ข้ามไปเนื้อหา

ที่พัก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โรงแรม Carlton ในบราติสลาวา, สโลวาเกีย.
ที่ตั้งแคมป์ที่Hunting Island State Park ในเซาท์แคโรไลนา
ห้องพักรวมในโฮสเทลที่บูดาเปสต์, ฮังการี

ที่พัก หมายถึง การใช้สถานที่พักชั่วคราว ซึ่งมักจะโดยการเช่าพื้นที่สำหรับอยู่อาศัย หรือผ่านการจัดการรูปแบบอื่น ๆ ผู้ที่เดินทางและต้องพักค้างคืนจำเป็นต้องมีที่พักสำหรับการนอนหลับ พักผ่อน รับประทานอาหาร ความปลอดภัย ที่หลบภัยจากสภาพอากาศไม่เอื้ออำนวย เก็บสัมภาระ และเข้าถึงหน้าที่พื้นฐานของบ้านทั่วไป[1] ที่พักยังเป็นส่วนหนึ่งของเศรษฐกิจแบ่งปัน (sharing economy)

การจัดหาที่พักสามารถทำได้ในโรงแรม โมเต็ล โฮสเทล หรืออินน์ รวมถึงบ้านส่วนตัวในเชิงพาณิชย์ เช่น เบดแอนด์เบรกฟาสต์ เกสต์เฮาส์ บ้านพักตากอากาศ หรือในเชิงที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ เช่น โฮมสเตย์ หรือบ้านของเพื่อน นอกจากนี้ยังมีการพักในเต็นท์ คาราวาน หรือรถบ้าน (ซึ่งมักตั้งอยู่ในสถานที่ตั้งแคมป์) ที่พักอาจจัดเป็นแบบบริการตนเอง โดยไม่มีอาหารให้บริการ แต่มีอุปกรณ์ทำอาหารให้ใช้

ที่พักมักเสนอโดยเจ้าของอสังหาริมทรัพย์หรืออสังหาริมทรัพย์ให้เช่า เช่นในอุตสาหกรรมโรงแรม อุตสาหกรรมการบริการ ทรัสต์เพื่อการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ และบ้านที่เจ้าของอยู่อาศัยเอง

การหาที่พักมักสามารถทำได้ผ่านตัวกลาง เช่น เว็บไซต์ท่องเที่ยว

ข้อบังคับตามเขตอำนาจ

[แก้]
แอร์บีเอ็นบี ในโตรอนโต

การควบคุมการเช่าระยะสั้นสามารถรวมถึงการกำหนดให้เจ้าของบ้านต้องมีใบอนุญาตประกอบธุรกิจ การจ่าย ภาษีโรงแรม และการปฏิบัติตามมาตรฐานอาคาร เมือง และเขตการใช้ที่ดิน อุตสาหกรรมโรงแรม ได้ผลักดันให้มีการกำกับดูแลการเช่าบ้านระยะสั้นที่เข้มงวดมากขึ้น[2] นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดที่กำหนดโดยสมาคมเจ้าของบ้านอีกด้วย[3]

ยุโรป

[แก้]
  • อัมสเตอร์ดัม: เจ้าของสามารถปล่อยเช่าทรัพย์สินได้ไม่เกิน 30 คืนต่อปี โดยอนุญาตให้กลุ่มเข้าพักไม่เกิน 4 คนในแต่ละครั้ง[4] การเช่าระยะสั้นถูกห้ามในบางส่วนของเมือง[5]
  • บาร์เซโลนา: อพาร์ตเมนต์สำหรับนักท่องเที่ยวต้องเสียภาษีทรัพย์สินในอัตราสูงสุด และแพลตฟอร์มต้องแบ่งปันข้อมูลกับหน่วยงานกำกับดูแล[6][7][8]
  • เบอร์ลิน: การเช่าระยะสั้นจำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากทางการ เจ้าของสามารถเช่าห้องแต่ละห้องได้ แต่ต้องอาศัยอยู่ในส่วนใหญ่ของทรัพย์สิน[9]
  • ไอร์แลนด์: การเช่าระยะสั้นจำกัดให้เช่าได้ไม่เกิน 90 วันต่อปีสำหรับที่อยู่อาศัยหลัก และจำเป็นต้องลงทะเบียนกับหน่วยงานท้องถิ่น นอกจากนี้ต้องขออนุญาตในการเปลี่ยนแปลงการใช้ทรัพย์สินจากที่พักอาศัยส่วนบุคคลเป็นการเช่าระยะสั้นเต็มเวลา อย่างไรก็ตาม มีการปฏิบัติตามข้อกำหนดเหล่านี้น้อยมาก โดยการศึกษาหนึ่งพบว่ามีเพียง 38 ทรัพย์สินที่มีการขออนุญาตถูกต้อง จากทั้งหมด 25,000 ทรัพย์สิน[10][11][12]
  • ลอนดอน: การเช่าระยะสั้นจำกัดไว้ที่ 90 วันต่อปี[13][14]
  • มาดริด: รายชื่อที่พักที่ไม่มีทางเข้าห้องพักส่วนตัวถูกห้าม[15]
  • ปัลมาเดมายอร์กา: เว็บไซต์แบ่งปันที่พักถูกห้ามเพื่อควบคุมนักท่องเที่ยว[16]
  • ปารีส: เจ้าของบ้านสามารถเช่าที่พักของตนได้ไม่เกิน 120 วันต่อปี[17] และต้องลงทะเบียนรายชื่อที่พักกับศาลากลาง[18]
  • โรม : เว็บไซต์ให้เช่าระยะสั้น เช่น แอร์บีเอ็นบี ถูกกำหนดให้หักภาษี 21% ของรายได้ค่าเช่าจากผู้ให้เช่าก่อนการจ่ายเงินและรายงานต่อหน่วยงานด้านภาษีของอิตาลี[19]

สหรัฐอเมริกา

[แก้]

ในสหรัฐอเมริกา การควบคุม แอร์บีเอ็นบี และแพลตฟอร์มเช่าระยะสั้นอื่น ๆ มีความหลากหลายตามเขตอำนาจ ตัวอย่างเช่น:

  • นิวยอร์กซิตี้: มีกฎหมายที่เข้มงวดเกี่ยวกับการเช่าระยะสั้น โดยทั่วไปแล้วจะห้ามไม่ให้เช่าอพาร์ตเมนต์หรือบ้านทั้งหลังเป็นระยะเวลาน้อยกว่า 30 วัน เว้นแต่ว่าเจ้าของบ้านจะอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ในขณะเดียวกัน[20]
  • ซานฟรานซิสโก: อนุญาตให้เช่าระยะสั้นได้สูงสุด 90 วันต่อปีสำหรับทรัพย์สินที่เจ้าของไม่ได้อาศัยอยู่ด้วย หากเจ้าของอาศัยอยู่ในทรัพย์สินสามารถให้เช่าได้ไม่จำกัดระยะเวลาตราบใดที่เป็นไปตามกฎระเบียบ[21]
  • นิวออร์ลีนส์: มีการควบคุมที่เข้มงวดขึ้นหลังจากการประท้วงของชุมชน โดยอนุญาตให้เช่าระยะสั้นได้เฉพาะในพื้นที่เชิงพาณิชย์และต้องมีใบอนุญาต[22]

ข้อบังคับด้านความปลอดภัยและความรับผิด

[แก้]

บางประเทศและเมืองกำหนดให้ แอร์บีเอ็นบี และแพลตฟอร์มเช่าระยะสั้นอื่น ๆ รับผิดชอบในการจัดหาประกันความเสียหายสำหรับผู้เข้าพัก ตัวอย่างเช่น:

  • ฝรั่งเศส: กฎหมายกำหนดให้แพลตฟอร์มต้องรับผิดชอบในการให้ประกันความเสียหายทางทรัพย์สินและการบาดเจ็บที่อาจเกิดขึ้นระหว่างการเข้าพัก[23]

นอกจากนี้ การควบคุมเหล่านี้ยังมีการบังคับใช้แตกต่างกันในแต่ละพื้นที่ ขึ้นอยู่กับกฎหมายท้องถิ่นและการประท้วงจากชุมชน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Lodging". Free Dictionary.
  2. ↑ Benner, Katie (April 16, 2017). "Inside the Hotel Industry's Plan to Combat Airbnb". The New York Times.
  3. ↑ Glick, Ilyse; Talkin, Samuel J. (September 7, 2016). "How your neighbor's Airbnb rental can affect your property values". The Washington Post.
  4. ↑ Meijer, Bart (March 16, 2021). "Amsterdam to allow Airbnb rentals in city centre after court order". Reuters.
  5. ↑ KAYALI, LAURA; HEIKKILÄ, MELISSA (November 9, 2020). "The Netherlands goes after Airbnb". Politico.
  6. ↑ O'Sullivan, Feargus (June 6, 2018). "Barcelona Finds a Way to Control Airbnb Rentals". CityLab.
  7. ↑ Mead, Rebecca (April 22, 2019). "The Airbnb Invasion of Barcelona". The New Yorker.
  8. ↑ McClanahan, Paige (September 26, 2021). "Barcelona Takes on Airbnb". The New York Times.
  9. ↑ Oltermann, Philip (June 8, 2016). "Berlin ban on Airbnb short-term rentals upheld by city court". The Guardian.
  10. ↑ "The vast majority of Irish Airbnbs are illegal. Two law students are going after them". On The Ditch. 6 April 2023. สืบค้นเมื่อ 20 April 2023.
  11. ↑ Byrne, Louise (June 28, 2019). "No extra Dublin City Council staff hired so far to enforce new letting laws". RTÉ.
  12. ↑ Thomas, Cónal (July 1, 2019). "Explainer: The new rules on Airbnb hosting come into effect today - here's what you need to know". TheJournal.ie.
  13. ↑ "The 90-Day Airbnb Rule and what it means to you". Smarthost. November 4, 2022.
  14. ↑ "What's the 90-day rule and how does it impact my Airbnb in London?". GuestReady. July 11, 2022.
  15. ↑ O'Sullivan, Feargus (April 3, 2019). "Madrid Bans Airbnb Apartments That Don't Have Private Entrances". Bloomberg News.
  16. ↑ Minder, Raphael (June 23, 2018). "To Contain Tourism, One Spanish City Strikes a Ban, on Airbnb". The New York Times.
  17. ↑ Carey, Meredith (April 12, 2018). "Paris Could Pull 43,000 Airbnb Listings by This June". Condé Nast Traveller.
  18. ↑ Vidalon, Dominique (July 5, 2017). "Hoteliers welcome Paris decision forcing Airbnb hosts to register rentals". Reuters.
  19. ↑ "EU court adviser rejects Airbnb challenge to Italy short-term rental tax". Courthouse News Service. September 17, 2020.
  20. ↑ Hong, Nicole (September 6, 2022). "New York City Moves to Regulate Airbnb and Short-Term Rentals". The New York Times.
  21. ↑ "Short-Term Rental Registration and Rules". San Francisco Office of Short-Term Rentals.
  22. ↑ Williams, Jessica (April 29, 2019). "New Orleans tightens short-term rental rules to limit housing disruption". The Times-Picayune.
  23. ↑ "France cracks down on Airbnb with new rules for rentals". France 24. August 1, 2018.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ที่พัก&oldid=11762399"