ข้ามไปเนื้อหา

นีกูเลา ดุช ไรช์ ลูบาตู

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นีกูเลา ลูบาตู
ลูบาตูในการประกาศเอกราชติมอร์-เลสเต (1975)
ประธานาธิบดีติมอร์-เลสเตคนที่ 2
ดำรงตำแหน่ง
7 ธันวาคม 1975 – 31 ธันวาคม 1978
ก่อนหน้าฟรังซิชกู ชาวีแอร์ ดู อามารัล
ถัดไปซูฮาร์โต (ในฐานะประธานาธิบดีแห่งอินโดนีเซีย)
นายกรัฐมนตรีติมอร์-เลสเตคนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง
28 พฤศจิกายน 1975 – 7 ธันวาคม 1975
ประธานาธิบดีฟรังซิชกู ชาวีแอร์ ดู อามารัล
ก่อนหน้าจัดตั้งตำแหน่ง
ถัดไปยุบตำแหน่ง[a]
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด24 พฤษภาคม ค.ศ. 1946(1946-05-24)
Bazartete ติมอร์ของโปรตุเกส
เสียชีวิต31 ธันวาคม ค.ศ. 1978(1978-12-31) (32 ปี)
เขา Mindelo จังหวัดติมอร์ตะวันออก ประเทศอินโดนีเซีย
สาเหตุการเสียชีวิตเสียชีวิตในการปฏิบัติหน้าที่
เชื้อชาติชาวติมอร์
พรรคการเมืองเฟรติลิน
คู่สมรสIsabel Barreto Lobato (สมรส 1972; เสียชีวิต 1975)
บุตร1
ความสัมพันธ์Rogerio Lobato (น้องชาย)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ ติมอร์-เลสเต
ประจำการ1975–1978
บังคับบัญชา Falintil
ผ่านศึกการครอบครองของอินโดนีเซีย

นีกูเลา ดุช ไรช์ ลูบาตู (โปรตุเกส: Nicolau dos Reis Lobato; 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 1946 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1978) เป็นนักการเมืองและวีรบุรุษของประเทศติมอร์-เลสเต

ประวัติ

[แก้]

ลูบาตูเป็นนายกรัฐมนตรีติมอร์-เลสเตคนแรก (ในช่วงสงครามประกาศเอกราชจากโปรตุเกส) ตั้งแต่วันที่ 28 พฤศจิกายน – 7 ธันวาคม ค.ศ. 1975 และเป็นประธานาธิบดีตั้งแต่วันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1977 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1978 ก่อนการรุกรานของกองทัพอินโดนีเซีย ลูบาตูกับผู้นำหลักคนอื่น ๆ ของเฟรตีลินหลบหนีเข้าไปยังแดนหลังเทือกเขาของติมอร์เพื่อต่อสู้กับกองกำลังยึดครอง ท้ายที่สุด ลูบาตูถูกซุ่มโจมตีจากกองกำลังพิเศษอินโดนีเซียที่นำโดยร้อยโท ปราโบโว ซูบียันโต (ภายหลังเป็นลูกเขยของประธานาธิบดี ซูฮาร์โต) ที่เขา Mindelo[1][2] เขาถูกยิงที่ท้องเสียชีวิตในวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 1978

สนามบินนานาชาติของติมอร์-เลสเตได้รับการตั้งชื่อว่า "ท่าอากาศยานนานาชาติประธานาธิบดีนีกูเลา ลูบาตู" เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

ภาพ

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. มารี อัลกาตีรีกลายเป็น นายกรัฐมนตรี คนที่2 หลังการครอบครองใน ค.ศ. 2002

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Indonesia: Fretilin leader shot dead in East Timor (Kuala Lumpur BUSINESS TIMES in English 3 Jan 79 p 18)". Translations on South and East Asia. Arlington, VA: U.S. Joint Publications Research Service. 802: 17. 8 February 1979.
  2. "Body of Timor-Leste's first prime minister still missing after 41 years". Tempo Timor. 31 December 2019. สืบค้นเมื่อ 11 September 2020.

อ่านเพิ่ม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]