พระมงคลรังษี (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ)

พระมงคลรังษี,วิ. (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ)
ชื่ออื่น	หลวงปู่ธรรมรังษี
ส่วนบุคคล
เกิด	6 เมษายน พ.ศ. 2462 (87 ปี)
มรณภาพ	9 ตุลาคม พ.ศ. 2549
นิกาย	มหานิกาย
การศึกษา	ป.4,ครุศาสตร์บัณฑิต(กิตติมศักดิ์) โปรแกรมวิชาจิตวิทยาและการแนะแนว
ตำแหน่งชั้นสูง
ที่อยู่	พระพุทธบาทพนมดิน จังหวัดสุรินทร์​
อุปสมบท	3 พฤษภาคม พ.ศ. 2481
พรรษา	68
ตำแหน่ง	อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทพนมดิน อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์

พระมงคลรังษี,วิ. นามเดิม สุวัฒน์ ฉิง ฉายา จนฺทสุวณฺโณ อดีตเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทพนมดิน อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ เป็นพระเกจิมหาเถราจารย์ผู้อุดมเวทย์วิทยาคมแห่งดินแดนอิสานใต้

ชาติภูมิ

• พระมงคลรังษี,วิ. นามเดิมชื่อ สุวัฒน์ ฉิง (ព្រះមង្គលរង្សី​ វិ.)
• เกิดเมื่อวันที่ ๖ เมษายน พ.ศ. ๒๔๖๒
• ภูมิลำเนาเดิมมาตุภูมิ ตำบลเกีย อำเภอโมงฤษี (อำเภอโมงรือแซ็ยในปัจจุบัน) จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา

บรรพชาและอุปสมบท

• เมื่ออายุได้ ๑๔ ปี ได้บรรพชาเป็นสามเณร ๑ พรรษา แล้วลาสิกขาออกมาช่วยบิดา-มารดา ทำงานจนอายุครบ ๒๐ ปี บริบูรณ์จึงได้อุปสมบท
• อุปสมบทเป็นพระภิกษุ เมื่อวันที่ ๓ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ ณ พัทธสีมาอุโบสถวัดเวฬุวนาราม​ (វត្តវេឡុវនារាម) ตำบลเกีย (ឃុំកៀ) อำเภอโมงรือแซ็ย (ស្រុកមោងឬស្សី) จังหวัดพระตะบอง (ខេត្តបាត់ដំបង) ประเทศกัมพูชา โดยมีพระสุวัณณเถระ เป็นพระอุปัชฌาย์ ,พระสุวัณณปัญโญ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ,พระจันทัตตเถระ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระอุปัชฌาย์ได้ให้นามฉายาว่า “ จนฺทสุวณฺโณ ”

วุฒิการศึกษา / วิทยฐานะ

• เมื่อปฐมวัยได้ศึกษาจนจบการศึกษาภาคบังคับ (เทียบเท่าชั้น ป.๔ ของไทย)

งานปกครองคณะสงฆ์

• ไดรับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าคณะอำเภอโมงรือแซ็ย จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา
• พ.ศ. 2540 ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทพนมดิน อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์

การเข้าสู่ประเทศไทยเนื่องจากภัยสงครามกลางเมืองในประเทศกัมพูชา

พระมงคลรังษี,วิ. (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ) หรือหลวงปู่ธรรมรังษีเป็นพระที่มีใจใฝ่ปฏิบัติสมาธิภาวนา และกรรมฐาน ได้ศึกษาวิปัสสนากรรมฐานควบคู่กับการศึกษาพระเวทย์วิทยาคมจากพระเกจิอาจารย์ หลายรูปในประเทศกัมพูชาตลอด ๓๕ พรรษา จนมีวิชาแก่กล้าแตกฉานและเชี่ยวชาญหลายแขนงเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้าน และจังหวัดใกล้เคียงในประเทศกัมพูชาในสมัยนั้นเป็นอย่างมาก นับตั้งแต่หลวงปู่ธรรมรังษีท่านอายุ ๒๐ ปี ท่านเน้นศึกษาสายพระเวทย์ วิทยาคมจากครูบาอาจารย์หลากหลายสำนัก รวมทั้งศึกษากับพระสังฆราชชวน นาถ (พระสังฆราชองค์ก่อนในยุค ๒๔๙๐) ซึ่งพระสังฆราชชวน นาถ ท่านเป็นมหาปราชญ์แห่งประเทศกัมพูชา หลวงปู่ธรรมรังษีท่านเรียนพระเวทย์เขมรโบราณชั้นสูง ตลอดระยะเวลา ๓๕ ปี (ถึงอายุ ๕๕ ปี) ควบคู่กับการปฏิบัติกรรมฐาน ก่อนที่หลวงปู่ธรรมรังษีจะหันมามุ่งเน้นการปฏิบัติกรรมฐานอย่างจริงจังเพียงอย่างเดียวในครั้งเวลาต่อมาในขณะนั้นหลวงปู่ได้รับสมณศักดิ์ เป็น “ พระครูธรรมรังษี “ เป็นเจ้าคณะอำเภอโมงรือแซ็ย

เมื่อ พ.ศ. ๒๔๑๘ ขณะที่สงครามกลางเมืองในประเทศกัมพูชาร้อนระอุถึงขั้นวิกฤตนั้นหลวงปู่ธรรมรังษีในฐานะทายาทผู้สืบต่ออายุพระพุทธศาสนาตกอยู่ในฝ่ายตรงข้ามเขมรแดง เนื่องจากวัดวาอารามในจังหวัดใกล้เคียงจังหวัดพระตะบอง ถูกทำลายเสียหายและถูกยึดเป็นค่ายทหาร พระสงฆ์องค์ใดไม่อ่อนน้อมยอมลาสิกขาเข้าเป็นพวกจะถูกทรมานถึงชีวิต ที่หนีรอดก็กระจัดกระจายไม่ทราบชะตากรรม

คืนวันหนึ่ง ในขณะที่หลวงปู่ท่านนั่งเจริญสมาธิภาวนาในกลางดึกสงัด เกิดนิมิตทางหู ได้ยินเสียงประกาศกึกก้องมาแต่ไกล และใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา ท่านยังคงนั่งนิ่งดำรงสติมั่น และเกิดภาพนิมิตเบื้องหน้าปรากฏชัดเจน คือองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ของชาวไทย เสด็จยืนอยู่ใต้ร่มโพธิ์ใหญ่ มีข้าราชบริพารนั่งคุกเข่าเฝ้าถวายความเคารพอยู่เนืองแน่น หลวงปู่ท่านเพ่งมองภาพนั้นอยู่นานจนกระทั่งเลือนหายไป ภาพดังกล่าวยังคงติดตาหลวงปู่ธรรมรังษีมาโดยตลอด วันรุ่งขึ้นหลวงปู่ท่านได้เล่ามงคลนิมิตให้บรรดาญาติโยมและพระลูกวัดฟัง และเอ่ยบอกว่าประเทศไทยนี้ปลอดภัยที่สุด เพราะอยู่ภายใต้พระบรมโพธิสมภารพระบารมีองค์สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ จะพาญาติโยมและพระลูกวัดทั้งหลายอพยพหนีร้อนมาพึ่งเย็น ข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วจากนั้นหลวงปู่จึงพาคณะและพระ ๔ รูป เดินทางเช้าตรู่ วันที่ ๑๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๑๘ คล้อยหลังเพียงหนึ่งวันอำเภอโมงรือแซ็ย ได้ถูกเขมรแดงยึดไว้ได้ใน วันที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๑๘

เกียรติคุณที่ได้รับ

• วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2547 สถาบันราชภัฏสุรินทร์ มีมติถวายปริญญาครุศาสตร์บัณฑิต (กิตติมศักดิ์) โปรแกรมวิชาจิตวิทยาและการแนะแนว ถวายแด่ พระครูมงคลธรรมวุฒิ (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ) ในปีการศึกษา 2546

สมณศักดิ์

สมณศักดิ์ประเทศกัมพูชา

• ได้รับสมณศักดิ์ เป็น "พระครูธรรมรังษี" (ព្រះគ្រួធម្មរង្សី) เป็นเจ้าคณะอำเภอโมงรือแซ็ย จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา
• วันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2545 เข้าเฝ้าสมเด็จพระมหาสุเมธาธิบดี สมเด็จพระสังฆราชฝ่ายมหานิกายแห่งประเทศกัมพูชา ได้รับประทานสมณศักดิ์พัดยศราชอาณาจักรกัมพูชาเป็นพระราชาคณะชั้นธรรม ที่ "พระธรรมวิริยาจารย์" (ព្រះធម្មវិរិយាចារ្យ)

พัดยศสมณศักดิ์พระมงคลรังษี (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ)

สมณศักดิ์ประเทศไทย

• ได้รับแต่งตั้งจากพระเทพปัญญาเมธี (ทองอยู่ ญาณวิสุทฺโธ) เจ้าคณะจังหวัดสุรินทร์ ให้ดำรงตำแหน่งฐานานุกรมในพระราชาคณะชั้นเทพ ฐานานุศักดิ์ที่ "พระครูสังฆรักษ์สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ"

• 5 ธันวาคม พ.ศ. 2545 เนื่องในวโรกาสอันเป็นวันมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษาพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ได้รับพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานตั้งสมณศักดิ์พระครูสัญญาบัตร มีพัดยศสมณศักดิ์ประจำตำแหน่ง เป็นพระครูสัญญาบัตรเจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นโท ในราชทินนามที่ “พระครูมงคลธรรมวุฒิ”(จร.ชท.)

• 12 สิงหาคม พ.ศ. 2547 เนื่องในวโรกาสที่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ทรงเจริญพระชนมพรรษาครบ 6 รอบ 72 พรรษา ได้รับพระบรมราชโองการโปรดพระราชทานสัญญาบัตรตั้งสมณศักดิ์ขึ้น เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญยก ฝ่ายวิปัสสนาธุระ ในราชทินนามที่ “พระมงคลรังษี,(สย.วิ.)”

ถึงแก่มรณภาพ

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2549 เวลา 22.48 น. พระมงคลรังษี, วิ.(สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ) ถึงแก่มรณภาพด้วยโรคชรา ณ โรงพยาบาลวิชัยยุทธ กรุงเทพมหานคร ขณะเข้ามารักษาอาการอาพาธ สิริอายุ สิริอายุ 87 ปี 68 พรรษา และมีพิธีพระราชทานเพลิงศพ ณ เมรุชั่วคราววัดพระพุทธบาทเขาพนมดิน อำเภอท่าตูม จังหวัดสุรินทร์ ในวันที่ 5 เมษายน พ.ศ.2558 เวลา 17.00น.

ก่อนหน้า		พระมงคลรังษี (สุวัฒน์ จนฺทสุวณฺโณ)		ถัดไป
-		พระราชาคณะชั้นสามัญ พระมงคลรังษี (12 สิงหาคม พ.ศ.2547 - 9 ตุลาคม พ.ศ 2549)		พระมงคลรังษี (เหลือ มหาปญฺโญ)

อ้างอิง