พระราชวังหลวงโตเกียว
| พระราชวังหลวง | |
|---|---|
皇居 | |
 พระราชวังหลวงโตเกียว | |
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| สถานะ | ถูกรื้อถอน |
| ประเภท | พระราชวัง |
| สถาปัตยกรรม | สถาปัตยกรรมญี่ปุ่น |
| เมือง | เขตชิโยดะ กรุงโตเกียว |
| ประเทศ | ญี่ปุ่น |
| ปรับปรุง | ค.ศ. 1964 |
| รื้อถอน | ค.ศ. 1868 |
| ผู้สร้าง | โทกูงาวะ โยชิโนบุ |
พระราชวังหลวง (ญี่ปุ่น: 皇居; โรมาจิ: Kōkyo; ทับศัพท์: โคเกียว) เป็นที่ประทับหลักของจักรพรรดิญี่ปุ่น เป็นพื้นที่คล้ายสวนขนาดใหญ่อยู่ในเขตชิโยดะ กรุงโตเกียว ใกล้กับสถานีรถไฟโตเกียว ประกอบด้วยพระราชมนเทียร พระตำหนักของพระราชวงศ์ พิพิธภัณฑ์ของสะสมในพระองค์ สำนักพระราชวังหลวง และอุทยานต่าง ๆ
พระราชวังนี้สร้างขึ้นบนพื้นที่เดิมของปราสาทเอโดะซึ่งเป็นที่อยู่ของโชกุนจากตระกูลโทกูงาวะ พระราชวังเดิมถูกระเบิดทำลายลงไปมากในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และได้รับการบูรณะใน ค.ศ. 1964 พื้นที่โดยรวมมีขนาด 1.15 ตารางกิโลเมตร[1] ในช่วงสูงสุดของภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่เมื่อคริสต์ทศวรรษ 1980 มีผู้ประเมินราคาพื้นที่พระราชวังไว้ว่า สูงยิ่งกว่าราคาอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดในแคลิฟอร์เนีย[2][3]
ประวัติ
[แก้]
ปราสาทเอโดะ
[แก้]ภายหลังการล่มสลายรัฐบาลเอโดะจากการปฏิรูปเมจิ ส่งผลให้อดีตโชกุนโทกูงาวะ โยชิโนบุ ต้องย้ายออกจากปราสาทเอโดะ เพื่อเปิดทางให้จักรพรรดิเมจิและราชสำนัก ย้ายจากพระราชวังหลวงเกียวโตมายังปราสาทเอโดะ ในวันที่ 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1868 จักรพรรดิเมจิมีพระบัญชาเปลี่ยนนามปราสาทเป็น "ปราสาทโทเก" (東京城 Tōkei-jō) ตอนนั้น กรุงโตเกียวก็เรียกว่าโทเกด้วยเช่นกัน และในวันที่ 9 พฤษภาคม ค.ศ. 1869 ปราสาทก็เปลี่ยนชื่อเป็น "ปราสาทโค" (皇城 Kōjō)[4]
พระราชวังเดิม
[แก้]ในยุคเมจิ โครงสร้างแบบแปลนส่วนใหญ่ของปราสาทเอโดะนั้นหายไป ซึ่งบางอาคารก็ถูกรื้อถอนเพื่อเปิดทางให้สามารถก่อสร้างตำหนักหรือราชมนเทียรอื่น ๆ ในขณะที่บางตำหนักก็เสียหายจากแผ่นดินไหวและไฟไหม้ ซึ่งเหล่าพระราชมนเทียรที่สร้างขึ้นในสมัยเมจินั้น แทบจะทั้งหมดถูกสร้างขึ้นมาจากไม้ ซึ่งภายนอกเป็นสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม ในขณะที่ภายในมีการประยุกต์สถาปัตยกรรมญี่ปุ่นเข้ากับยุโรป ซึ่งเป็นที่นิยมในศตวรรษที่ 19
ในปลายรัชสมัยจักรพรรดิไทโชช่วงต้นรัชสมัยจักรพรรดิโชวะ เริ่มมีอาคารบางส่วนที่สร้างด้วยคอนกรีต เช่น สำนักงานของกระทรวงพระราชวังและคณะองคมนตรี ซึ่งโครงสร้างประกอบกับองค์ประกอบแบบญี่ปุ่นเหล่านี้ช่วยให้พระราชวังดูทันสมัยมากขึ้น โดยที่ยังสามารถรักษาให้ทุกส่วนของพระราชวังสื่อถึงความเป็นญี่ปุ่นได้
ระเบียงภาพ
[แก้]วังเดิม
[แก้]-
ท้องพระโรงฮิงาชิดามาริ -
ท้องพระโรงชิซูงะ -
พระที่นั่งโฮเม -
ท้องพระโรงเบญจมาศ (ท้องพระโรงคิริ) -
ท้องพระโรงนิชิดามาริ
วังปัจจุบัน
[แก้]-
หน้าพระราชวัง -
ฐานปราสาทเอโดะที่หลงเหลืออยู่ -
แผนผังพระราชวังและบริเวณโดยรอบ -
พระที่นั่งโชวะ ใช้ในการเสด็จฯรับแขก -
จักรพรรดิและพระบรมวงศ์เสด็จออก ณ มุขเด็จ พระที่นั่งโชวะ -
งานเลี้ยงอาหารค่ำ -
ยินดีต้อนรับ -
.jpg)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "皇居へ行ってみよう". Kunai-chō. สืบค้นเมื่อ 2018-01-02.
- ↑ Ian Cowie (7 August 2004). "Oriental risks and rewards for optimistic occidentals". The Daily Telegraph. Telegraph.co.uk. สืบค้นเมื่อ 2013-05-07.
- ↑ Edward Jay Epstein (17 February 2009). "What Was Lost (and Found) in Japan's Lost Decade". Vanity Fair. VF Daily. สืบค้นเมื่อ 2011-09-02.
- ↑ http://www.wdic.org/w/CUL/%E7%9A%87%E5%B1%85
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]
- สำนักพระราชวังหลวง | พระราชวังหลวงในโตเกียว (อังกฤษ)
- ภาพถ่ายของพระราชวังโตเกียว (อังกฤษ)
- แผนที่ของพระราชวัง เก็บถาวร 2010-04-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
- ข้อมูลเกี่ยวกับการเยี่ยมชมพระราชวังหลวงในวันคล้ายวันพระราชสมภพของสมเด็จพระจักรพรรดิ (อังกฤษ)
พระราชวังและพระราชฐานในประเทศญี่ปุ่น | ||
|---|---|---|
| วังที่ประทับ |  | |
| วังในอดีต | ||