บี-1 แลนเซอร์
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
| บี-1 แลนเซอร์ | |
|---|---|
 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| บทบาท | เครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์แบบความเร็วเหนือเสียง |
| ชาติกำเนิด |  สหรัฐ |
| บริษัทผู้ผลิต | บริษัทร็อคเวลล์ อินเตอร์เนชั่นเนล (สหรัฐอเมริกา) |
| สถานะ | ประจำการ 104 ลำ |
| ผู้ใช้งานหลัก | กองทัพอากาศสหรัฐ |
| ประวัติ | |
| เริ่มใช้งาน | 18 ตุลาคม ค.ศ. 1984 |
บี-1 แลนเซอร์ (อังกฤษ: B-1 Lancer) เป็นเครื่องบินเจ็ตทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์ เพื่อใช้แทนบี-52 สตราโตฟอสเตรส บี-1 มีขนาดเล็กกว่าบี-52 และสามารถบรรทุกอาวุธได้มากกว่า 2 เท่า บินเร็วมากกว่า 2 เท่า โดยใช้ระยะทางบินขึ้นสั้นกว่าบี-52
ประวัติ
[แก้]บี-1 ถูกสร้างขึ้นในยุคของประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสัน ซึ่งถูกสร้างขึ้นในรุ่นแรกคือ บี-1เอ บินขึ้นครั้งแรกในวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 1974 หมายเลข 74-0158 ด้วยราคาที่สูงมากทำให้ต่อมาในสมัยของประธานาธิบดีจิมมี คาร์เตอร์ ก็ได้สั้งยกเลิกโครงการ บี-1 ในวันที่ 30 มิถุนายน ค.ศ. 1977 แต่หน่วยข้อมูลข่าวสารที่หน่วยข่าวกรองสหรัฐฯสืบทราบว่าทางฝ่ายสหภาพโซเวียตยังทำการพัฒนเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์แบบใหม่อยู่อย่างจริงจัง จึงทำให้กระทรวงกลาโหมสหรัฐฯสั่งรีบดำเนินการโครงการ บี-1 ขึ้นอีกครั้ง โดยได้มีการแก้ไขบางอย่างจนได้ชื่อว่า บี-1 แลนเซอร์ ซึ่งเป็นการพัฒนาจากรุ่นเอมาเป็นรุ่นบี และได้มีการพัฒนาพื้นที่หน้าตัดของรุ่นบีให้ลดการปะทะเรดาร์ของข้าศึกให้น้อยลง และมีประสิทธิภาพการประหยัดน้ำมันสูงกว่าด้วย มีการปรับเปลี่ยนการใช้งานอวิโอนิกส์และสรรพวุธแบบใหม่ ผลที่ได้คือน้ำหนักวิ่งขึ้นจากเดิมรุ่นบี-1เอ ที่มีน้ำหนัก 180 ต้น เพิ่มขึ้นเป็น 217 ต้นในรุ่นบี-1บี แต่ลำตัวได้สร้างจากวัสดุไทเทเนียมคุณภาพต่ำเนื่องมาจากสภาคองเกรสปรับตัดงบประมาณลง
เครื่องต้นแบบบี-1บีหมายเลข 82-001 ได้เข้าสู่ขั้นตอนการทดสอบบินในวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1983 เครื่องบินที่ออกจากสายการผลิตเครื่องแรกคือเครื่องหมายเลข 83-0065 ขึ้นบินครั้งแรกในวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 1984 จนผลิตมาถึงเครื่องที่ 100 ซึ่งเป็นเครื่องสุดท้ายที่มีการผลิตมาคือเครื่องหมายเลข 86-0140 โดยได้บินออกจากโรงงานที่เมืองปาล์มเดล รัฐแคลิฟอร์เนีย เมื่อปี ค.ศ. 1989[1]
บี-1 ได้รับการออกแบบมาให้บินโดยใช้เพดานบินต่ำเพียง 500 ฟุตเพื่อหลบเรดาร์ โครงการบี-1 ต้องใช้ชิ้นส่วนที่ผลิตจากบริษัทต่าง ๆ กว่า 5,000 บริษัท จาก 47 รัฐ และมีราคาสูงมากในประวัติศาสตร์ในปี ค.ศ. 1977 เนื่องจากงบประมาณในการสร้าง บี-1 นั้นมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกามาก
รายละเอียด บี-1เอ แลนเซอร์
[แก้]
ข้อมูลจำเพาะ[2]
- ผู้สร้าง :บริษัทร็อคเวลล์ อินเตอร์เนชั่นเนล (สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท:เจ็ตทิ้งระเบิดยุทธศาสตร์ เปลี่ยนมุมลู่ปีกได้ เจ้าหน้าที่ 3 นาย
- เครื่องยนต์:เทอร์โบแฟน เยเนลรัล อิเล็กตริก วายเอฟ.101-ยีอี-100 ให้แรงขับสถิตเครื่องละ 7,710 กิโลกรัม และ 13,610 กิโลกรัม เมื่อใช้ 4 เครื่อง
- กางปีก: 41.67 เมตร เมื่อกางปีเต็มที่
- 23.84 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
- ยาว: 45.78 เมตร
- สูง: 10.24 เมตร
- พื้นที่ปีก: 181.2 ตารางเมตร
- อัตราเร็วขั้นสูง: 2.2 มัค ที่ระยะสูง 5240 เมตร
- .95 มัค ที่ระยะสูง 152 เมตร
- อัตราเร็วเดินทาง: 0.85 มัค ที่ระยะสูง 15,240 เมตร
- เพดานบินปกติ: 60,000 ฟุต
- พิสัยบินไกลสุด: 9,815 กิโลเมตร เมื่อไม่เติมเชื้อเพลิงกลางอากาศ
- อาวุธ:อาวุธปล่อยโจมตีระยะใกล้ (Short Range Attack Missile-SRAM) แบบเอจีเอ็ม-69 เอ จำนวน 8 ลูก
- จรวดร่อนแบบ เอจีเอ็ม-86บี[3]
- ลูกระเบิดนิวเคลียร์
- อาวุธปล่อยหลบรอดข่ายเรดาร์ (AIR Launched Cruise Missile-ALCM)
- อาวุธปล่อยป้องกันเครื่องบินทิ้งระเบิด (Bomber Defense Missile-BDM)
- รวม เป็นน้ำหนักอาวุธสูงสุด 52,160 กิโลกรัม ในห้องเก็บอาวุธใต้ลำตัว 3 ห้อง
อ้างอิง
[แก้]
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |