พระนางชอริน

พระนางชอริน 철인왕후 哲仁王后
สมเด็จพระราชินีแห่งโชซ็อน (วังบี)
ดำรงตำแหน่ง	17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1851 – 16 มกราคม ค.ศ. 1864
ก่อนหน้า	พระนางฮโยจ็อง
ถัดไป	สมเด็จพระราชินีมย็องซ็อง
แทบี พระพันปีหลวงแห่งโชซ็อน
ดำรงตำแหน่ง	16 มกราคม ค.ศ. 1864 – 12 มิถุนายน ค.ศ. 1878
ก่อนหน้า	พระพันปีหลวงมย็องฮ็อน
ถัดไป	ไม่มี
พระราชสมภพ	27 เมษายน ค.ศ. 1837(1837-04-27) อำเภอ Sunhwa-bang, ฮันซ็อง อาณาจักรโชซ็อน
สวรรคต	12 มิถุนายน ค.ศ. 1878(1878-06-12) (41 ปี) พระตำหนักยังฮวาดัง, พระราชวังชังกย็อง อาณาจักรโชซ็อน
ฝังพระศพ	พระราชสุสานเยลึง, หมู่พระราชสุสานซอซัมลึง, โกยาง, จังหวัดคย็องกี
พระราชสวามี	พระเจ้าช็อลจง (สมรส ค.ศ. 1851–1864)
พระราชบุตร	Yi Yung-jun
พระสมัญญานาม (ดูข้างล่าง)
ราชวงศ์	คิมแห่งอันดง
พระราชบิดา	คิม มุน-กึน
พระราชมารดา	ท่านผู้หญิงฮึงยัง จากตระกูลมินแห่งยอฮึง

พระนางชอริน
ฮันกึล	철인왕후
ฮันจา	哲仁王后
อาร์อาร์	Cheorin wanghu
เอ็มอาร์	Ch'ŏrin wanghu
Pseudonym
ฮันกึล	효휘전
ฮันจา	孝徽殿
อาร์อาร์	Hyohwijeon
เอ็มอาร์	Hyohwichŏn

บทความนี้อักษรเกาหลีปรากฏอยู่ คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถามหรือสัญลักษณ์อื่นแทนตัวอักษร หากคอมพิวเตอร์ของคุณไม่สามารถแสดงผลอักษรฮันกึลและอักษรฮันจาได้อย่างถูกต้อง

พระนางชอริน (27 เมษายน ค.ศ. 1837 - 12 มิถุนายน ค.ศ. 1878) รู้จักกันในพระนาม พระพันปีมย็องซุน (명순대비) สมเด็จพระราชินีแห่งอาณาจักรโชซ็อน พระมเหสีของพระเจ้าช็อลจง กษัตริย์ลำดับที่ 25 ของโชซ็อน

พระราชประวัติ

พระราชสมภพ

พระนางชอริน เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 27 เมษายน ค.ศ.1837 เป็นธิดาคนโตสุดของ คิม มุน-กึน (ฮันกึล: 김문근, ฮันจา: 金汶根) และท่านผู้หญิงฮึงยัง จากตระกูลมินแห่งยอฮึง ภริยาคนที่สองของ คิม มุน-กึน

อภิเษกสมรส

พระนางชอรินได้อภิเษกสมรสกับพระเจ้าช็อลจง ในวันที่ 17 พฤษจิกายน ค.ศ. 1851 เมื่อพระชนมายุ 24 พรรษา ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 1858 พระนางชอรินได้ให้ประสูติพระราชโอรสเพียงพระองค์เดียวของพระเจ้าช็อลจงนามว่า ลี ยุง-จุน ที่พระราชวังชังด็อก พระราชโอรสเกิดมาดูแข็งแรงไม่เจ็บปวด แต่พระราชโอรสกลับสิ้นพระชนม์อย่างกะทันหันไปในวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1859 ด้วยพระชันษาเพียง 6 เดือนเท่านั้น วันต่อมา พระราชาได้ประกาศว่าพระราชโอรสสิ้นพระชนม์แล้ว และได้สั่งเหล่าทหารให้ไปร่วมงานพระศพพระราชโอรส

จุดเริ่มต้นพระเจ้าโกจง

ในวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1864 พระเจ้าช็อลจงเสด็จสวรรคตโดยไม่มีรัชทายาท ซึ่งในขณะดังกล่าวกลุ่มอันดง คิม เป็นกลุ่มที่ทรงอำนาจทางการเมืองมากที่สุด ซึ่งได้มาจากการสมรสกับราชวงศ์ลี การเลือกกษัตริย์พระองค์ต่อไปอยู้ในอำนาจของพระมเหสีหม้ายสามพระองค์ คือ พระนางซินจ็อง พระพันปีหลวง พระราชมารดาของพระเจ้าฮ็อนจง, พระนางฮโยจ็อง พระพันปีหลวง พระมเหสีของพระเจ้าฮ็อนจง และพระราชินีซอริน พระมเหสีของพระเจ้าช็อลจง แต่ผู้ที่มีสิทธิ์เลือกตามธรรมเนียมที่แท้จริงคือ พระนางซินจ็อง พระพันปีหลวง เนื่องจากเป็นพระพันปีหลวงที่มีอาวุโสสูงสุด ซึ่งมาจากกลุ่มพุงยัง โจ และเป็นกลุ่มที่เป็นศัตรูทางการเมืองของพระนางชอริน ที่อยู่ในกลุ่มอันดง คิม

ในขณะที่พระราชินีชอริน เป็นพระมเหสีของพระเจ้าช็อลจง และเป็นสมาชิกของกลุ่มอันดง คิม ก็ได้กล่าวอ้างสิทธิที่จะเลือกกษัตริย์พระองค์ต่อไป ถึงแม้ธรรมเนียม พระพันปีหลวงที่มีอาวุโสสูงสุดเพียงหนึ่งเดียวที่จะมีสิทธิเลือกกษัตริย์พระองค์ต่อไป ซึ่งพระนางซินจ็อง พระพันปีหลวง ถือสิทธิดังกล่าวอยู่

ในขณะที่พระเจ้าช็อลจงประชวรหนัก ลี ฮา-อึง ซึ่งสืบเชื้อสายมาจาก พระเจ้าอินโจ ซึ่งพระบิดาของเขาเป็นบุตรบุญธรรมขององค์ชายอึนซิน พระราชนัดดาของพระเจ้าย็องโจแห่งโชซ็อน ได้เข้าหาทางพระนางซินจ็อง ซึ่งสาขาสกุลของ ลี ฮา-ฮึง ก็ได้อยู่ในสายที่จะสืบราชสมบัติได้ และเป็นสายที่อยู่รอดจากวิกฤติทางการเมืองในขณะนั้น และไม่ได้สร้างความขัดแย้งกับผู้ใด แต่ตัว ลี ฮา-อึง ก็ไม่มีสิทธิขึ้นครองราชสมบัติตามกฎมณเฑียรบาล ซึ่งกำหนดไว้ว่า ผู้ที่จะเป็นรัชทายาทสืบต่อราชสมบัติจากกษัตริย์พระองค์ก่อนต้องเป็นบุคคลรุ่นหลังจากกษัตริย์พระองค์ก่อน ทำให้ ลี อย็อง-บ๊ก โอรสของ ลี ฮา-อึง ซึ่งเป็นบุคคลรุ่นหลังพระเจ้าช็อลจง มีสิทธิที่จะสืบราชสมบัติ

พระนางซินจ็อง แห่งกลุ่มพุงยัง โจ มองเห็นว่าอี มย็อง-บก ซึ่งขณะนั้นอายุ 12 พรรษา ไม่สามารถที่จะบริหารราชการด้วยพระองค์เองจนกระทั่งถึงอายุที่เหมาะสม และกลุ่มพุงยัง โจ หวังว่าจะใช้อิทธิพลของตนผ่าน ลี ฮา-อึง ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เมื่อ ลี ม็อง-บก ขึ้นครองราชย์ ในไม่ช้าข่าวการสวรรคตของพระเจ้าช็อลจง ก็มาถึงหู ลี ฮา-อึง จากสายลับของตนอยู่ในวัง จากนั้น ลี ฮา-อึง และกลุ่มพุงยัง โจ ก็ได้เข้าครอบครองตราประทับของราชวงศ์ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ตามกฎหมายโดยชอบธรรม ถ้าผู้มีไว้ในครอบครองจะได้รับความชอบธรรมและการยอมรับจากกลุ่มชนชั้นสูง ซึ่งมีอำนาจอย่างเด็กขาดที่จะเลือกกษัตริย์พระองค์ต่อไป ในเวลาที่พระเจ้าช็อลจงสวรรคต ตราประทับอยู่กับพระนางซินจ็อง ทำให้อำนาจโดยชอบธรรมที่จะเลือกกษัตริย์องค์ต่อไปของพระนางซอริน และกลุ่มอันดง คิม หมดลง

ในวันที่ 16 มกราคม ค.ศ. 1864 ลี มย็อง-บก ได้รับการสถาปนาเป็นองค์ชายอิ๊กซ็อง โดยพระนางซินจ็อง วันต่อมา ลี ฮา-อึง ได้รับการสถาปนาเป็น แทว็อนกุนฮึงซ็อน ต่อมาในวันที่ 21 มกราคม ค.ศ. 1864 องค์ชายอิ๊กซ็อง ได้ขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าโกจง และพระนางซินจ็อง ได้เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ โดย ลี มย็อง-บก ได้รับเลือกเป็นกษัตริย์ด้วยเหตุผลว่า "เป็นทายาทสืบหลายโลหิตของสกุลลี ที่ยังมีชีวิตอยู่และเหมาะสม ประกอบกับมีสายโลหิตใกล้ชิดกับราชวงศ์"

ในขณะที่พระเจ้าโกจงยังทรงพระเยาว์ พระนางซินจ็องได้เชิญให้แดว็อนกุนมาเป็นผู้ช่วยเหลือพระเจ้าโกจงบริหารราชการแผ่นดิน ต่อมาพระนางซินจ็องได้สละสิทธิที่จะเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ คงเหลือไว้แต่เพียงตำแหน่งเท่านั้น

สวรรคต

พระนางชอริน สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 1878 ที่พระราชวังคย็องบก อาณาจักรโชซ็อน ทรงมีพระชนมายุเพียง 41 พรรษา พระศพถูกนำไปฝังที่สุสานหลวงราชวงศ์โชซ็อน สุสานซอซัมนัง พระราชสุสานเยลึง เคียงคู่กับพระเจ้าช็อลจง

วัฒนธรรมร่วมสมัย

2001; Empress Myeongseong (เมียงซอง จักรพรรดินีที่โลกลืม) แสดงโดย ยู ฮเย-ย็อง

2020; Mr.Queen (รักวุ่นวาย นายมเหสีหลงยุค) แสดงโดย ชิน ฮเย-ซ็อน

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระนางชอริน		ถัดไป
พระนางฮโยจ็อง		สมเด็จพระราชินีแห่งโชซอน (ค.ศ. 1851 - 1863)		จักรพรรดินีมย็องซ็อง