พระเนมินาถ
พระเนมินาถ | |
---|---|
ตีรถังกร องค์ที่ 22 | |
พระเนมินาถ | |
ชื่ออื่น | Arishtanemi |
เป็นที่บูชาใน | ศาสนาเชน |
สืบทอดตำแหน่งจาก | พระนมินาถ |
สืบทอดตำแหน่งโดย | พระปารศวนาถ |
สัญลักษณ์ | สังข์[1] |
ความสูง | 10 bows (98 feet)[2] |
อายุขัย | 1000 ปี (ตามตำนาน); 118 ปี (คาดการณ์ในเชิงประวัติศาสตร์) |
สีกาย | ดำ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | |
เสียชีวิต | |
บิดา-มารดา |
|
พระเนมินาถ เป็นตีรถังกรที่ 22 ของศาสนาเชน[3] ชื่ออื่น ๆ เช่น "พระเนมิ" และ "พระอริสตเนมิ" พระองค์เป็นหนึ่งในสี่ตีรถังกรที่ได้รับการเคารพสูงสุดในศาสนาเชน ได้แก่ พระฤษภนาถ, พระมหาวีระ, พระปารศวนาถ และ พระเนมินาถ[4]
นักประวัติศาสตร์เชื่อกันว่าพระเนมินาถมีชีวิตอยู่ในช่วงราว 3,200 ปี ก่อน ค.ศ. เชื่อกันว่ามีอายุไขถึง 1,000 ปี [2] ท่านเกิดเป็นบุตรคนสุดท้องของ Samudravijaya และ พระนางศิวเทวี นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าท่านเป็นพระญาติกับพระกฤษณะซึ่งเป็นเทพฮินดู[3] การสร้างรูปเคารพจึงประกอบด้วยสังข์เช่นเดียวกับที่พบในรูปเคารพของพระวิษณุ[5] ท่านเกิดที่ Sauripura (Dvaraka) ใน Yadu lineage เช่นเดียวกันกับพระกฤษณะ[6] ท่านเป็นผู้ดูแลฝูงสัตว์ และตกหลุมรักในสัตว์ต่าง ๆ[6] ในตำนานของเชน ในพิธีมงคลสมรสของท่าน ท่านได้ยินเสียงสัตว์ร้องโหยหวนเพราะโดนฆ่าเพื่อนำมาประกอบอาหารเลี้ยงในงาน[7] ท่านเกิดความสงสารและเศร้าโศกมาก จึงสละชีวิตทางโลก ฉากดังกล่าวพบได้ทั่วไปในงานศิลปะเชน[3][8][9] ท่านเข้าถึงโมกษะบนเขา Girnar ใกล้ Junagadh ปัจจุบันเป็นสถานที่แสวงบุญสำคัญ[3]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Tandon 2002, p. 45.
- ↑ 2.0 2.1 Sarasvati 1970, p. 444.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 "Arishtanemi: Jaina saint". Encyclopedia Britannica. สืบค้นเมื่อ 15 September 2017.
- ↑ Dundas 2002, p. 40.
- ↑ Jain & Fischer 1978, pp. 16–17.
- ↑ 6.0 6.1 Ramchandra C Dhere (2011). Rise of a Folk God: Vitthal of Pandharpur. Oxford University Press. pp. 193–196. ISBN 978-0-19-977759-4.
- ↑ von Glasenapp 1925, pp. 317–318.
- ↑ Sehdev Kumar 2001, pp. 143–145.
- ↑ Umakant P. Shah 1987, pp. 165–166.