสเปซ
- วิดีโอแชนเนล ที่เว็บไซต์ ยูทูบ
- Pink ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส